گل گشت

واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: گل گشت
اصفهان
تاريخچه اصفهان
اصفهان در ميان شهرهاي ايران گوهري يگانه است كه در پي فراز و فرودهاي تاريخي و از پس غبار قرون و اعصار همچنان درخششي ناب و سحرانگيز دارد. چنان تازه و پرطراوت است كه گوئي هم امروز پا به عرصه هستي نهاده و چنان اصيل و ريشه دار كه گوئي همواره بوده. فرهنگ غني و طبيعت زيباي اصفهان هماهنگي شگفتي دارند چنانكه گوئي بازتاب يكديگرند.گنبدهاي فيروزه اي ، آسمان آبي را طنين تكرار بخشيده ، گلدسته هاي بلند ، نداي خاموش چنارهاي كهنسال را كه آيه هاي خاكي خداوندند به بانگي رسا نغمه توحيد سرداده و نقش و نگار گل و بوته ها و اسليمي ها ، باغهاي خرم و شاخه هاي پرشكوه را بي خزان و جاودان كرده و جلوه هاي رنگ و نور در كاشي ها ، آفتاب درخشان اصفهان را معناي تازه اي بخشيده است.اصفهان از ديرباز بخاطر وجود پربركت زاينده رود ، اين سرچشمه حيات ، از كانونهاي مهم زندگي در اين سرزمين بوده است ، چنانچه در تمامي ادوار تاريخي شناخته شده از شهرهاي مهم ايران به شمار ميرفته است.در دوره هخامنشي آن را گابا يا گي مي ناميده اند كه بعدا به جي تبديل شده و از اقامتگاههاي ويژه پادشاهان و از استانهاي مهم ايران بوده است. در دوره اشكاني نيز اصفهان يكي از چهار ايالت پهله قديم و از مراكز مهم حكومت اشكاني بوده است . قلعه سارويه و گنجينه بزرگ كتاب آن مربوط به همين دوره است. در دوره ساساني اصفهان مركز تجمع سپاهيان و پادگان مركزي ايران بوده است و از همين رو آن را اسپاهان يا سپاهان ناميده اند. اصفهان در سال 21 هجري به تصرف سپاهيان اسلام در آمد و در سده هاي چهارم و پنجم هجري در دوره حكومت ديلميان اصفهان پيشرفت و عمران بسياري يافت ، كتابخانه بزرگي داشت و مهمترين مركز علوم ديني ، ادبي و فلسفي در ايران بود. در همين دوره است كه ابن سينا دانشمند و فيلسوف بزرگ ايران به تدريس مي پردازد و چندي نيز وزارت مي يابد.اصفهان در دوره سلجوقي و صفوي كه بعنوان پايتخت برگزيده شده به اوج شكوه و عظمت خود دست يافت و يكي از بزرگترين و آبادترين شهرهاي جهان بود. در فاصله ميان دوره سلجوقي و عصر صفوي يعني در دوره اوج و شكوفائي دو مصيبت بزرگ نيز بر اصفهان وارد آمد. يكي حمله مغول در قرن هفتم و ديگري قتل عام تيمور در اواخر قرن هشتم . اما اصفهان آنچنان كه در طول تاريخ پرفراز و نشيبش نشان داده بار ديگر از ميان آتش و خاكستر سربرآورد شكوه گذشته را باز يافت .اكنون اصفهان بعنوان يكي از زيباترين شهرهاي جهان با پشتوانه عظيم فرهنگي ، هنري ، صنعتي و اقتصادي خود مورد توجه جهانگردان و ايرانگردان داخلي و خارجي قرارگرفته است.

