گزارش ويژه: نسل بعدي كامپيوتر‌ها

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: گزارش ويژه: نسل بعدي كامپيوتر‌ها

نسل بعدي كامپيوتر‌ها و تجارت از نوعي ديگر

استيو دويت، خاطره اتفاقي را كه چند سال پيش، اندكي پس از رفتن به شركت تازه تأسيس اَزول ‌سيستمز (Azul Systems) روي داد را هيچ‌گاه از ياد نخواهد برد. او در حاليكه از خانه خود واقع در سيليكون‌ولي خارج مي‌شد، پس از مشاهدة روزنامة آن روز، با سرعت هرچه تمام‌تر به طرف درب منزل همسايه خود، باب ايوانس (يكي از مديران افسانه‌اي IBM كه در دهه 60 سرپرستي و مديريت طراحي و توسعه مين‌فريم‌هاي اين شركت را بر عهده داشت و موجب تسلط اين غول فناوري بر بازار مين‌فريم شد) دويد. دويت پيش از اين ايوانس را در جريان برنامه‌هاي ازول‌ سيستمز براي ايجاد سرورهايي كاملاً جديد و متفاوت قرار داده بود. ايوانس هم مشتاق بود كه در مورد اين موضوع بيشتر بداند.

ولي حالا ايوانس تنها چند روز فرصت داشت تا در مورد اين برنامه‌ها خوب بينديشد. دويت خوب به خاطر مي‌آورد كه ايوانس به او مي‌گفت: «اميدوارم خوب درك كرده باشي كه ايجاد يك شركت كامپيوتري جديد تا چه حد دشوار است. اشتباهات اجتناب‌ناپذير فراواني ممكن است روي دهد.»
دليل اينكه طي چند دهه اخير طليعه‌هاي فناوري فراواني پا به عرصه ظهور گذاشتند و بعضاً به دست فراموشي سپرده شدند و تنها تعداد كمي از آنها تصميم گرفتند به شركت‌هاي كامپيوتري تبديل شوند نيز همين است. بسياري از اين پيشگامان در عرصه شبكه با ظهور اينترنت كار خود را آغاز كردند. برخي از آنها حتي توانستند در زمينه حافظه و كامپيوتر، پيشرفت‌هاي قابل توجهي به دست آورند. سرورهاي متداول به قدري كوچك شدند كه اندازه برخي از آنها حتي از يك جعبه پيتزا هم كوچكتر بود و بردهاي الكترونيكي بسيار ظريفي طراحي شدند كه داراي پردازشگرهاي بسيار قدرتمندي بودند و تعداد فراواني از آنها در يك رَك (Rack) جاي مي‌گرفت.
نگهداري آسان‌تر و مصرف كمتر
در شركت ازول، دويت موفق شد تا از يك طرح اوليه كه ايوانس هم در جريان آن بود، به توليد نسل جديدي از تراشه‌ها به نام پردازشگرهاي چندهسته‌اي برسد. دستگاه‌هاي ازول طوري طراحي شده‌اند كه مي‌توانند هر برنامه‌اي را كه بر پايه ماشين‌هاي مجازي نظير جاوا طراحي شده باشد، بدون توجه به اينكه سرور بر پايه يونيكس، ويندوز يا لينوكس است، اجرا كنند.
ازول فروش دستگاه‌هاي جديد خود را آغاز كرد و به جهت قيمت پايين و راهكارهاي مناسبي كه اين دستگاه‌ها در جهت برآورده كردن نيازهاي مشتريان از خود نشان داده‌اند، طرفداران زيادي را به خود جلب كرد. استيو لاپكاس متصدي ارشد اطلاعات در پگاس سولوشنز كه يك پردازشگر اطلاعات رزرو هتل در دالاس است، مي‌گويد: «سرورهاي همه منظوره سريع‌تر شده‌اند، ولي اين اتفاقي است كه به تدريج روي داده است.» اين شركت قادر است به كمك اينترنت به‌صورت همزمان 16 جستجوي آنلاين را براي يافتن اتاق‌هايي كه رزرو شده‌اند انجام دهد كه اين رقم نسبت به يك دهه پيش، 4 برابر شده است. براي مديريت چنين ترافيكي – كه البته هيچ سود اضافه‌اي را به همراه ندارد – لاپكاس تصميم گرفت روي ازول ريسك كند و مي‌گويد: «اين 2 دستگاه را جايگزين 10 رَك كه شامل 400 سرور است خواهيم كرد.»
