معرفي كبك و انواع آن

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: لغت نامه ی دهخدا در مورد کبک چنین مینویسد :
کبک . مرغی است معروف پرنده ای است مشهور و معروف و آن دو قسم می باشد دری و غیر دری هر دو به یک شکل و شمایل لیکن دری بزرگتر و غیر دری کوچکتر است . این پرنده بیشتر در کوهسارها زیست کند. قبج ، معرب کبگ .).. پرنده ای از دسته ٔ ماکیانها است که به جهت استفاده از گوشت وی آن را شکار کنند. پرنده ٔ معروف است و اعراب گوشت او رااز جمله طعامهای بسیار لذیذ شمارند و چون خواهند این مرغ را بگیرند از هر طرف او را بپرانند تا وقتی ازپرواز باز ماند و خسته شود خود را در برف پنهان کند تا با دست بگیرند.

اما انواع کبک :

کبک دری سلطان همه کبک ها :

نام انگلیسی : Caspian Snowcock
نام فرانسوی : Tetraogalle de La Caspienne

نام علمی لاتین Tetraogallus Caspiusمشخصات:

نر 58 سانتیمتر ، ماده 55 سانتی متر . کبک بسیار بزرگیست که در کوهستانهای مرتفع زندگی می کند و حتی در زمستان به ندرت تا حد رویش درخت پایین می آید . پروبالش بطور کلی خاکستری ، با خطوط موجدار و رگههای قهوهای وسفید فراوان است که در سطح شکمی کمرنگتر و در پهلوها رگههای مشخصتر دارد . دوسوم طول شاهپرهای نخستین و ثانوی بال از سمت قاعده سفید رنگ است که هنگام پرواز در زیر بال به صورت نوار پهن و مشخصی دیده می شود . طرح خاص صورتش که شامل نوار چشمی و گلوی سفید ، تارک خاکستری و خط خاکستری پررنگ کنار گردن است از فاصله نزدیک قابل تشخیص می باشد . تفاوت پرنده ماده با نر در این است که در پرنده ماده تضاد نقش و نگار صورت کمتر است و در پاه ها سیخک ندارد . پرنده ای است بی نهایت محتاط و اغلب پس از احساس خطر مسافت زیادی پرواز می کند . به اندازه سایر ماکیانها اجتماعی نیست ، و معمولا جفتجفت دیده می شود .
زیستگاه :

پرتگاههای پرشیب ، کوهسارهای صخرهای و قلل مرتفع با گیاهان کم و پراکنده . به ندرت در ارتفاع کمتر از 3500 متر دیده می شود . روی زمین و در بین سنگها و یا غالبا در لبه صخرههای مرتفع آشیانه می سازد
پراکندگی :

کبک دری از پرندگان بومی ایران است ، در گذشته این پرنده بسیار زیبای ایرانی نسبتا فراوان بوده و اما در حال حاضر این پرنده از گونههایی است که در معرض خطر انقراض نسل قرار دارد .در قدیم در قره داغ به وفور یافت می شد اما حال فقط در ارتفاعات بلند کوههای قوشا داغ ، هشتسر و .......... یافت میشود.
دو عکس از کبک دری را در زیر مشاهده می کنید

کبک چیل :

۳۰سانتیمتر ؛ این پرنده مانند همه کبکها ماکیان شکل و دارای بدنی نسبتا گرد و فربه است ، بالهای کوتاه و گرد و دم کوتاه خرمائی رنگ دارد ، به وسیله صورت بلوطی مایل به نارنجی کمرنگ و گردن وسینه خاکستری مشخص می شود . پرنده نر علامتی نعلی شکل به رنگ بلوطی سیر در پایین سینه دارد ، ( در پرنده ماده نیز اثری از این علامت به چشم می خورد ، در حالی که سینه پرنده نابالغ ، رگهرگهدار است ) سطح پشتی آن رگهرگه نخودی رنگ است و پهلوهایش راهراه عرضی بلوطی رنگ دارد . هنگام راه رفتن قوز می کند و به محض احساس خطر فورا چمباتمه می زند ، بعد در حالی که سر خود را بالا می گیرد و آماده پرواز است ، بسرعت می دود ، از جوجه قرقاول ؛ دمکوتاهتر و از بلدرچین بالغ ؛ خیلی بزرگتر و کمرنگتر است .

