يادداشت

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: يادداشت
حاصل رمضان قرآني
اگر آن چه مي كارند يك به هزارهم تبديل شود، باز بايد لااقل چند بذر كاشت كه يكي به بار بنشيند و به هزار تبديل شود. پس بي كاشت و بي آن كه اين كاشت با داشت حراست شود برداشتي در پي نخواهد بود. پس آن كه هيچ نكاشته هيچ درو نخواهد كرد؛ حتي اگر هر روز از آسمان باران ببارد. بله از آسمان باران مي آيد؛ اما در زمين هم بايد چيزي باشد تا برآيد والا از هيچ جز هيچ نزايد و اين از انسان پسنديده نيست كه به هيچ دل خوش كند. بايد پي بذرهايي بود براي كاشتن، بذرهايي كه كاشته ايم و در ماه مبارك رمضان هر كداممان كم و بيش كاشته ايم بذري را و خوانده ايم از قرآن آياتي را و حالا بايد پي اين باشيم كه بذرها به بار بنشيند و آيه هايي كه خوانده ايم، به فهم تبديل شود والا تنها قرائت قرآن و خواندن نماز مثل دانشي مي ماند كه به فناوري تبديل نشده باشد و از آن حاصلي برنخواهد آمد.پس بايد براي تبديل «دانش آيات» به «فناوري رفتار» تلاش كنيم و اين بزرگ ترين شكرانه رمضان است كه بايد رمزهاي عبوديت را بگشايد و ما را به فهم عارفانه و بلوغ يافته از بندگي برساند. و گرنه از تمرين سي روزه، ما را حاصلي نخواهد آمد چنان كه اگر از ميان سي مرغ، لااقل يكي به قاف نرسد، هيچ قلبي را تكان نخواهد داد، حال آن كه ما نيازمند رابطه قلب خويش با قبله ايم تا ما را به جايي كه بايد برساند. ما يك ماه تمرين كرده ايم، مثل سربازي كه دوره آموزشي را پشت سر مي گذارد تا براي جنگ آماده شود و هيچ منطقي نيست كه پس از دوران آموزش همه چيز را رها كند؛ وقتي دشمن از لحظه ها استفاده مي كند براي پيروزي.پس ما كه دشمن هوشياري چون شيطان داريم كه خطوات و خطرات گوناگون دارد بايد از تمرين رمضان و قرآن خواني ها بهره اي شايسته برگيريم. بايد زلال قرآن عطش برگيرد از جان ها، بايد روشن كند كوچه هاي تاريك باور فردي و اجتماعي را، بايد اخلاق هاي شيطاني حسد و كبر و غرور و نفرت و فزونخواهي و خود محوري را از ميان بردارد و بر خوي كم كاري و زياده خواهي و رياست طلبي و عافيت جويي و باطل كرداري خط قرمز بكشد. گران فروشي و كم فروشي و احتكار را از ياد ببرد و در ساحت مسئوليت پاي بر رياست بكوبد و مديريت برنامه مند را در نظر داشته باشد و در جايگاه مسئوليت داري در حكومت، خود را خدمت گزار مردم بداند و بكوشد خدمت گزار خوبي باشد و كارها را چنان سامان دهد كه نابساماني ها از ميان برخيزد. برنامه هايش رفاه و آسايش و آرامش مومنانه را توامان براي مردم به ارمغان آورد و كشور را عزتي در خور نام ايران بخشد و براي رسيدن مردم به حق شان نيز مجاهده كند و ... هركس در هر جايگاهي كه هست، بايد كاري كند كه در خور شان ميهمان خدا و نور نوشيده رمضان باشد و رفتاري داشته باشيم كه هر كس ما را ببيند، بفهمد از شهر رمضان آمده ايم كه در آن قرآن نازل شده است و ما به فهم نزول قرآن رسيده ايم و در مسير صعود قرار گرفته ايم مثل حاجياني كه وقتي از حج مي آيند حاجي گونه رفتار مي كنند و حاجي مي مانند و بر نفس و كردار و رفتار خود اميرند و مهار كار به شيطان وا نمي گذارند. اهل رمضان هم بايد چنين باشند و بايد چنين باشيم همه ما، والا از فلسفه روزه و رمضان، بهره اي نخواهيم برد. حال آن كه بايستگي رمضان يعني دريافت رموز بندگي، يعني مشق زيبا كردن براي زندگي زيبا يعني با درك گرسنگي، به فكر گرسنگان افتادن و كارشان را چاره كردن و گره هاي بسته را از زندگي شان گشودن. يعني «يوسف مهرباني» را برادر شدن و برادر ماندن. يعني صداقت را به عمل درآوردن و ديده به بد نيالودن و به خوب ديدن عادت دادن. يعني رسيدن به همه زيبايي ها و رهيافت به حقيقت ها. يعني به جهان خرم از آنم كه جهان خرم از اوست/عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست/... يعني به مقام رضا رسيدن و سر به رضايت به دوست سپردن و ... بايد براي رسيدن به اين مقام از درس هاي رمضان بهره گرفت و بذرهاي رمضان را شكوفا كرد تا همه روزهامان عيد شود.
پنجشنبه 11 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]