واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: مقدمه:
صحيفه سجاديه يكي از كتابهاي ادعيه امام سجاد (ع) ميباشد كه بسيار جامع و كامل است و از منبعي سرچشمه ميگيرد كه مصون از هرگونه اشتباه و خطاست و زبان آن در قالب نيايش بوده كه فراخور درك هر خواننده قابل فهم و بهره.گيري است. دربارة اين صحيفه تحقيقاتي شده كه اولاً بيشتر در قالب شرح و توضيح لغات و جملات بوده و در آنها تجزيه و تحليل تربيتي كمتر صورت گرفته است، ثانياً پژوهشهاي صورت گرفته، نتوانسته خلأ و نيازهاي مربيان و جوامع شيعي را در برخورداري از انديشههاي تربيتي امام سجاد(ع) بر طرف نمايد. لذا در اين نوشتار برآنيم، به طور اختصار، بسترها و خلأهاي موجود را با ارائه مطالب جديد، مهيا و مرتفع نماييم.
مباني تربيتي در صحيفه سجاديه:
مباني : در واقع رفتارها و منشهاي درست و نادرست انسانها مباني است كه در صحيفه سجاديه عنوان شده. آن مباني عبارتند از: 1-خود دوستي، 3-كمال خواهي، 5-خوف و رجا، 7-دنيا دوستي، نگرش اول: نگردد.
2.در پي آنچه از دنيا، از وي باز داشته ميشود، ناراحت نشود.
حب دنيا را از خود دوركردن و ياد خدا و آخرت بودن، از نشانههاي زهد است.
روشهاي تربيتي در صحيفه سجاديه:
روشهاي تربيتي نسبت به اصول و مباني كاربرديتر هستند و به سه نوع تقسيم مي.شوند: روشهاي شناختي، گرايشي و رفتاري.
1-روشهاي شناختي:
الف) روش اعطاي بينش كه خود بر سه قسم است: بينش در مورد دنيا، بينش در مورد حقيقت انسان، بينش در مورد مرگ و معاد.
افرادي هستند كه فكر ميكنند فقط زندگي در اين دنيا است و بس، و بر اين اساس به خطا و اشتباه ميروند؛ اولاً دچار پوچ انگاري در دنيا ميشوند، ثانياً نااميدي و يأس به آنها غلبه ميكند. به تنبيه و كيفرنيست، بلكه به وسيله بخشش و احسان نيز ميتوان به اصلاح بديها پرداخت و اين احسان، بعنوان نوعي تنبيه محسوب ميشود و طرف را به اظهار ندامت وادار مينمايد. بايد شرايط و زمان و مكان را در نظر داشت، تا آثار سويي برجاي نگذارد.
اهداف تربيتي در صحيفه سجاديه:
هدف نهايي: از نظر امام سجاد، هدف نهايي، ارتباط داشتن با خدا و در تمام لحظات زندگي به ياد خدا بودن است. اهداف واسطهاي –كه وسيله.اي براي رسيدن به هدف نهايي هستند- را هم ميتوان در نظر گرفت كه خود به سه دسته كلي تقسيم ميشوند:
شكرگزاري و توكل ميباشد.
معرفت خدا: تخلق به اخلاق الهي،كسب ايمان و تقوي، اين معرفت الله، از الطاف خدا به مؤمنين است.
ب ) اهداف تربيتي صحيفه درخصوص ارتباط انسان با خود : اهداف گرايشي است؛ گرايشهاي مختص انسان (خداجويي و فضيلت.خواهي) و گرايشهاي مشترك بين انسان و حيوان (خوردن، آشاميدن و غرايز جنسي).
پرورش حس خداجويي: براي تقويت خداجويي ابتدا بايد به بر طرف كردن موانعي همچون گرايشهاي پست، غرايز حيواني و اشتغالات روزمره كه انسان را از شناخت خداي متعال باز مي.دارد، بپردازيم. در مرحله بعد بايد گرايش فوق هدايت و راهنمايي شود تا فقط به پرستش خدا بپردازيم.
ضعف و ناتواني ذاتي انسان در اداره امورش، مهمترين عامل در راهيابي انسان به خالق خود است. در صورتي پرورش حس خداجويي ميسر ميشود كه انسان دائماً نقصان و فقر وجودي خود، و غنا و بينيازي خداوند را متذكر شود.
ج) اهداف تربيتي صحيفه در خصوص ارتباط انسان با ديگران: بايد توجه داشته باشيم كه ارتباط انسان با ديگران داراي چه جنبهاي است: اجتماعي، سياسي يا اقتصادي.
نحوه ارتباط انسان با والدين داراي جنبه اجتماعي است. در دعاي بيست و چهارم، امام سجاد دعا براي والدين را عنوان كرده و به مقام و شخصيت والاي پدر و مادر، و وظايف فرزندان در قبال آنان، اشاره نموده است.
يكي ديگر از اهداف تربيتي در خصوص ارتباط با والدين، حق.شناسي و سپاسگزاري است. در فرازهاي دهم و يازدهم دعا نيز به زحمات و تلاشهايي كه والدين متحمل شدهاند اشاره مي.كند، سپس درحقشان طلب پاداش و غفران ميكند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 151]