چنين گفت خاتمي

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: چنين گفت خاتمي
محمدرضا تاجيك : انديشمندي مي گويد: «اجتماعي كه اعضايش نمي توانند پيام هاي صادقانه را از پيام هاي فريبنده تشخيص دهند، فرو خواهد ريخت.» امروز ملت ما نيز در معرض چنين «تشخيصي» قرار دارد. اين روزها خاتمي، گفت آنچه را بايد بگويد. اكنون نوبت تشخيص ديگران (رهبران، نخبگان و مردم) است. خاتمي با بياني رسا و صريح به همه ما گفت: «روشي كه امروز هست، نه به نفع اسلام است و نه به نفع مردم.... همه ما بايد بدانيم كه حيطه مسووليت مان در ايران است؛ ايراني كه مردم در آن قيام كرده و يكپارچه به جمهوري اسلامي و قانون اساسي راي دادند. ما موظفيم ايران را بسازيم و اين امر هيچ منافاتي با دفاع از مستضعفان و مظلومان و مخالفت با استكبار و سياست هاي استكباري ندارد...يكي از خطراتي كه امروز در جامعه احساس مي شود، اين است كه اگر نتوانستيم در حكومتي كه به نام اسلام بنا شده است نيازهاي واقعي مردم و حرمت و امنيت جامعه را تامين كنيم، زمينه هاي پيشرفت كشور را فراهم آوريم، مطمئن باشيد گرايش هايي شكل خواهند گرفت كه همه دستاوردهاي انقلاب و ميراث خون شهدا و رزمندگان عزيز از بين خواهند رفت و جرياني به وجود خواهد آمد كه به مقابله با دين برخواهد خاست....براي مستقل بودن و رويارويي با دشمنان و دفع تهديدها ناچاريم قدرت و قوت پيدا كنيم. يك كشور فقير، عقب افتاده و منزوي هرگز قوت و قدرت لازم براي رويارويي با اين مسائل را نخواهد داشت. ايران بايد آباد شود و مردم بايد بتوانند عادلانه و در كمال رضايت و امنيت از امكانات موجود كشور بهره برداري كنند.... قوت و قدرت واقعي با فراهم كردن و توسعه امكانات و تسهيل شرايط استفاده مردم از آن به دست خواهد آمد، نه اينكه تنها از مردم براي مقاصدي خاص نام برده شود اما حق و حرمت آنان رعايت نشود و نيازهاي واقعي مردم ناديده گرفته شود....حضور در عرصه انتخابات، در صورتي كه اهتمامي به قانون اساسي وجود نداشته باشد بي معناست....اميدوارم همه بزرگان و شخصيت ها به اين نتيجه برسند كه راه و روشي كه امروز هست، نه به نفع انقلاب است، نه به نفع اسلام و نه به نفع مردم. اگر بر سر اين موضوع به اتفاق نظر دست يابيم، زمينه براي حضور و كار و خدمت فراهم است.»بي ترديد، خاتمي اين «گفته ها» را با آگاهي از وضعيت (داخلي و خارجي) حال و آينده جامعه و كشور و شناخت كامل از روحيه و مشي و منش رهبران، نخبگان و مردم، بيان كرده اند. او مي داند كه امروز، كمتر كسي ترديد دارد كه بر سيما و صورت جامعه و كشور ما، گردي به رنگ «ترديد» و «تهديد» نشسته و در افكار عمومي بسياري از جهانيان، تصوير ترك خورده و شكسته اي از نظامي كه قرار بود «الگو» و «نمونه»اي بديع، بي بديل و كارآمد از يك نظم و نظام ديني باشد، نقش بسته است. او همچنين مي داند امروز كمتر كسي ترديد دارد ريسمان هاي مرصوصي كه در در طي ساليان بعد از انقلاب، مردم ما را به بسياري از مردم جهان و دولت ما را به بسياري از دولت هاي جهان پيوند داده بودند، يكي بعد از ديگري در حال نخ نما شدن و گسيختن است.