توسعه دامنه نفوذ
بودجه فناوري كمي در حال افزايش است، ولي اين در حاليست كه ترافيك شبكه سر به آسمان مي‌گذارد و بدين ترتيب شركت‌هاي سخت‌افزاري ديگري نيز فرصت مناسبي براي حضور پيدا مي‌كنند. بسياري از اين تلاش‌ها روي حافظه متمركز هستند. شركت‌هاي نوپايي نظير 3PAR Data و Isilon در اين ميان نقش بيشتري از بقيه دارند و مشترياني نظير ماي‌اسپيس، كوداك و NBC را به خود جلب كرده‌اند. NBC براي پوشش بازي‌هاي المپيك تويرن در ايتاليا از Isilon Gear استفاده كرد. شركت‌هايي نظير آمازون و سينگولار نيز به كمك برنامه‌هاي اطلاعات انبار از شركت تازه‌كار Netezza به بررسي دقيق اطلاعات آماري گرايش‌هاي خريد مشتريان خود مي‌پردازند. البته اين شركت‌هاي نوپا فعلاً براي غول‌هاي فعال در اين عرصه خطرساز نيستند. بسياري از آنها هنوز هم به دنبال راه نفوذي مي‌گردند تا بتوانند در بازار جهاني براي خود مشتريان بزرگي پيدا كنند. آن ليورمور، رئيس شركت HP مي‌گويد: «آيا سيتي‌كورپ (يك بانك بازرگاني بزرگ در ايالات متحده) هم حاضر است ريسك كند و كسب و كار خود را با دستگاه‌هايي از اين شركت‌ها به پيش ببرد؟»
ادامه در صفحه 31
ادامه از صفحه 30
بدون شك، HP هم به كمك نرم‌افزار مديريتي خود تلاش مي‌كند تا ديتاسنترهاي آينده را به شكلي بهتر طراحي كند و مشتريان خود را بيش از پيش راضي نگهدارد. ديك لمپمن، رئيس آزمايشگاه‌هاي HP مي‌گويد: «ما مي‌خواهيم اقتصاد فناوري اطلاعات را با اتوماتيك كردن بسياري از كارها و ساده‌تر كردن راهبري ديتاسنترها، از نو اختراع كنيم.»
پرده‌برداري از نرم‌افزار
IBM هم فروش سرورهاي بليد خود را افزايش داده است. اين شركت با ارائه دستگاهي كه نه‌تنها شامل يك سرور IBM است بلكه ابزارآلات شبكه سيسكو و سوئيچ‌هاي Brocade و حتي سرورهايي كه با سيستم‌عامل سان سولاريس كار مي‌كنند را نيز در خود گنجانيده است و همگي آنها در داخل يك رَك قرار مي‌گيرند؛ و بدين ترتيب ديتاسنترهاي سنتي را به كلي دگرگون كرده است. هنوز هم IBM بر آن است تا سيستم اتوماسيون خود را نيز ارائه دهد. از طرف ديگر تحليلگران عقيده دارند كه مين‌فريم‌هاي Z9 اين شركت با استقبال گرمي مواجه شده‌اند.
سان نيز شركتي محكم و استوار به نظر مي‌رسد. اين شركت سال گذشته سروري را ارائه كرد كه بر پايه تراشه‌هاي آپترون AMD طراحي شده بود و توانايي خارق‌العاده‌اي در انجام برخي محاسبات داشت. در روز 6 دسامبر، سان، سيستمي را با تراشه جديد T1 خود عرضه كرد. اين تراشه هشت هسته پردازشگر مجزا دارد و در يك قطعه سيليكوني گنجانده شده است. به منظور افزايش تعداد برنامه‌هايي كه مي‌توانند روي اين پلتفرم اجرا شوند، قرار است سان از نرم‌افزارهايي نظير سولاريس و تعدادي از ميان‌افزارهاي اين شركت، پرده بردارد.
هنوز هم سرورهاي همه‌منظوره از جانب دستگاه‌هاي تخصصي‌تر مورد تهاجم قرار مي‌گيرند كه مي‌توان آن را اهداف آتي شركت Network Appliance و قدرت‌نمايي اين شركت در اين عرصه دانست. در اواخر دهه 90، اين شركت راهكاري براي جلوگيري از ذخيره اطلاعات و نگهداري آن در يك ديسك را با معرفي ابزاري به نام فايلر (Filer) براي ذخيره‌سازي اطلاعات تحت شبكه ارائه كرد. جداسازي ذخيره فايل‌هاي اطلاعاتي و ارائه روش ذخيره تحت شبكه (NAS) موجب شد تا از خالي ماندن يك سرور از اطلاعات در حالي‌كه سرور ديگر از اطلاعات پر شده و در حال انفجار است جلوگيري شود. NetApp توانست با استفاده از اجزاي استاندارد قيمت‌ها را كاهش دهد، سود بيشتري را براي خود رقم بزند، و به الگوي مناسبي براي شركت‌هاي سخت‌افزاري تبديل شود.
