سينماى ايران همچنان بر مدار فيلم هاى دختر و پسرى مى گردد

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: سينماى ايران همچنان بر مدار فيلم هاى دختر و پسرى مى گردد
بررسى تطبيقى و تحليل محتواى فيلم هاى سه ماهه اول سال ۸۴ با اكران بهار ۸۷ نشان مى دهد رويكرد سينماى ايران به فيلم هاى به اصطلاح دختر و پسرى نه تنها كم و متوقف نشده، بلكه اين روند با تنوع و قدرت بيشتر همچنان به حيات خود ادامه مى دهد. مرور و مقايسه فيلم هاى اكران بهار ۸۴ در آخرين روزهاى دولت قبل با فيلم هاى بهار ۸۷ كه حاصل سياست هاى معاونت سينمايى وزارت ارشاد است، شايد اين نكته را روشن كند كه آيا واقعا روند توليد و نمايش فيلم هاى دختر و پسرى پايان يافته يا امروز هم فيلم هايى با محور خيانت و مثلث و مربع عشقى توليد و براى رفع نياز مخاطب روانه پرده سينماها شده اند ؟اكران بهار ۸۷ با پنج فيلم دايره زنگى، به همين سادگى ،مجنون ليلى، زن دوم و وپابرهنه در بهشت آغاز شد. در ميان اين آثار تنها به همين سادگى و پابرهنه در بهشت در دسته فيلم هاى فرهنگى قرار مى گيرند كه به گيشه و مخاطب باج نداده و موضوع هايى نامتعارف و ضدكليشه دارند. زن دوم مثلث عشقى را اين بار از زاويه ديد زن دوم به عنوان قهرمان روايت كرده و به تعريفى تازه از اين كاراكتر مى انجامد. رويكردى كه چه دوستش داشته باشيم چه نه، نوعى تابوشكنى از شخصيت زن دوم به عنوان ضلع سوم مثلث عشقى و احياى اين شخصيت است كه در فيلم هاى شوكران، چهارشنبه سورى و چند روز بعد اشاره هايى خاص به آن شده بود و چه انتقادهايى كه به همراه نداشت. مجنون ليلى يك كمدى جوانانه بدون عمق و سطحى از دست به دست شدن يك هديه روز ولنتاين است كه حضور آن از يك وجه در سينماى ايران بديع است. تا پيش از اين نمونه اى كوچك از اشاره به اين روز در هيچ فيلمى وجود نداشت اما جالب است كه مجنون ليلى اصلا بر محور اين روز خاص و گردش تصادفى هديه خاص آن بين زوج هاى مختلف مى گذرد كه بهانه اى جذاب براى پوشش دادن به ضعف هاى عمده اين فيلم جوانانه و صرفا گيشه اى است.دايره زنگى هر چند در جشنواره فجر با بى مهرى مواجه شد اما با چند اصلاحيه توانست راهى اكران سينماها شود. زمانى بود كه گفتن و نوشتن و تصوير كردن پديده ماهواره امرى ناممكن و ممنوع در فيلم ها بود و جالب اينكه در اين فيلم نصب ماهواره در پشت بام يك مجتمع، بهانه اى است براى تعامل و تقابل آدم ها و پرداختن به مسايلى كه تا چند سال پيش امكان حضور نداشتند. اكران دوم سينماها در بهار ۸۷ با فيلم هاى قرنطينه، تلافى،همخانه، زن ها فرشته اند ،تيغ زن و فيلم انعكاس به عنوان اكران سوم يك گروه سينمايى جايگزين شدند؛ پنج فيلمى كه در همه آنها محور يك زوج دختر و پسرى است و در دو فيلم آخر اين آمار به چند زوج با روابط تو در تو هم مى رسد. قرنطينه و تلافى كه حتى زوج بازيگرى مشابه دارند كه بر بستر قصه هاى سطحى به همان روابط آشناى دختر و پسرى مورد پسند گيشه مى پردازند. همخانه فيلمى است كه هر چند يك زوج جوان محور آن هستند و به گيشه نيم نگاهى دارد ولى در ساخت و پرداخت تلاش كرده وجهى فاخر را هم لحاظ كند و از موضوع حساس خود، سوء استفاده نكند. زن ها فرشته اند را چه مى توان ناميد جز يك دفترچه راهنماى مردانه براى خيانت به زنان كه قالب كمدى و طنز، نگاه مبتذل فيلم را پوشش داده است؟ تيغ زن هم فيلمى است كه از داشتن يك خط و ربط ساده در داستانگويى محروم مانده و بر مسيرى از تجربه هاى توهم زدن و اكستازى در قهقرا سير مى كند و به گفته بهتر يك تجربه ماليخوليايى براى عصبانى كردن مخاطب است.انعكاس نيز با حركت كردن بر مسيرى فراتر از روابط و مناسبات امروزى در سينماى ايران، اين بار از مثلث عشقى فراتر رفته و با ترسيم خيانت موازى يك زن و شوهر، مربعى از روابط غيراخلاقى را ترسيم مى كند كه در انتها با راهكار سوء تفاهم مجوز به نمايش درآمدن پيدا مى كند... اين تصوير سينماى ايران است در پايان فصل بهار ۸۷.در بهار ۸۴ سينماى ايران با فضاى ترسيم شده از آن سال چه شمايلى داشت. نوروز ۸۴ با اكران عمده فيلم هاى كمدى همراه بود كه هر چند قابليت دفاعى ويژه نداشتند ولى همه در يك سطح و حد و اندازه بودند نه بيشتر نه كمتر. شاخه گلى براى عروس ، ازدواج صورتى، مجردها ،گل يخ و فيلم كودكانه و عروسكى دربدرها نوروز و بهار ۸۴ در سينماها اكران شدند. شاخه گلى براى عروس با تكيه بر حضور بازيگران طنز تلويزيون در سينما نگاهى به گيشه داشت. مجردها هر چند كمدى مفرح بود ولى از روابط چندگانه و خارج از مدار اخلاقگرايى در آن خبرى نبود و مى توانست مخاطب را درگير كند. گل يخ نيز بازسازى ضعيف يك فيلم دوران قبل از انقلاب بود كه عمق نداشت و البته بر مسير قابل پيش بينى حركت مى كرد بدون آنكه مخاطب را شگفت زده كند. فيلم هاى بازنده و جايى براى زندگى از آثار به نمايش درآمده در بهار ۸۴ هستند كه اولى فيلمى ملودرام و تلخ با طرح يك مثلث عشقى بود كه آن زمان تازگى داشت و دومى هم يك فيلم دفاع مقدسى در فضايى تازه و خاص بود كه حضور هديه تهرانى و عزت الله انتظامى به آن وجهه اى خاص داده بود و البته فيلم گيشه نبود و مهجور هم ماند. مرور كوتاه يازده فيلم به نمايش درآمده در بهار ۸۷ و ۱۰ فيلم به نمايش درآمده در بهار ۸۴ علاوه بر اينكه رويكرد به فيلم هاى دختر و پسرى با كلافى سردرگم از روابط تو در تو را در اكران ۸۷ برجسته مى كند، نگاه كم توجه به فيلم هاى فرهنگى و كم مخاطب تر را نيز مورد توجه قرار مى دهد. نكته مهم ديگر آنكه اكران بهار ۸۴ از حيث تنوع مضامين و ژانرهاى سينمايى قابل قبول و قابل دفاع تر از امروز بود و مجموعه اى از فيلم هاى گيشه، فرهنگى، كودك، ملودرام و كمدى را دربر مى گرفت.
سه شنبه 15 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 153]