مسجد جامع عتيق
قديمي ترين بنا تاريخي اصفهان را بايد مسجد جمعه يا مسجد جامع اصفهان تلقي كرد. سيماي فعلي مسجد عمدتا مربوط به اقدامات دوره سلجوقي است اما تعميرات و الحاقات آن به دورانهاي بعد به خصوص عصر صفويان مربوط مي شود. اما در كاوش هاي باستان شناسي مراحل قبل از سلجوقي هم به دست آمده كه به دوران آل بويه و قرن سوم هجري باز مي گردد. در همين كاوش ها آثار قبل از اسلام نيز كشف شده است.
مسجد داراي وروديهاي متعدد است كه هر يك فضاي مسجد را به بخش هاي از بافت پيرامون آن مربوط مي كند اين ورودي ها همه در يك زمان ساخته نشده اند و هر يك در مقطعي از تاريخ و در ارتباط با ساختمان درون و بيرون بنا به وجود آمده اند. گذرها و معابري كه در گرداگرد مسجد وجود دارند بيانگر ارتباط گسترده اي است كه مسجد با بافت قديم شهر دارد.
مسجد جامع اصفهان با نقشه چهار ايواني بنا شده و از آنجا كه ابداعات هنري و معماري 15 قرن دوران اسلامي را در خودگرد آورده است يكي از بهترين آثاري به شمار مي رود كه در دنياي امروز شهرت دارد. با توجه به منابع و مآخذ مختلف اين نكته مشخص مي شود كه مسجد جامع در طول زمان به سبب آتش سوزي و جنگ هاي متعدد و ناآرامي هاي دوران هاي مختلف آسيب فراوان ديده و دوباره بازسازي و مرمت شده است. چهار ايوان اطراف مسجد مشخص كننده شيوه مسجد سازي ايرانيان است كه پس از احداث آن در ساير مساجد نيز رواج يافته است. اين ايوان ها كه به نامهاي صفه صاحب در جنوب صفه درويش در شمال صفه استاد در مغرب صفه استاد در مغرب صفه شاگرد در مشرق ناميده مي شوند با تزئينات مقرنس سازي و كاربندي يكي از فنون بسيار جالب معماري ايران را بيان مي دارد. نماي داخلي صحن مسجد و كاشيكاري هاي آن مربوط به قرن نهم هجري است كه احتمالا مناره ها نيز مربوط به همين زمان مي باشند. به طور كلي بناي كنوني مسجد جامع اصفهان شامل بخشهاي زير مي باشد :
- شبستان مسجد : اين شبستان كه بر ستون هاي مدور استوار است با گچبريهاي بسيار زيبا تزئين شده است. اين قسمت مربوط به عصر ديلميان است.
- گنبد و چهل ستونهاي اطراف آن كه در ايوان جنوبي مسجد واقع شده و در فاصله سالهاي 465 تا 485 هجري قمري بنا شده است. اين گنبد كه در زمان سلطنت ملكشاه سلجوقي و وزارت خواجه نظام الملك ساخته شده از نمونه هاي نادر ساختمان هاي عصر سلجوقي است. ايواني كه در جلوي اين گنبد آجري واقع شده در اوائل قرن ششم هجري بنا گرديده و سقف آن از مقرنس هاي درشت تركيب شده است. اين گنبد داراي زيباترين طرحهاي تزئيني ساخته شده از آجر و گچ ميباشد.
گنبدي كه در بخش شمالي حياط مسجد واقع شده و قرينه گنبد خواجه نظام الملك است در سال 481 بنا گرديده است. احداث اين گنبد را به ابوالغنائم تاج الملك يكي ديگر از وزراي عصر سلجوقي نسبت مي دهند.
- ايوان معروف به صفه صاحب كه در دوران سلجوقي ساخته شده و تزئينات آن مربوط به عصر قراقويونلو و صفوي است. در اين قسمت كتيبه هائي از دورانهاي مختلف از جمله صفويان به چشم مي خورد.
- ايوان غربي معروف به صفه استاد كه در عصر سلجوقي بنا شده و در دوره صفويان با كاشيكاري تزئين شده است. در اين صفه علاوه بر خطوط ثلث و نستعليق كه به تاريخ 1112 هجري قمري و در زمان سلطنت شاه سلطان حسين كتابت شده عباراتي به خط بنائي بسيار زيبا و با امضا» محمد امين اصفهاني نوشته شده است.
با مطالعه اين عبارات و دقت در خطوط بنائي اين ابيات بسيار زيبا مشخص مي گردد.
چون نامه جرم ما به هم پيچيدند بردند و به ميزان عمل سنجيدند
بيش از همه كس گناه ما بود ولي ما را به محبت علي بخشيدند
روبه روي اين ايوان، صفه شاگرد قرار دارد كه درعصر سلجوقي بنا شده و در قرن هشتم و يازدهم هجري قمري در دوران حكومت ايلخانان و صفويه تزئيناتي به آن اضافه شده است.
اين ايوان فاقد تزئينات كاشيكاري است و با مقرنس هاي آجري تزئين شده است. در اين ايوان سنگ مرمر يكپارچه نفيسي است كه در اطراف و بالاي آن لوحه ها و كتيبه هايي نوشته شده است. در منتهي اليه ضلع شرقي مسجد جمعه صفه عمر واقع شده كه كتيبه تاريخي هلال ايوان آن به سلطنت سلطان محمود آل مظفر اشاره مي كند. تاريخ اين كتيبه 768 هجري قمري است و خطاط آن عزيز التقي الحافظ مي باشد.
سه شنبه 29 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفرينش]

[مشاهده در: www.afarineshdaily.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 412]