آن سوي Big Iron
اسكات ويتس مديرعامل ايرون‌پورت ابراز تمايل كرد تا دن وارمنهوون در مورد چگونگي راه‌اندازي ابزارهاي امنيت پست الكترونيكي خود او را راهنمايي كند. او معتقد است بسياري از مؤسسين شركت‌هاي ديگر نيز همين كار را خواهند كرد. او مي‌گويد: «سرورهاي همه‌منظوره، شبيه موتورهاي برق 100 سال پيش هستند كه وقتي يك دستگاه از آنها را خريداري مي‌كرديد، مجبور بوديد 20 قطعه وابسته به آن را نيز به همراه آن خريداري كنيد تا بتوانيد دستگاه را روشن كرده يا از آن استفاده كنيد. ولي اين روزها شركت‌هايي وجود دارند كه با رفع مشكلاتي اين‌چنيني، طرفداران زيادي را دور خود جمع كرده‌اند.»
در سوي ديگر شركت‌هايي موسوم به وب 2.0 قرار دارند كه رقابت بي‌سابقه‌اي را با توسعه نرم‌افزارهاي تكامل يافته تحت وب آغاز كرده‌اند. تنها شركت ماي‌اسپيس و سايت پرطرفدار اين شركت را كه هر روزه ميزبان هزاران نفر از طرفداران پروپاقرص موسيقي راك و گروه‌هاي متعددي از نوجوانان است را در نظر بگيريد. طبق برآوردهاي انجام شده در هر 6 روز، يك ميليون كاربر به جمع كاربران اين شركت افزوده مي‌شود و هيچ‌كس تصور نمي‌كند كه اين نرخ رشد فوق‌العاده به اين زودي‌ها كاهش يابد.
اين بدان معني است كه اَبِر ويت‌كامب، مدير فناوري اطلاعات ماي‌اسپيس نمي‌تواند همانند گذشته بيگ‌آيرن‌هاي ديگري را خريداري كرده و به سيستم خود اضافه كند [Big Iron اصطلاحي است كه به سرورهاي بزرگ، گران، و فوق‌العاده سريع اطلاق مي‌شود.]. به جاي آن، از ابزار خوشه‌اي جديد ذخيره‌ اطلاعات 3PAR Data براي پردازش اطلاعات و نيز ابزارهايي از Isilon براي ذخيره‌سازي انواع خاصي از اطلاعات استفاده مي‌كند. دليل اين امر نيز آن است كه هر دوي اين محصولات اين امكان را به او مي‌دهند تا با كمترين جابه‌جايي و فعل‌وانفعال در نيروي انساني، بر تعداد ماژول‌هاي خود بيفزايد. او مي‌گويد: «ما همواره دنبال چشم‌اندازهاي جديدي از سخت‌افزار هستيم، چون مجبوريم خود را با فناوري‌هاي روز دنيا هماهنگ كنيم.» او طي يك بررسي به اين نتيجه رسيد كه براي رسيدن به قابليت‌هاي موجود در 3PAR بايد تا 40 درصد به حافظه سيستم فعلي خود بيفزايد.
شركت‌هاي نوپاي ديگر حتي هدف‌هاي بزرگ‌تري دارند. اين شركت‌ها مي‌خواهند ساختار پايه ديتاسنترهاي امروزي را دگرگون كنند. به جاي تمركز روي بهبود بخشيدن يكي از قطعات سرور نظير سرعت بيشتر پردازشگر و يا افزايش حجم ذخيره اطلاعات، اين شركت‌ها تلاش مي‌كنند تا موانع و مشكلات مربوط به اين ابزار را از ميان بردارند. Fabric7 به تازگي فروش سرورهايي را آغاز كرده است كه فناوري شبكه با سرعت بالا و نرم‌افزارهاي مناسبي را در خود جاي داده است.
بدين ترتيب، اگر كاربري بخواهد به‌صورت آنلاين معامله‌اي انجام دهد، Fabric7 نه تنها مي‌تواند اين سفارش را پردازش كند بلكه مي‌تواند ارتباط تحت وب مناسبي را چه از طريق پست الكترونيكي و چه از طريق پهناي باند فراهم كند تا يك اتصال VoIP برقرار شود و يا حتي يك انتقال وجه چندميليارد دلاري از طريق بانكي در وال‌استريت انجام پذيرد.
شاراد مهروتا كه پيش از آنكه شركت روتر پراكت را بنيان‌گذاري كند، يكي از متخصصيني بود كه سرورهاي سان را طراحي مي‌كرد، مي‌گويد: «مرز بين سرورها و سوئيچ‌ها و شبكه در حال محو شدن هستند.»
