واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: شور معنوي رمضان در ميان اهل سنت/ تذهيبي ماندگار و باوري راستين
اكنون ماه مبارك رمضان است و اينجا عبادتگاه و مساجد اهل سنت، همه آمده- اند پير، جوان، كودك، دوشيزگان، مرد و زن براستي اينان چه مي خواهند؟ يكي از ماموستايان اهل سنت مي گويد : ماه رمضان تنها مناسبت و تنها تجمعگاه عبادي الهي است كه هيچ گونه نيازي به تبليغ براي گردآوري اشخاص ندارد و انگيزه فطري و روح معنوي اين ماه است كه از ابتداي ماه تا انتهاي آن تمام مساجد ما را در شهر و روستا مملو از مومنين مي كند.
وي ادامه مي دهد: در حاليكه مثلا براي برپايي يك مراسم راهپيمايي، جشنواره ، سمينار و حتي يك مسابقه ورزشي از ماهها قبل در رسانه هاي گروهي تبليغات پر آب و تابي مي شود اما گويي اين معجزه اين ماه مبارك است كه نه تنها به تبليغ نيازي ندارد كه از ماهها قبل در مناطق اهل سنت خود را براي استقبال اين ضيافت پاك الهي آماده مي نمايند.
در شبهاي رمضان كه پاي در مساجد اهل سنت مي گذاري بانگ "يا حنان يا منان ياذالكرم و الاحسان " و يا نواي " مولا يا سليم و سلم دايما ابدا" در منقبت خوبيهاي اين ماه و اذكار در تقرب به حضرت خداوند و فرستاده امينش دلت را صيقل و جانت را نوازش مي دهد.
شايد به جرات بتوان گفت در ميان اهل سنت جاذبه هاي ماه رمضان به قدري فراگير است كه همه خود را براي اداي اين فريضه الهي آماده مي كنند و حتي آنهايي كه به هر دليل نمي توانند و يا نمي خواهند در اين ماه روزه بگيرند حرمت سايرين را نگه داشته و از اين بابت كمتر نيازي به نيروي بازدارنده پليس براي كنترل روزه خواري است.
"خليفه جبار ويسي" يكي از روزه داران ساكن شهر كرمانشاه كه شب را در مسجد محمد المصطفي (ص ) دولت آباد براي اداي نماز "تراويح" به سر مي برد در خصوص اين ماه مي گويد: در اين ماه همه درهاي رحمت الهي به روي بندگانش باز است و هر فردي كه با قلب پاك و اخلاص به سوي ربش انابت و توبه كند خداي از وي در مي گذرد و او را تولدي دوباره مي بخشد.
وي با اشاره به خيل عظيم نمازگزاران مرد و زن در اين مسجد مي افزايد: اين مسجد همواره شاهد اين تراكم جمعيت نمازگزار بوده اما در ماه مبارك رمضان شور و حال ديگري دارد و تا پاسي از شب وقت خود را براي گفتگويي عاشقانه با معبودشان اختصاص مي دهند و به اذكار و ادعيه ويژه اين ماه مي- پردازند.
بسياري از مومنين اهل سنت در ماه شعبان و قبل از آمدن رمضان با روزه داري ، خود را براي استقبال از اين ماه آماده مي كنند و بر ثواب بسيار اين نوع روزه داري در نزد خداوند تاكيد مي ورزند.
در شبهاي ماه رمضان پس از نماز عشاء نماز "تراويح" را ادا مي كنند كه خود كلمه تراويح جمع "ترويح" و به معني جلسه جلسه نشستن بين نمازهاي دو ركعتي و گفتن ذكرهاي ويژه ماه مبارك رمضان مي باشد.
اهل سنت پس از اداي نماز عشاء دو ركعت نماز سنت پيامبر را به جاي مي- آورند سپس شروع به اداي نماز تراويح مي كنند.
نماز تراويح كه سنت مقدس پيامبر است داراي 20 ركعت است و به صورت دو ركعت دو ركعت پشت سر امام جماعت ادا مي شود و بين هر سلام در نمازهاي دو ركعتي ذكرهايي مانند "يا حنان يا منان يا ذالكرم و الاحسان" ، "مرحبا مرحبا يا شهر رمضان مرحبا يا شهر خير و البركت و الاحسان مرحبا" و يا قصيده "برديه" قرايت مي شود سپس بر مي خيزند و دو ركعت ديگر را ادامه مي دهند.
در نمازهاي تراويح سه ركعت آخر اين نماز تحت عنوان نماز "وتر" اقامه مي شود و در خاتمه نماز ماموستايان آييني سوره هاي قرآن كريم را تفسير و مردم را به معروفات و پرهيز از منكرات دعوت مي نمايند.
شبهاي قدر نيز در بين اهل سنت داراي ارزشي والا است و آنها در شبهاي 21 ، 23 ، 25 ، 27 و 29 تا صبح خواب از ديدگانشان دريغ مي دارند و چشمانشان را به جاي خواب آب حيات تقرب الي الله مي دهند و به قرايت قرآن ، نماز مولودي خاني و ادعيه و اذكار خاص ماه مبارك و شبهاي قدر مي پردازند.
