چرا بعضی وقت ها شیمی درمانی بیماران سرطانی جواب نمی دهد؟

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:

تحقیقات نشان می دهد فقدان یا جهش یکی از ژن های ضدسرطان در سلول ها، قدرت آنها را برای پایان دادن به چرخه حیات از بین خواهد برد. از بین بردن این سلول های مقاوم به درمان با داروهای فعلی غیرممکن است.

داروهای شیمی درمانی که باعث می شوند سلول های سرطانی به تخریب خودشان بپردازند، گاهی با مقاومت سلول های سرطانی مواجه می شوند و نتیجه بخش نیستند.
تحقیقات تازه وجود ماده ای را در این بیماران نشان می دهد که سلول های سرطانی را نسبت به این نوع درمان مقاوم خواهد کرد.
به گزارش نیچر، محققان طی دو مطالعه مجزا موفق شده اند حداقل بخشی از مکانیزم موجود در تومورهای سرسخت را کشف کنند.

این کشف تازه به پزشکان آنکولوژیست کمک می کند میزان مقاومت هر بیمار به داروهای مورد استفاده را حدس بزنند یا شیوه های دیگری را برای مبارزه با تومورها در این گروه از بیماران اتخاذ کنند.

Taxol به گروهی از داروهای شیمی درمانی تعلق دارد که با باند کردن توبولین پروتئین کلیدی در حفظ ساختار سلولی مانع از تکثیر سلولی می شوند، سلول های سرطانی که به این دارو پاسخ دهند، بدون تولید سلول های مخرب جدید در طول زمان از بین خواهند رفت. اما سلول های دیگری وجود دارند که در مقابل این درمان مقاومت می کنند.

ورتز، زیست شناس مولکولی شرکت بیوتکنولوژی Genentech و همکارانش که از سال ۲۰۰۷ روی سلول های مقاوم به این گروه از داروها کار می کنند، نشان دادند فقدان یا کاهش سطح ژن FBW۷ در سطح این سلول ها مقاومت دارویی را ایجاد خواهد کرد. این ژن یکی از پروتئین های بدن به شمار می رود که اثر ضد سرطانی آنها اثبات شده است.

مطالعات نشان می دهند در سلول هایی که به شیمی درمانی با Taxol و داروهای مشابه پاسخ می دهند، سطح MCL۱ بخشی از پروتئین هایی که در چرخه حیات سلولی نقش مؤثر دارند بلافاصله پس از آغاز درمان توسط FBW۷ به سرعت کاهش پیدا می کند.

ورتز می گوید: « پیش از این اثر کاهش سطح آن در ابتلا به گروهی از سرطان ها مانند سرطان سینه و روده بزرگ اثبات شده و می توان اینطور نتیجه گرفت که فقدان یا کاهش سطح این ژن در بدن می تواند به افزایش غیرطبیعی میزان MCL۱در سلول ها و مقاومت دارویی آنها منجر شود».

پژوهش های دیگری که روی مبتلایان به سرطان تخمدان یا روده بزرگ انجام شده، نشان می دهد سطح MCL۱ در بیمارانی که ژن FBW۷ در آنها دچار جهش شده، نسبت به سایر افراد بالاتر است و سلول های سرطانی بدن آنها در برابر داروهای ضدتوبولین بیشتر مقاومت می کنند.
چرخه حیاتی که به مرگ منتهی نمی شود

همزمان ونی وی، زیست شناس مولکولی و همکارانش در مرکز پزشکی بوستون، ایالت ماساچوست با بررسی اثر ژن FBW۷ در بیماران مبتلا به لوسمی لمفوبلاستیک یا سرطان خون دریافتند ۳۰درصد از این افراد از کاهش سطح این ژن در سلول ها رنج می برند.
نکته جالب توجه اینکه این سلول ها از سطح بالایی از پروتئین هایی اشباع شده بودند که تنها در سلول های مرده یافت می شدند.

وی این طور نتیجه می گیرد که: «فقدان ژن FBW۷در سلول ها باعث می شود سلول قدرت شکستن پروتئین هایی مانند MCL۱ را که یک مرحله اساسی برای آغاز مرگ سلولی است از دست بدهد».
وی و همکارانش روی داروی دیگری کار کرده اند که پروتئین های حیاتی سلول های سرطانی را بلوکه می کند.
با اینکه این دارو ضدتوبولین نیست اما با افزایش سطح MCL۱ در سلول ها اثر آن نیز کاهش خواهد یافت.

آنها برای حل این معضل از ماده ای به نام sorafenib استفاده کرده اند که با کاهش سطح MCL۱ مبارزه را به نفع بیمار و داروهای شیمی درمانی تغییر خواهد داد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 419]