آبزیان (روش نگهداری ،پرورش و ...)

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: آموزش پرورش میگو

گونه.های میگوی آب شیرین جنس Macrobrachium در سراسر مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان پراکنده.اند. این گونه.ها در اغلب آبهای شیرین داخلی شامل دریاچه.ها ، رودخانــه.ها، باتلاقها ، نهرهای آبیاری ، کانالها و استخرها یافت می.شوند. اغلب گونه.ها در مراحل نخستین چرخه زندگیشان به آب لب شور نیاز دارند و بنا بر این در آبهایی یافت می.شوند که مستقیم یا غیر مستقیم به دریا می.پیوندند، هر چند بعضی از آنها چرخه زندگیشان را در دریاچه.های داخلی آب شور یا آب شیرین کامل می.کنند. بعضی از گونه.ها ، رودخانه.هایی با آب شفاف را ترجیح می.دهند، در حالی که بعضی دیگر در آبهای بسیار گل آلود یافت می.شوند.

● چرخه زندگی
برای رشد ، تمام میگوهای آب شیرین مانند سایر سخت. پوستان بطور منظم اسکلت خارجی یا پوسته خود را می.اندازند. این فرآیند به پوست اندازی موسوم است و با افزایش ناگهانی در اندازه و وزن همراه است. چهار شکل مشخص در چرخه زندگی میگوی آب شیرین وجود دارد: تخم ، لارو ، پست لارو ، و بالغ. این جانوران همه چیز خوارند و جیره غذایی آنها در نهایت شامل حشرات آبزی و لاروهایشان ، جلبکها ، دانه گیاهان ، حبوبات ، بذر و گیاهان ، میوه.ها ، نرم.تنان ریز و سخت پوستان ، گوشت ماهی و پس مانده.های ماهی و سایر جانوران است. به علاوه ممکن است همجنس خوار باشند.

● عملیات پرورشی
▪ مدیریت استخر
گیاهان امتداد دیواره.های استخر ، فرسایش آنها را به حداقل می.رسانند و زیر خط آب نیز غذا و زیستگاهی برای میگوها فراهم می.کنند. به هر حال باید توجه داشت که رشد آنها نباید چنان زیاد شود که با برداشت کردن تداخل بوجود آید. از رشد گیاهان ریشه.دار آبزی و جلبکهای کف.زی نیز باید با اعمال مدیریتی جلوگیری کرد. استخرهای تازه باید آهک پاشی شوند. در عمل ، کاربرد استاندارد ۱۰۰۰Kg/ha سنگ آهک کشاورزی هر بار پس از تخلیه استخر پرورش میگوی آب شیرین توصیه می.شود. پس از آهک دهی استخرها بیش از میگودار کردن آنها پر می.شوند.
کود دهی در کشت میگوی آب شیرین به ندرت لازم می.شود. در هر حال استخرهای ساخته شده در خاکهای شنی-رسی ممکن است نیاز به کوددهی داشته باشند. اجرا کننده باید در طی مدت پرورش ، مراقب خوب نگه داشتن استخرها باشد. برای جلوگیری از فرسایش دیواره.ها ، کنترل گیاهان ریشه.دار آبزی ، تعمیر و نگهداری تجهیزات خروجی و ورودی آب بویژه توریها بـاید مـراقـبت خـاصـی انجام گیرد. گیاهان Elodea و Hydrilla بستر خوبی برای میگوها می.سازند.

● میگودار کردن
پست لاروها را می.توان بلافاصله پـس از پـر آب شـدن اسـتخرهـا در آنها ریخت . معمولا پست لاروهایی که تنها ۴ - ۱ هفته سن دارند (پس از دگردیسی) برای میگودار کردن استخرها بکار برده می.شوند که تا زمان برداشت در آن باقی می.مانند. به محض ورود پست لاروها به کناره استخر باید دقت شود که در پی شناور کردن کیسه.های انتقال در استخر به مدت ۱۵ دقیقه قبل از خالی کردن آنها در آب به درجه حرارت استخر عادت داده شوند.
اختلاف PH استخر و کیسه انتقال نیز موجب مرگ و میر می.شود. میزان میگودار کردن استخر به اندازه بازاری مطلوب و مدیریت استخر ، خصوصا روش برداشت ، بستگی دارد. در جاهایی که اندازه مطلوب برای فروش حدود ۷۰ گرم است و بسیاری از استخرها به علت ذخیره آب فصلی دچار محدودیت فصلی در حدود ۸ ماه هستند، پیشنهاد می.شود میزان میگو ۵ پست لارو در متر مربع (۵۰۰۰/ha) باشد.

● تغذیه
▪ نوع تغذیه
کشت تجارتی موفق میگوی آب شیرین به غذای مکمل نیاز دارد. نوع این غذا بسیار متنوع است و مواد زیر را دربر دارد: مواد خام جانوری یا گیاهی ، مخلوطهای غذایی تهیه شده در کنار استخر و غذاهای ترکیبی. در بعضی جاها نیز از برنـج و محـصولات فـرعـی بـرنـج به صـورت مـخلوط با غذاهای دیگر استفاده می.شود.

