واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - مانند آنچه که در 11 سپتامبر سال 2001 میلادی در ایالات متحده روی داد، تروریست های بمبئی تمامی هفته گذشته با خبر بمب گذاری های پیاپی و گروگان گیری هایشان در صدر اخبار جهان جای داشتند. اگرچه این بار تروریست ها به جای ربودن هواپیماهای غول پیکر مسافربری امریکن ایرلاینز فقط یک قایق ماهی گیری را به چنگ آوردند اما روش حمله آنها دقیقا مشابه رویه ای بود که هفت سال پیش تروریست های القاعده در منهتن و سایر نقاط آمریکا در پیش گرفتند، حرکتی برنامه ریزی شده با یورش به مناطق گسترده در زمانی مشخص، درست مانند فاجعه 11 سپتامبر! تروریست ها عضو گروهکی ناشناخته به نام لشکر طیبه هستند که به باور مقامات آمریکایی نمی توانند ارتباطی خاص با گروه القاعده داشته باشند. آنها در ابتدا با کشتن کاپیتان قایقی ماهی گیری در دریای عربی به سمت لنگرگاه بمبئی پیش رفتند. حمله آنها با دقت برنامه ریزی شده بود، آنها با شناسایی کامل اماکن پر تردد بمبئی، در عمده ترین مناطقی که می شد شهر را مختل کرد جا گرفتند و حمله ای فراگیر را با هم در بازه های زمانی مشخص آغاز کردند. قطع تمامی وسایل ارتباطی و مخابراتی از مواردی بود که این گروه مهاجم به آن توجه داشتند اما از همه مهم تر این که آنها با خود مقدار فراوانی اسلحه و مهمات حمل می کردند که حتی برای تصرف کامل شهری به هیبت و بزرگی بمبئی کافی بود. بعد از این بود که دور تازه درگیری ها شروع شد: تروریست ها تمامی نقاطی را که نشانه رفته بودند به دست گرفتند: سه هتل مجلل توریستی ، یک مرکز فرهنگی یهودیان، یک ایستگاه قطار و شماری از خیابانهای شهر که به این نقاط ختم می شدند. نزدیک به 10 ساعت طول کشید تا در نهایت نیروهای ضد تروریسم هندوستان توانستند خود را به محل هتل ها برسانند و پس از روزها و ساعت های متوالی موفق به دستگیری و ازمیان بردن تروریست ها شوند. حمله بمبئی به یکباره یاد حادثه هولناک 11 سپتامبر و فرو ریختن برج های دوقلوی نیویورک را به یاد جهان آورد، تروریست هایی که با حمایت القاعده پا گرقته بودند و این بار با روشی مشابه هندوستان را محل مناسب انتقام گیری می دانستند. آنچه که از واقعه بمبئی روشن است این که تروریست های هندوستان از سوی نیرویی مافوق آموزش دیده و حمایت شده بودند. به خصوص آن که نشانه گیری محل های مشخص امری نبود که بتوان از گروهی کوچک و ناشناخته انتظار داشت. آنها حتی با تمامی تاکتیک های دشمنان خود و نیروهای امنیتی هندوستان آشنا بودند و می دانستند که نیروهای پلیس شهری بمبئی تا چه اندازه از قدرت تسلیحاتی و یا افراد تیرانداز خبره برخودارند. البته در پس همه این تدابیر خاص تروریستی باید به نشانه های حضور نیرویی دیگر برای دامن زدن تنش های همیشه میان هند و پاکستان نیز اشاره داشت گو این که اگرچه افراطیون مسلمان صرفا سعی داشتند با این ضربه مهلک ردی از آموزه های ضدیهودی و امپریالیستی خود به جای بگذارند اما جریانی دیگر در پس پرده سعی داشته است به طریقی از بحبوحه بحران های میان هند و پاکستان بیشترین نتیجه را گرفته و دامنه تخاصم دو کشور را گسترده تر از پیش کند. البته اهداف مشترک هند و پاکستان