در زمينه اجتماعي نيز در اين ماه عقيده بر اين است كه مومن نبايد سفره اش را براي افطار و يا سحري بيش از حد رنگين نمايد و بايد همواره به ياد همسايه تنگدستش باشد و به سان حضرت علي (ع) نان و خرمايش را با آنان قسمت نمايد و بر همين اساس است كه در اين ماه نذر " مولود پيغمبر" بسيار زياد مي شود و هر كس به فراخور وسعش، خوراكي را براي بازكردن روزه روزه داران به مساجد مي برند كه عمده آنها كلوچه هايي به نام "ناوساجي" ، كيك ، خرما ، زولبيا و.
.
مي باشند.
يكي از باورهايي كه اهل سنت دارند اين است كه اگر روزه را با آب، خرما و يا شربت باز كنند همانا سنت رسول الله (ص ) را به جا آورده اند.
سحرگاهان كه مردم براي صرف سحري بر مي خيزند نيز داراي شور و حال خاصي است و اگر در ماه رمضان شبي را در يكي از شهرهاي اهل سنت به صبح رساني در مي يابي كه از بلندگوي هر مسجدي نداي "مرحبا مرحبا يا شهر رمضان" و "صلاه" به گوش مي رسد و چنان شور و همهمه اي در شهر مي افتد كه گويي روز است و همسايه ها به در منازل ديگران مي روند تا مبادا خواب بمانند.
اين رسم در روستاهاي اهل سنت بسيار جذبه بيشتري دارد مثلا در يكي از روستاهاي سهرستان روانسر به نام "كره قلعه كهنه" فردي به نام "خليفه عبداله شهبازي" وجود دارد كه هر سحرگاهان خواندن اذكار و ادعيه خود را با نواختن طبل همراه مي سازد و خود وي بر اين باور است كه اين روش به دليل سنتي بودن آن ضمن اينكه نمادي از گذشتگان آبا و اجدادي است داراي تاثير معنوي بيشتري بر روزه داران خواهد بود.
در روستاهاي اهل سنت اهالي روستا سحري شان را با همسايه ها قسمت مي كنند و از بيدار كردن همديگر گرفته تا بردن غذا به درب منازل همسايه خود نمادي ازاين اشتراك معنوي را مي توان يافت ضمن اينكه فردي مسئول مي شود كه باچوبدستي خود در تاريكي شب بر در منزل همسايگان كوبه نمايد تا آنان رااز خواب بيدار و براي سحري آماده نمايد.
در سحري هم مي گويند سنت پيامبر اين است تا قبل از گفتن اذان دست از خوردن و آشاميدن برداشت و سپس فريضه نماز صبح را به جا آورد.
اما كشش معنوي و محبوبيت اين ماه در ميان اهل سنت به حدي است كه وقتي وارد روز شانزدهم اين ماه مي شوند در نمازهاي تراويح خود به جاي مرحباكه خاص 15 روز اول است از عبارت " الوداع الوداع يا شهر رمضان الوداع " استفاده مي شود و بدين ترتيب كم كم خود را براي وداع با اين ماه آماده مي كنند.
هر مسلماني خود بر آن مي دارد تا يك يا چند بار قرآن را ختم نمايند و وقتها براي متوفايان خود نيز اين كار را مي كنند ضمن اينكه تسبيحات هر روز نيز مشخص است.
با نزديك شدن به روزهاي انتهايي ماه رمضان در ميان مردم سني شور و حال خاصي ديده مي شود و خود را براي عيد بزرگ مسلمين يعني عيد سعيد فطر آماده مي كنند در روز عيد همگان خود را به پوشيدن بهترين لباسها و پخت بهترين خوراكي ها ملزم مي دانند و به راستي چه شور و حالي دارد آنگاه كه پس از سلام نماز عيد همه حاضران در مساجد ديگري را به آغوش مي كشند و از آنان حلاليت مي طلبند.
پس از اينكه از مسجد به در آمدند اولين كاري كه مي كنند به درب منزلي مي روند كه ظرف يكسال اخير عزيزي از دست داده باشد و با قرايت فاتحه و دعا براي آمرزش فرد متوفا تسكيني بر آلام داغداران مي نهند سپس خانه به خانه مي گردند و از اهالي هر خانه حلاليت مي طلبند و با تقسيم شدن به گروههاي كوچكتر به داخل منازل براي تناول طعام پخت شده در اين روز مي روند و خوردن غذاي عيد فطر را تبرك مي دانند.
اين رسم تا سه روز ادامه داد و بسياري از روستاييان به روستاهاي همجوار براي تبريك عيد و كسب حلاليت و دور ريختن كينه و كدورتها مي روند و در اين سه روز بسياري بدهي خود را مي بخشند و يا اعانه براي كمك به خانواده هاي كم بضاعت و يا آزادي زندانيان جمع آوري مي شود.
بعد از رمضان نيز روزه ديگري كه سنت پيامبر مي باشد تحت عنوان روزه "شيشه لان" كه مدت آن شش روز است و به منظور بدرقه ماه رمضان مي باشد به جا آورده مي شود و كسي كه به هر دليلي عذري براي نگرفتن روزه ماه رمضان داشته اين فرصت را مغتنم شمرده تا قضاي روزه نگرفته اش را در شيشه لان به جاي آورد.
كد/4 571/567/1139 شماره 355 ساعت 13:30 تمام
دوشنبه 18 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]