واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آمریکا - آیا استقرار سامانه بمب افکن های اتمی روسیه در ونزوئلا برای اهالی کاخ سفید یعنی فاجعه؟ "روسیه همه جوانب را بررسی می کند حتی اگر قرار باشد برای همیشه حضور نظامی این کشور در آمریکای لاتین احتمالی فرضی تلقی شود. " این جملات در حالی از سوی مقامات کاخ کرملین در تشریح سخنان رییس نیروی هوایی روسیه بیان شد که خبر دعوت هوگو چاوز از سران روسی برای استقرار بمب افکن های مسکو در یکی از جزایر آمریکای جنوبی در فاصله ای کوتاه به همه دنیا مخابره شد و ترس و نگرانی بسیاری را از وقوع یک تنش جهانی دیگری به همراه آورد. روسیه که طی یک سال گذشته برای ممانعت از استقرار سامانه موشکی آمریکا در اروپای شرقی دست به هر اقدام و تهدیدی زده بود این بار با دریافت پیشنهاد رئیس جمهور ونزوئلا فرصتی مناسب پیدا کرد تا هر آنچه که تا امروز فقط خط سیری فرضی تلقی می شد، به حقیقت نزدیک کند. هوگو چاوز هفته جاری در اظهار نظری رسمی عنوان کرد که بسیار مایل است تا جزیره ای کامل در نزدیکی کوبا را با تجهیزات راهبردی هوایی کامل برای استقرار موقت بمب افکن های روسیه در اختیار سران کرملین قرار دهد. البته صراحت گفتار او چنان بود که جایی برای تردید یا تعارف های معمول دیپلماتیک باقی نمی گذاشت، گو این که سران روسیه و آمریکای لاتین از مدت ها پیش درصدد چنین همکاری نظامی پیچیده ای بوده و فقط در نحوه ابراز آن مردد بوده اند. نام روسیه و آمریکای لاتین در کنار هم تداعی کننده سالهای نه چندان دور و ترس و دلهره از جنگ اتمی است، زمانی که اتحاد جماهیر شوروی سابق اقدام به ساخت سامانه تسلیحات هسته ای در کوبا کرد. در آن دوران هر حرکت دیپلماتیک بی قاعده می توانست دنیا را به کام بمب های هسته ای بکشاند. اتحاد جماهیر شوروی که پس از غائله خلیج خوک ها زمینه را برای تلافی همه قدرت نمایی های سران کاخ سفید مناسب می دید در اقدامی ناگهانی و به بهانه حمایت از کوبا کشور کومونیست متحد خود شماری از تجهیزات اتمی اش را در کوبا مستقر کرد. در آن زمان بود که ترس و واهمه پایه های کاخ سفید را لرزان کرد به طوری که کندی رییس جمهور وقت آمریکا در شامگاه 21 اکتبر 1962 میلادی با اعلام آماده باش کامل نیروهای آمریکایی به جهانیان نسبت به وقوع جنگی اتمی هشدار داد. نگرانی آمریکایی ها تا آنجا ادامه یافت که در نهایت خروشچف رییس جمهوری وقت روسیه بنا به اعمال فشارهای فراوانی که برای اهالی سیاست هیچ گاه روشن نشد، در روزهای پایانی ماه اکتبر با دستور خروج نیروهای روسی از کوبا جهان را از ورطه جنگی جهانی از نوع اتمی نجات داد، با این هدف که روزی در جایی دیگر روس ها دوباره به آمریکای لاتین راه یابند . امروز زمان آن فرا رسیده است! البته امید می رود که تنش اتمی دیگری از نوع بحران روسیه و آمریکا در کوبا روی ندهد. در حال حاضر روسیه از استقرار موشک های دوربرد خود در نزدیکی ایالات متحده آمریکا به هیج هدف استراتژیک خاصی دست نمی یابد. امروز بمب افکن های روسیه قادر هستند که تمامی خاک ایالات متحده را بی نیاز به فرود و سوخت گیری مجدد ویران کنند. به این ترتیب استقرار سامانه ای خاص برای بمب افکن های روسی و موشک هایی دوربرد آنها در ونزوئلا، کوبا و یا هر نقطه دیگری در آمریکای لاتین چندان لزومی ندارد و بیشتر به یک حربه سیاسی برای رویارویی با اصرار آمریکایی ها در استقرار سپر موشکی اروپای شرقی است. با این حال حتی تصور نزدیکی روس ها به آب های آمریکا فکری خطرناک و واهمه انگیز است. در عین حال پیشنهاد ونزوئلا برای حضور نظامی روسیه در آمریکای لاتین از منظری دیگر نیز قابل تامل است. این پیشنهاد با آنچه که امروز پس از انتخاب باراک اوباما میان سران مسکو و واشنگتن در جریان است، چندان وجاهتی نخواهد داشت، چرا که کرملین با روی کار آمدن رییس جمهوری جدید آمریکا قصد دارد از در مصالحه با واشنگتن وارد شود، درست همان سیاستی که هیلاری کلینتون در دیدار با سرگئی لاوروف همتای روسی خود در پیش چشم جهانیان ابراز داشت: فشردن دکمه آغار مجدد! اوباما نشان داده است که در دوران ریاست خود مایل نیست به هیچ طریقی باعث رنجش رقیب دیرینه شود. با این حساب می توان اقدام هوگو چاوز را تلاشی نا بهنگام برای نزدیکی بیش از حد به روسیه ارزیابی کرد. با همه این اوصاف تصور غالب کنونی این است که نرمش روسیه در برابر کشورهای آمریکای جنوبی درنهایت به سرانجام خوشایندی که حافظ منافع ایالات متحده باشد،ختم نمی شود. فرود دو بمب افکن روسی در خاک ونزوئلا در سال میلادی گذشته نخستین زنگ خطر برای سران کاخ سفید پس از پایان دوران جنگ سرد بود. حتی رسانه های روسیه تابستان گذشته از توانایی ارسال تسلیحات اتمی روسیه به کوبا خبر دادند که این برای اهالی کاخ سفید یعنی فاجعه! و همه ترس و نگرانی جهان از استقرار بمب افکن های روسی زمانی روی داد که فرمانده نیروی هوایی روسیه سیر فرضی همیشگی را واقعیتی رو به حقیقت تلقی کرد: " اگر مناسبات دیپلماتیک به خوبی انجام گیرند حضور در جزیره ونزوئلایی ممکن می شود. اگر روسای جمهور دو کشور در باره این موضوع به توافق رسیده اند پس می توان به زودی نیروهای روسی را در آنجا مستقر کرد." اگرچه مقامات کاخ کرملین در همان ساعات اولیه سعی داشتند با تعدیل گفته های این مقام ارشد ارتش از شدت تاثیر گفتار او بکاهند، اما باید به این نکته توجه داشت که نه در گذشته و نه اکنون هیچ یک از مقامات روسی بدون مشورت با سران کرملین سخنی بر لب نمی آورند. سخنان فرمانده نیروی هوایی روسیه نیز بازتابی از تمایلات استراتژیک کرملین است، گو این که جهان به تدریج به سوی نزاعی دیگر گام بر می دارد! آبزرور 16 مارس 2009 / ترجمه: لیدا هادی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 402]