واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: در همايش سراسري پزشكي خواب مطرح شد ؛ عوامل انساني مسئول بيش از 90 درصد حوادث ترافيكي در ايران است
خبرگزاري دانشجويان ايران - واحد علوم پزشكي ايرانسرويس : مصاحبه ها/روانپزشكي به گفته سخنران همايش در همايش اخيرسراسري پزشكي خواب عوامل انساني مسئول بيش از 85 درصد حوادث ترافيكي است كه اين رقم در ايران به بيش از 90 درصد مي رسد. دكتر محمد عفت پناه دستيار فوق تخصصي روانپزشكي كودكان و نوجوانان در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) واحد علوم پزشكي ايران ضمن بيان مطلب فوق گفت : با وجود اينكه ايران كمتر از يك صدم جمعيت جهان را به خود اختصاص داده اما بيش از يك چهلم بار ناتواني ناشي از حوادث ترافيكي جهان را در خود جاي داده است. دكتر عفت پناه ادامه داد : در سال 1381 حوادث ترافيكي در ايران سبب مرگ 26 هزار و 888 نفر شده است و به قولي به طور ميانگين روزانه 74 نفردر اين سال بر اثر حوادث ترافيكي فوت كرده اند. وي گفت: ميزان بروز حوادث ترافيكي در جهان 8/28 درصد هزار نفر است در صورتيكه در ايران بر اساس مطالعه 12 دانشگاه اين ميزان 2/34 درصد هزار است. بر اساس آمارهاي مختلف نقش خواب آلودگي و خستگي در ايجاد حوادث ترافيكي بين 20-50 درصد تخمين زده مي شود . وي با بيان اينكه مشخص كردن نقش خواب آلودگي و خستگي در ايجاد حوادث ترافيكي دشوار است و بررسي هايي كه برآوردهاي با ثباتي ارائه دهند نادر هستند ؛ اضافه كرد : اما بر اساس آمارهاي مختلف اين ميزان بين 20-50 درصد تخمين زده مي شود . اين روانپزشك با بيان اينكه در اغلب متون مرتبط با سلامتي و بهداشت، واژه Injury (آسيب) عنوان جايگزيني براي واژه حادثه Accident (حادثه) بكار رفته است،در خصوص علت اين جايگزيني گفت : بر خلاف واژه حادثه كه مفهوم و بار غير منتظره و غير قابل پيشگيري بودن را مي رساند ، واژه آسيب داراي بار قابل پيشگيري بوده و امكان كنترل داشتن است. • بيش از 70 نوع از اختلالات خواب به صورت مزمن مي تواند گروه هاي سني مختلف را درگير نمايد بيش از 70 نوع از اختلالات خواب به صورت مزمن مي تواند گروه هاي سني مختلف را درگير نمايد كه بيش از 50 درصد اين افراد تشخيص داده نمي شوند . وي اختلالات اوليه خواب، اختلالات ثانويه خواب و محدود سازي خواب را 3 گروه اصلي مشكلات مرتبط با خواب عنوان كرد و در خصوص اختلالات اوليه خواب،گفت: بيش از 70 نوع از اختلالات خواب به صورت مزمن مي تواند گروه هاي سني مختلف را درگير نمايد كه بيش از 50 درصد اين افراد تشخيص داده نمي شوند. وي در خصوص اختلالات ثانويه خواب به بيماران با اختلالات مزمن ، بيماري هاي نورولوژيك ، يا روانپزشكي اشاره كرد و كارهاي شيفتي و شيوه هاي زندگي رانيز از عوامل محدود سازي خواب عنوان كرد. در مطالعات مختلف ديده شده كه بيش از 50 درصد رانندگان با ساعات كار طولاني گاهي اوقات روي فرمان خوابشان برده است. وي همچنين در خصوص خواب آلودگي به كاهش زمان عكس العمل،كاهش گوش به زنگي واختلال در تجزيه و تحليل اطلاعات اشاره كرد و افراد دچار اختلال خواب و جوانان مخصوصاً مردان 16-29 ساله و رانندگان مسن بالاي 50 سال را از جمله رانندگاني كه در خطر خواب آلودگي قرار دارند ، دانست . وي گفت: در مطالعات اپيدميولوژيك (National Sleep Foundation Survey) نشان داده شده است كه 45 درصد افراد بزرگسال در سن 30-64 و 44 درصد بالغين جوان در سن 18-29 داراي اختلال خواب هستند. وي همچنين رانندگي پس از كمتر از 5 ساعت خوابيدن در 24 ساعت گذشته ، رانندگي بين ساعات 2-5 صبح ، 3تا 4 بعدازظهر، نوبت كاري، رانندگي طولاني ( بيش از 10 ساعت ) را از ديگر عواملي كه رانندگان را در خطر خواب آلودگي قرار مي دهند عنوان كرد و گفت : در مطالعات مختلف ديده شده كه بيش از 50 درصد رانندگان با ساعات كار طولاني گاهي اوقات روي فرمان خوابشان برده است.• خطر تصادفات ناشي از رانندگي در شب 10 برابر روز است وي رانندگي در شب ( به ويژه در بين ساعات 5-2) را يكي ديگر از اين عوامل خطر دانست و افزود : خطر تصادف ناشي از رانندگي در شب 10 برابر روز است. وي همچنين مصرف داروهاي طبي و مخدر را عاملي ديگر دانست و افزود : هر چند تاثير الكل بر تصادفات جاده اي بيشتر بررسي شده است اما هر نوع داروي اثر گذارنده بر سيستم عصبي مركزي مي تواند بالقوه در خواب راننده اثر بگذارد. وي با بيان اينكه يك خواب كوتاه حدود 15-20 دقيقه اي در هنگام خواب آلودگي بسيار كمك كننده است ، در خصوص ديگر توصيه هاي رفتاري در هنگام خواب آلودگي ادامه داد : مصرف مواد كافئين دار حتي به مقدار كم نيزمي تواند كمك كننده باشد. وي همچنين در اين خصوص به درمان اختلالات خواب مانند ناركولپسي و آپنه خواب ، نداشتن شيفت كاري يا با حداقل نظم در شيفت كاري و عدم مصرف مواد مخدر و الكل اشاره كرد. خواب 3/1 زندگي هر فرد را از نظر زماني تشكيل مي دهد وي در مورد تعريف خواب گفت : حالتي منظم و تكرار شونده از كاهش آگاهي نسبت به محرك هاي محيطي است كه وجه تمايز آن از حالت Coma و خواب زمستانيHibernation آن است كه نسبتاً سريع قابل برگشت است. وي با بيان اينكه خواب در تمام رده هاي جانداران ديده شده و3/1 زندگي هر فرد را از نظر زماني تشكيل مي دهد ، گفت : يك انسان بالغ براي فراهم كردن ظرفيت عملكرد مناسب در طول روز با حداقل خواب آلودگي به حداقل 8-9 ساعت خواب در طول شب ، با حداقل دوره هاي قطع شبانه نياز دارد.انتهاي پيام
يکشنبه 26 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 129]