▪ مقدار تغذیه
تـوصـیه کلی برای مقدار تغذیه روزانه وجود ندارد زیرا این مقدار بستگی به اندازه و تعداد میگوها در استخر ، کیفیت آب و خاصیت غذا دارد. بهترین رهنمود برای مجریان استخر ، تغذیه تا حد تقاضا است. غذا بطور معمول در اطراف محیط استخر در محلهای کم عمق که منطقه خوبی برای تغذیه است پخش می.شود. در بعضی از مواقع غذا به منطقه تغذیه در چند متری کناره محدود می.گردد.
در هر دو مورد مجری استخر می.تواند ببیند چه مقدار غذا مصرف شده است. اگر هیچ غذایی در روز بعد باقی نماند، مقدار غذا باید افزایش یابد. اگر مقدار زیادی غذا بماند، مقدار آن را باید کاهش داد و یا حتی به مدت یک روز قطع کرد. مقدار اولیه غذای پیشنهادی با استفاده از جیره خشک ، همچون غذای ترکیبی جوجه در یک استخر دارای ۵ عدد در متر مربع باید در حدود ۶/۲۵ Kg/ha در روز باشد.

● برداشت
زمان برداشت بستگی به میزان رشد و اندازه بازاری مطلوب و تا حدی تکنیک مدیریت استخر دارد. اصولا در مدیریت استخر میگوی آب شیرین دو روش بسیار رایج وجود دارد. نخست ، تکنیک پرورش دسته.ای که امکان می.دهد جانوران تا اندازه بازاری متوسط یا تا هنگام تخلیه استخر به دلایل دیگر (مثلا کمبود آب ، پایین بودن درجه حرارت) رشد کنند، و سپس تمام محصول برداشت می.شود.
تکنیک دیگر ، پرورش مداوم است به این ترتیب که معمولا یکبار در سال با تراکمی بسیار بیشتر از پرورش دسته.ای به میگودار کردن استخر می.پردازند و معمولا پس از ۷ - ۵ ماه بسته به میزان رشد (درجه حرارت) و اندازه قابل فروش محلی ، جانوران با اندازه بازاری بوسیله پره در فواصل زمانی منظم دست.چین می.شوند. استخرها را معمولا به طور کامل هر ماه یکبار و یا نصف استخر را ماهی دو بار برای جلوگیری از گل آلودگی تمام استخر پره کشی می.کنند.

● عملیات پس از برداشت
اغلب میگوهای آب شیرین ، در نزدیکی محل پرورش در یخ یا زنده فروخته می.شوند. میگوها را نیز می.توان در تانکهای حمل هوادار به مشتریان عرضه کرد. میگوهای آب شیرین خصوصا در معرض صدمات آنزیمی پس از برداشت و مرگ هستند و بعضی پرورش دهندگان میگوها را در آب یخ فرو می.کنند و آنها را در آب ۶۵ درجه سانتیگراد به مدت ۲۰ - ۱۵ ثانیه نگه می.دارند تا سفید شوند و سپس آنها را در یخ به فروشگاه حمل می.کنند.

● بیماریها
بیماریها معمولا عامل ثانوی هستند و از نقص بهداشت تانک ، تعویض غیر کافی آب ، کمیت یا کیفیت غذا ، و اکسیژن محلول در شرایط بد ناشی می.شوند. تک سلولیها شایع.ترین عامل بیماریهای لارو می.باشند. عفونتهای قارچی لاروها در مواردی مشاهده شده است اما غالبا در پی بهداشتی.تر کردن غذا و کاهش تراکم لاروها رفع می.گردد. فورمالین ۲۰۰ - ۲۵۰ p.p.m روزانه به مدت ۳۰ دقیقه ، عامل موثری برای درمان بیماریهای ناشی از تک سلولیها و قارچهاست.
بیماری صدفی یا لکه.های سیاه که بدیهی.ترین بیماریهای پست لارو و میگوهای در اندازه بازاری هستند از تهاجم باکتریهای تجزیه کننده کیتین ناشی می.شوند و در بعضی از مواقع با قارچها آلوده می.گردند. تاری یا سفیدی بافتهای عضلانی که غالبا به طرف دم صورت می.گیرد، احتمال دارد که واکنشی در برابر استرس باشد.

● صیادان
صیادی را اصولا سایر گونه.های آبزی ، پرندگان ، مارها و انسان انجام می.دهند. استفاده از تورهای با ارتفاع ۶۰ سانتیمتر با چشمه.های ریز در اطراف استخرها برای جلوگیری از ورود صیادان مشکل.آفرین به استخرها مفید است. مشکلات ناشی از هیدروزوآ بویژه به هنگام استفاده از منابع آب سطحی نمایان می.شود. استفاده از مواد شیمیایی نیز برای مبارزه با هیدروزوآ بکار می.رود. عمده.ترین صیادان مشکل آفرین مارها و گربه ماهی رودخانه.ای هستند. خرچنگهای گرد نیز مشکلاتی را بوجود می.آورند، بویژه از آن.رو که سوراخهایی در دیواره استخرها ایجاد می.کنند. البته می.توان آنها را با قرار دادن تله.هایی در دیواره استخرها از بین برد. [/B]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]