افزون بر اين، او نيك مي داند كه سنگي از «درون» و سنگي از «برون» در ايجاد اين «ترك و ترك» نقش ايفا مي كنند. آن سنگ درون، از جنس «ضعف» است: ضعف شناخت از «خود» و «ديگري»؛ ضعف شناخت از «حال» و «آينده»؛ ضعف شناخت از «درون» و «برون»؛ ضعف «تصميم» و «تدبير» كارآمد و بهنگام؛ ضعف بازتوليد «مشروعيت» و «مقبوليت»؛ ضعف بازتوليد «اعتماد» و «اعتقاد»؛ ضعف بازسازي روابط خود با «خود» و «ديگران»؛ ضعف حفظ «نخبگان» و «سرمايه»هاي (انساني، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي) جامعه؛ ضعف مواجهه اصولي با «واقعيت ها» و «حقيقت ها»؛ ضعف مواجهه منطقي با «وظايف» و «نتايج»؛ ضعف مواجهه اصولي با «ثبات» و «تغيير»؛ ضعف مواجهه منطقي با «سنت» و «مدرن»؛ ضعف.... و آن سنگ برون (كه همان چهره دوم «ضعف» ماست)، از جنس «توانايي» است، توانايي توليد «قدرت» و «انقياد»؛ توانايي توليد گفتمان مسلط جهاني؛ توانايي توليد واقعيت ها و حقيقت هاي مجازي و صدور آن به ساير جوامع؛ توانايي تعريف و تثبيت نظم جهاني مطلوب خود؛ توانايي توليد اسطوره هاي فرهنگي و هويتي؛ توانايي توليد معنا و نظام هاي معنايي فراگير؛ توانايي توليد زبان مسلط جهاني؛ توانايي درانداختن طرحي نو براي روزگاري نو؛ توانايي سمت دهي افكار عمومي جوامع مختلف؛ توانايي تحميل اراده خود به ديگران؛ توانايي ايجاد همگرايي تاكتيكي و استراتژيكي؛ توانايي....او مي داند كه بسياري از اربابان قدرت و سياست در ايران امروز به جاي اينكه قسمتي از راه حل مشكلات جامعه خود باشند، به قسمتي از مشكل تبديل شده اند؛ مي داند آناني كه همواره اهليت و صلاحيت سخن گفتن براي مردم و به جاي مردم را تنها از آن خود مي دانند و بس، چه جفاها و بي حرمتي ها نسبت به حق و حقوق اوليه آنان روا مي دارند؛ مي داند آناني كه خود را سالار حقيقت و حاملان و عاملان راستين دين مي دانند، چه خار و خاشاك هايي كه بر دامان آن نريختند و چه گرد و غبارهايي كه بر چهره آن نپاشيدند؛ مي داند كه آناني كه سخت دلمشغول تدبير امور جهانند، چه سوء تدبيرها و تصميم هايي كه بر جامعه خود تحميل نكردند؛ مي داند آناني كه چراغي كه به خانه رواست را به برون خانه اختصاص مي دهند، چه بذرهاي خشم و نفرت و اعتراضي كه نمي كارند؛ و بالاخره، مي داند كه چنانچه رهبران و مديران حكومتي كه به نام اسلام بنا شده، نتوانند نيازهاي واقعي مردم و حرمت و امنيت جامعه را تامين كنند و زمينه هاي پيشرفت كشور را فراهم آورند، بايد منتظر ظهور و بروز هويت هاي مقاومتي باشند كه همه دستاوردهاي انقلاب را از بين خواهند برد و از مقابله و ستيزش با دين نيز، ابائي نخواهند كرد.اكنون بر جامعه نخبگان و جامعه مردمان فرض است كه بر اساس سه پايه «راستي»، «درستي» و «صداقت» با خاتمي وارد يك كنش ارتباطي تعاملي شوند و بر بنيان اعتماد خود نسبت به آنچه او «مي بيند»، «مي فهمد» و «مي گويد»، اجازه ندهند راه و روشي كه نه به نفع انقلاب، نه اسلام و نه مردم است، بيش از اين ادامه بيابد؛ اجازه ندهند به نام انقلاب، فرزندان انقلاب را بخورند، به نام دين، دين زدايي كنند و به نام دشمن، ناخودي، منافق جديد، آمريكايي، سكولار و... به حذف و طرد فزاينده ياران غار امام بپردازند؛ اجازه ندهند به نام تامين و تحفظ منافع و مصالح مردم ايران، هر روز تحريم و تهديدي جديد را به آنان تحميل كنند؛ اجازه ندهند كه هيچ قدرت فزون خواه و زيادت و تماميت طلبي اراده معطوف به قدرت خود را بر تمامي آحاد جامعه و تمامي نيروهاي اجتماعي و سياسي تحميل كند؛ اجازه ندهند آينده اين سرزمين تاريخي دستخوش قدرت پيشگان شود كه افق ديد و نگاهشان نوك بيني شان است و اجازه ندهند عرصه سياست چنان تنگ و تاريك و ننگين شود كه هيچ فرهيخته و صاحب تدبيري را انگيزه و انگيخته اي براي ورود بدان آن باقي نماند.
پنجشنبه 18 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]