نام انگلیسی : Common Partridge

نام فرانسوی : Perdrix grise

نام علمی (لاتین) : Perdix perdix

مشخصات :

30 سانتیمتر ؛ این پرنده مانند همه کبکها ماکیان شکل و دارای بدنی نسبتا گرد و فربه است ، بالهای کوتاه و گرد و دم کوتاه خرمائی رنگ دارد ، به وسیله صورت بلوطی مایل به نارنجی کمرنگ و گردن وسینه خاکستری مشخص می شود . پرنده نر علامتی نعلی شکل به رنگ بلوطی سیر در پایین سینه دارد ، ( در پرنده ماده نیز اثری از این علامت به چشم می خورد ، در حالی که سینه پرنده نابالغ ، رگهرگهدار است ) سطح پشتی آن رگهرگه نخودی رنگ است و پهلوهایش راهراه عرضی بلوطی رنگ دارد . هنگام راه رفتن قوز می کند و به محض احساس خطر فورا چمباتمه می زند ، بعد در حالی که سر خود را بالا می گیرد و آماده پرواز است ، بسرعت می دود ، از جوجه قرقاول ؛ دمکوتاهتر و از بلدرچین بالغ ؛ خیلی بزرگتر و کمرنگتر است .
زیستگاه :
کشتزارها ، چراگاهها ، زمین های بایر و غیره .
آشیانهاش را در نقاطی کاملا مخفی مانند پای پرچینها و در مزارع گندم و ذرت و امثال آن می سازد
پراکندگی :
کبک چیل از جمله پرندگان بومی ایران است و به تعداد کم دیده می شود . این گونه در معرض خطر انقرض نسل قرار دارد و تا به امروز حرکتی در جهت حمایت از این گونه زیبا و نادر انجام نگرفته است . در ارسباران پیشتر در باغات و گاهی نیز در کوهپایه ها نیز دیده میشود.

دسته ی کبک چیل :

کبک معمولی :

نام انگلیسی : Chukar Partridge
نام فرانسوی : Perdrix Chukar

لاتین : Alectoris Chukarمشخصات :

33 سانتیمتر ؛ پرندهای آشنا و فراوان که از تیهو کاملا بزرگتر است و به وسیله سطح پشتی خاکستری ، گلوی نخودی رنگ با نوار حاشیهای پهن و سیاه و با راهراه عرضی و خیلی واضح پهلوها مشخص می شود . منقار و پاههایش قرمز رنگ است . رنگ خرمایی شاهپرهای کناری دمش در پرواز نمایان می شود .
معمولا جفت جفت یا به صورت دستههای کوچکی دیده می شود ، ولی گاهی در زمستان گلههای بزرگی تشکیل می دهند . هنگام احساس خطر کمتر پرواز می کند و بیشتر به سمت سربالایی کوهستان می دود . در بهار و تابستان پرندهای پرسر و صدا است.
زیستگاه :

تقریبا همیشه در دامنهها و شیبهای کوهستانی باز و سنگلاخ یافت می شود و معمولا در نواحی پردرخت دیده نمی شود . در نواحی خشک اغلبا صبح زود و یا عصر در اطراف چشمهها جمع می شوند .
در میان بوتههای کوتاه بین صخرهها آشیانه می سازد

پراکندگی :
کبک پرندهای است بومی ایران و از جمله پرندگانیست که به رغم کاهش قابل توجه آنها در طی
۲۵ سال گذشته ، هنوز به تعداد فراوان در ایران زادوولد می کند ، شایان ذکر است ، این پرنده از جمله پرندگان حمایت شده است .
کبک و جوجه هایش