برای تقابل با تروریسم خود می تواند عاملی در تحریک گروهک های افراطی باشد. حادثه بمبئی به رغم همه حواشی و موضوعات پیرامونی آن در نهایت پس از چند روز برای مردم جهان عادی شد. اما این مردم آمریکا هستند که هنوز دلهره و هراس چنین واقعه ای را در روزهای خود دارند. آنها که هر روز مسایل هندوستان را به دقت دنبال می کردند با دیدن پیکرهای خونین مردمانی بی گناه که قربانی یک ایدئولوژی یا بازی سیاسی پنهان شده بودند بارها این سوال را مرور می کردند که آیا ممکن است این حادثه این جا هم روی بدهد؟ که البته کاخ سفید به راحتی پاسخ این سوال را داد: متاسفانه بله! و بعد سوال دوم مطرح شد: اگر آمریکا بار دیگر گرفتار فاجعه ای نظیر واقعه 11 سپتامبر شود آن وقت کشور چه طور باید در برابر آن واکنش نشان بدهد و وارد عمل شود؟ سازمان امنیت ملی آمریکا بیش از یک سال است که دررابطه با خطر حمله دریایی کنکاش می کند. با توجه به این که امروز نزدیک به 17 میلیون وسیله دریایی کوچک و بزرگ در کرانه های ایالات متحده در آمد و شد هستند بی تردید نگرانی نهادهای امنیتی از بروز هر آسیبی از سوی آبهای گرداگرد آمریکا بی دلیل نیست. از اینجا بود که سازمان امنیت ملی آمریکا از ماه آوریل گذشته طرح امنیتی ناوگان دریایی آمریکا را برای تامین امنیت آبی این کشور به اجرا درآورد. حتی نشست هایی محلی در ماساچوست، کالیفرنیا، ارلاندو، اهایو و سایر ایالت های کناری آمریکا ترتیب دادند که مهم ترین موضوعات آنها بحث تامین امنیت کشور از حمله تروریست های دریایی بود. البته که فناوری های امروز همگی یارای شناسایی حضور هر جنبنده ای را در کیلومترها فاصله از آب دریاها دارد اما مساله دفاع در برابر تروریست های دریایی مساله ای نیست که امروز بتوان برای آن راهکاری یافت به خصوص در روشی که تروریست های بمبئی در پیش گرفتند راه شناسایی واحدهای حمل ونقل حامل تروریست ها با افراد عادی تقریبا ناممکن است. اما اگر این بار شهرهای کناری آمریکا که اکثرا دارای اهمیت فراوان اقتصادی و تجاری هستند در معرض حمله تروریست های دریایی قرار بگیرند آن وقت چه فاجعه ای روی می دهد؟ طبق گزارش های موجود بسیاری از مراکز پلیس آمریکا هنوز آمادگی لازم برای تقابل با حمله های احتمالی را ندارند. آنها حتی فاقد مهارت های کافی تیراندازی در حد و اندازه قابلیت شلیک تروریست های بمبئی هستند. پلیس آمریکا تنها این توانایی را دارد که به سرعت محل حادثه را محاصره و گروکانگیرها را در کمربند حیطه خود گرفتارکنند ولی وظیفه تیراندازی و درگیری با نیروهایی است که باید از سوی پلیس فدرال با نام نیروهای ضربتی وارد عمل شوند. در چنین شرایطی اگر محاصره تروریست ها با شلیک مداوم آنها باشد چه؟ این ها سوالاتی است که این روزها با گذری کوتاه در محافل مردم آمریکا از زمزمه های آنها به گوش می رسد. این روزها می توان سایه سنگین هراس و وحشت را در شهرهای آمریکا به شدت احساس کرد. حادثه بمبئی نمایشی عینی از بازی خطرناکی بود که پیش روی چشمان مردم جهان به نمایش درآمد. واقعه بمبئی ضرباهنگ ناموزون تهدیدی جدی است برای تمامی جهانیان. ترجمه: لیدا هادی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 315]