اگر اين پيشگامان سخت‌افزار موفق شوند، بدون شك عرصه بر توليدكنندگان سنتي سرور تنگ خواهد شد. از اينها گذشته، يكي از اهداف اين شركت‌هاي تازه‌وارد ايجاد راهكاري براي شركت‌هاست تا به كمك آن با سخت‌افزارهاي كمتري نيازهاي خود را برآورده سازند. ديويد اسكات مديرعامل 3PAR Data كه ابزار مخصوص ذخيره‌سازي اطلاعات او امكان مديريت حافظه پيشرفته‌اي را در اختيار كاربران قرار مي‌دهد، مي‌گويد: «واقعيت اين است كه بازار 20 ميليارد دلاري ذخيره اطلاعات بايد به يك صنعت 10 ميليارد دلاري تبديل شود.»
كار 5 دقيقه‌اي؟
براي درك بهتري از آنچه پيش روي ماست، Savvis را درنظر بگيريد. اين شركت با مشكلات عديده‌اي روبروست. از آن جمله، دارايي‌هاي شركت ايگلي Cables & Wireless در امريكا و از جمله 15 مركز داده در امريكا بود كه با زيان‌دهي آنها، اين شركت نيز به شدت دچار زيان شد.
اين شركت هم‌چنين رسوايي مديرعامل قبلي خود رابرت مك‌كارميك كه يك شبه 200 هزار دلار را در يك كلوپ شبانه خرج كرد را نيز به دنبال خود يدك مي‌كشد. ليكن مك كارميك پيش از آنكه اين شركت را ترك كند، توسعه ابزار خدمات مجازي را رهبري و مديريت كرد كه در واقع تركيبي بود از ابزار ذخيره اطلاعات از 3PAR Data و سرورهايي از Egenera. اين زيرساخت به Savvis اين امكان را مي‌داد تا با توجه به نيازهاي مشتريان خود نظير روترز و پروكتر اند گمبلز، چگونگي قرارگيري و نوع سرورها، حافظه‌ها و ابزارهاي شبكه را انتخاب كند. بدين ترتيب به‌جاي اينكه Savvis ديتاسنتر مربوط به خودش را ارائه دهد، مشتريان اعلام مي‌كردند كه چه چيزي نياز دارند.
در حالي‌كه به‌طور معمول 90 روز طول مي‌كشد تا يك شركت، ديتاسنتر خود را راه‌اندازي كند، Savvis اعلام كرده كه قادر است اين كار را ظرف چند دقيقه انجام دهد. وينسنت ديممو نايب رئيس مديريت محصولات Savvis مي‌گويد: «پنج دقيقه پس از درخواست مشتري، ديتاسنتر او آماده تحويل است.»
سخت‌افزار 2.0
آيا قدرت‌هاي جديدي در صنعت پديدار خواهند شد؟ مسلماً بسياري از آنها خريداري مي‌شوند و بسياري ديگر شكست خواهند خورد. ليكن تعدادي از اين پيشگامان سخت‌افزار 2.0 اعلام كرده‌اند كه براي خود طرفداراني دست و پا كرده‌اند.
دويت اعتقاد دارند كه مديران فناوري اطلاعات سرانجام به اين سطح از اطمينان رسيده‌اند كه شركت‌هايشان به سيستم‌هاي فناوري اطلاعات نياز دارند. او مي‌گويد: «طي چند سال گذشته، مديران فناوري اطلاعات تلاش كرده‌اند تا ضرورت وجود خود را ثابت كنند. ولي من چندي پيش با 15 يا 20 مدير فناوري اطلاعات صحبت كردم و فهميدم عده زيادي از آنها هنوز هم بر سر كار قبلي خود، يعني ضرورت اثبات وجود خود هستند و اين همان كاري است كه در پايان هر روز كاري يك مدير فناوري اطلاعات مجبور به انجام آن است.»
دويت معتقد است در حاليكه كه شركت‌هايي نظير ازول مشتريان خود را در اختيار دارند، باز هم نمي‌توانند مطمئن باشند كه مي‌توانند محصولات خود را به فروش برسانند. او مي‌گويد: «نگاه كنيد، ما پايه‌هايي از هيچ بناكرده‌ايم، پس نبايد مغرور باشيم.»
ولي اگر شركت او و ديگر پيشگاماني كه شبيه او اهداف بزرگي را دنبال مي‌كنند همان‌طور كه او پيش‌بيني كرده است به راه خود ادامه دهند، صنعت سخت‌افزار كامپيوتر، آينده‌اي هيجان‌انگيز و پرهياهو را پيش رو خواهد داشت.
يکشنبه 13 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 348]