واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: دبير اسبق شوراي مركزي دانشگاه شيراز و علوم پزشكي: آينده جنبش دانشجويي در گرو تفاهم ميان جنبش، دانشجويان و مردم است
خبرگزاري دانشجويان ايران - شيراز
سرويس: شهرستانها
دبير اسبق شوراي مركزي دانشگاه شيراز و علوم پزشكي گفت: جنبش دانشجويي در دهه هفتاد يعني زماني كه من در دانشگاه بودم، بيش از هر زمان ديگري با بدنه دانشجويي خود ارتباط داشت.
احساناله نيك آئيين، در گفتوگو با خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه فارس، در پاسخ به اينكه جنبش دانشجويي در زمان شما چه مميزهاي داشت كه اكنون جنبش را فاقد آن ميدانيد؟ افزود: نقطه قوت و قدرت جنبش دانشجويي آن زمان در همين بود كه مي توانست از حمايت كثير دانشجويان و مردم برخوردار باشد. نكته مميزه ديگرش ارتباطش با حاكميت بود. اين ارتباط به جنبش دانشجويي اعتبار و قدرت ميبخشيد و او را براي هموار كردن مسير ياري مي داد و از ايجاد خطا در تصميم گيريها و در تصحيح برنامهها بسيار موثر بود. ارتباط درون تشكيلاتي قوي نيز نكته ديگري بود كه در دهه هفتاد بسيار مهم بود.هر ماه اتحاديه جلسه داشت و نمايندگان دانشگاههاي مختلف مسائل كشور را با هم بررسي ميكردند و بيانيه ميدادند. در دهه هفتاد چندين اردوي سياسي فرهنگي و تشكيلاتي برگزار شد كه در زندگي جنبش دانشجويي نكات كليدي بودند.
وي در پاسخ به اين سوال كه ارتباط بين جنبش دانشجويي و بدنه آن را چگونه ارزيابي ميكنيد و آيا جنبش به دنبال خواستههاي صنفي دانشجويان هم ميباشد، گفت: در حال حاضر گمان نميكنم بدنه دانشجويي حوصله همراهي كسي حتا خودش را داشته باشد و به نظرم گذشته و حال جنبش از اين نظر بسيار متفاوت شده است و نكته كليدي هم همين است. اگر افراط و تفريطي بوجود ميآيد از همين است كه كسي نيست تا مسير را تصحيح كند. با سياست زدايي از دانشگاه اكنون همه در دانشگاه دچار چنين دردسري هستند. حتا اساتيد هم از بي انگيزگي دانشجويان كلافه هستند و اين بي انگيزگي را دليل افت دانشگاه ميدانند. ضمن اين كه مسوولين دانشگاه نيز به بهانههاي واهي با اعضا انجمنهاي اسلامي برخورد ميكنند و همين باعث ميشود تا خواستههاي صنفي و پيگيري آنها رنگ سياسي بگيرد و همين مساله كارآيي سيستم را از همه نظر كاهش داده است.
دبير اسبق شوراي مركزي دانشگاه شيراز و علوم پزشكي در پاسخ به سوالي مبني بر چگونگي ارتباط ميان دانشجويان و آرمانهاي انقلاب گفت: در دهه شصت و هفتاد جنبش دانشجويي خود را موظف به پيگيري آرمانها امام (ره) و انقلاب مي ديد و همين نزديكي با آرمانهاي انقلاب بود كه انرژي حركت در جنبش مي دميد و جنبش در وابستگي با انقلاب بود كه بخشي موثر از جنبش دوم خرداد شد. اما انحصار طلبي و بي ارادگي اصلاح طلبان و عدم درك موقعيت زماني و مكاني در ميان آنها باعث فاصله گرفتن ميان دانشجويان و اصلاح طلبان شد. اكنون نيز اگر بخواهيم كه به جنبش دانشجويي قدرت بدهيم بايد به دانشجويان انقلاب نزديكش كنيم. بايد از بازخواني آرمانهاي انقلاب شروع كنيم و نترسيم از اين كه كسي بگويد كه ما به جلو نيستيم. بازخواني تشيع امام (ره) نهايت آينده نگري است. دير يا زود همه به سمت آرمانهايي كه او در ميان ما به وديعه گذاشته است بازخواهند گشت. آينده جنبش دانشجويي در گرو ارتباط با تلويزيونهاي دشمن و انعكاس جهاني خبرهايش نيست، آينده جنبش دانشجويي در گرو تفاهم ميان جنبش، دانشجويان و مردم است و ايرانيان از بيگانه پرستان بيزارند و آن ها را از خود طرد خواهند كرد.
انتهاي پيام
چهارشنبه 13 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]