واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: چرا وقت غرق شدن خدا را صدا میزنی؟!
در حدیث مناظرهی حضرت امام صادق علیهالسّلام با شخص ملحدی آمده است که:حضرت از او میپرسد: آیا کشتی سوار شدهای؟وی جواب میدهد: آریحضرت میفرماید: هیچ اتّفاق افتاده که کشتی شما غرق شود؟عرض میکند: آری.حضرت میفرماید: در آن وقت آیا قلبت متوجّه جایی شده که تو را از مهلکه نجات دهد؟میگوید: بله،بعد حضرت میفرماید: «همان خداوند عالمیان است.» (1)سوال:آیا این گونه استدلال در قرآن کریم وجود دارد؟جواب:مسألهی کشتی و دریا در جاهای متعدّد از قرآن کریم (2) ذکر شده است. و این بیانگر آن است که وقتی دست انسان از عوامل بیرونی خالی شد و قلبش از تعلّق به آنها تهی گشت، خداوندِ قادرِ متعال کافی است که او را به هر کمالی که خواست برساند.سوالی دیگر:روشن است که این حالت اختصاص به مشرکین ندارد، بلکه مومنین نیز هرگاه در وسط دریا کشتیشان متلاشی شد و خواستند غرق شوند، به خداوند متعال پناه میبرند و پی میبرند که هیچ پناهگاه و راه نجاتی جز خدا و به سوی خدا نیست.پس چرا این دسته از آیات نظر به خصوص مشرکین دارد؟جواب:چون روی سخن و استدلال قرآن علیه بتپرستانی است که اعتقاد داشتند «خداوند، خالق عالم است» و این مطلب برای آنان هیچ جای تردید نبود. چنان که در قرآن میفرماید:"و لَئِن سَاَلتَهُم مَّن خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَرضَ لَیَقولُنَّ اللهُ" (3)"و اگر از آنها بپرسی: چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟ قطعاً خواهند گفت: خدا."و تنها اختلاف اسلام و قرآن با آنان در تدبیر نظام عالم بود؛ زیرا آنان اعتقاد داشتند که جهان توسّط بندگان صالح خدا اداره و تدبیر میشود، و هر کدام از آنان (بندگان صالح) بخشی از نظام آفرینش (از قبیل زمین، آسمان، صحرا، دریا، کوه، جنگل، انسان و انواع حیوانات) را تدبیر میکند و به او «ربّ» و به مجموع آنان «ارباب» میگفتند. با این همه، آنان را مخلوق نمیدانستند و در وجود خداوند متعال نیز شّکی نداشتند و او را «ربّ الارباب» و خدای خدایان مینامیدند.بر این پایه، این دسته از آیات قرآن در مقام ردّ آنان، و نظر به اثبات ربوبیّت خداوند متعال در تمام بخشهای نظام عالم و پهنهی گیتی از جمله دریا دارند.آخرین سوال:چگونه میتوان با این دسته از آیات، بر ربوبیّت خداوند متعال استدلال نمود؟جواب:چون نجات از غرق و هلاکت، حاجتی است که اربابان مادّی نمیتوانند آن را بر آورند، لذا انسان در چنین مواقعی از ته دل و صمیم قلب میفهمد که تنها خداوند متعال، چاره ساز و دستگیر است، لاغیر.__________________1- ر. ک: بحارالانوار، ج3، ص 41، روایت 16؛ ج 67، ص 137، روایت7؛ ج 92، ص 232، روایت 14، ص 240، روایت 48.2- ر. ک: سورهی یونس، آیهی 22؛سورهی عنکبوت، آیهی 65 و... .3- سورهی لقمان، آیهی 25؛ سورهی زم، آیهی 38.در محضر علامه طباطبایی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 237]