نحوه درمان سكته قلبي

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: اگر شما درد شديدي در سينه احساس مي كنيد، احساس عرق ريزش و سرما داريد و حالت تهوع هم داريدر، ممكن است دچار سكته قلبي شده باشيد. سكته قلبي وقتي اتفاق مي افتد كه يك شريان كرونري كه معمولاً قبلاً هم باريك شده بود، به طور كامل مسدود گردد.هنگاميكه شما دچار سكته قلبي مي شويد و اورژانس را خبر مي كنيد، آنها ابتدا از طريق ماسك صورت به شما اكسيژن مي رسانند و يك سرم هم از طريق وريد به شما وصل مي كنند تا بتوانند ساير داروها را از اين طريق به شما تزريق نمايند. همچنين الكترودهاي الكتروكارديوگرام به شما وصل مي شوند تا نوار قلبي شما گرفته شود. براي تسكين درد سينه، يك آمپول مورفين به شما تزريق مي گردد و نيز براي اينكه حالت تهوع شما متوقف گردد، دارويي به شما داده مي شود.

از بين بردن لخته خون
در مراحل اوليه بعد از بروز سكته قلبي، مهمترين درمان اوليه، دادن داروهايي است كه باعث از بين بردن و حل شدن لخته خون مي گردد كه در بعضي مواقع، اين عمل قبل از اينكه فرد به بيمارستان برسد شروع مي شود. گرچه ممكن است عجيب به نظر برسد، اما جويدن يك قرص آسپرين مي تواند راه خوبي براي شروع لوند حل شدن لخته باشد. آسپرين از طريق مخاط دهان جذب شده و فوراً شروع به رقيق كردن خون مي كند. به غير از آسپرين، داروهاي جديد ديگري هم وجود دارند كه در دسترس مي باشند. در 10 سال اخير، تغيير مهمي در روش درمان سكته هاي قلبي ايجاد شده است، زيرا ما امروزه داراي داروهاي قدرتمندي هستيم كه باعث حل شدن لخته خون مي شوند و همانگونه كه مي دانيم اين لخته خون، منشاء تمام مشكلات مي باشد. اين داروها را اصطلاحاً داروهاي "ترومبوليتيك" (Thrombolytics) مي نامند و به صورت تزريقي به بيمار داده مي شوند. شايع ترين دارو از اين گروه از داروها كه در سرتاسر جهان مصرف مي گردد، داروي "استرپتوكيناز" مي باشد، اما در بعضي موارد، داروي گرانقيمت تري به نام TPA يا فعال كننده پلاسمينوژن بافتي ، ترجيح داده مي شود.
نكته اساسي در داروهاي ترومبوليتيك، اين است كه اگر اين داروها در عرض 6 ساعت بعد از وقوع سكته قلبي تزريق شوند، تأثير زيادي خواهند داشت، زيرا بعد از اين مدت عضلات قلب ممكن است حتي اگر لخته هم از بين برود و شريان كرونري دوباره باز شود، صدمه بدي ديده باشند. بيشترين تأثير داروي استرپتوكيناز وقتي خواهد بود كه در همان ساعت اول بعد از وقوع سكته قلبي، تزريق شود، اما اگر اين كار انجام نشد، هنوز هم مي توان تا 12 ساعت اول اين دارو را تزريق نمود.
استفاده از اين داروهاي قدرتمند حل كننده لخته، بدون خطر نيز نمي باشد، اما بررسي هايي كه بر روي دهها هزار نفر از افرادي كه سكته قلبي كرده اند و اين داروها به آنها تزريق شده است، نشان مي دهد كه مزاياي آنها خيل بيشتر از معايبشان مي باشد. از آنجايي كه داورهاي ترومبوليتيك، لخته هاي خون را حل مي كنند، افراد را نيز بيشتر مستعد خونريزي مي كنند. در بعضي بيماران، اين وضعيت ممكن است خطرات زيادي ايجاد كند. براي مثال، افرادي كه اخيراً تحت عمل جراحي بزرگي قرار داشته اند، يا يك سكته مغزي كرده اند و يا اينكه خونريزي از زخم معده داشته اند، بايد از داروهاي ديگري استفاده نمايند.
اگر به شما استرپتوكيناز تزريق شد، به شما يك كارت داده خواهد شد تا مشخص گردد كه شما اين دارو ا دريافت كرده ايد و د چه تاريخي اين تزريق انجام شده است. اين كارت به علل زير به شما داده خواهد شد:
- اكثر افراد، بعد از 5 روز كه به آنها استرپتوكيناز تزريق شد به آن مقاومت نشان مي دهند و اين مقاومت مي تواند ه مدت يكسال يا بيشتر باقي بماند.
- بنابراين اگر شما در طي اين مدت دوباره به داروهاي ترومبوليتك نياز پيدا كرديد، بجاي استرپتوكيناز، به شما داروي گران قيمت tPa تزريق خواهد شد.
- اهميت زيادي دارد كه شما هميشه اين كارت را همراه خود داشته باشيد تا در صورت دوباره رفتن به بيمارستان، پزشكان با مشاهده آن بتوانند داروي مناسب را به شما تزريق نمايند.

تنظيم ضربان قلب
در مراحل اوليه بعد از سكته قلبي، عضله آسيب ديده قلب مي تواند خيلي تحريك پذير بوده و ايجاد بي نظمي هايي در ريتم قلب نمايد كه بعضي از اين بي نظمي ها مي توانند موجب توقف كامل قلب شوند. متأسفانه به همين علت است كه بعضي از افراد بعد از اينكه دچار درد سينه شدند و قبل از اينكه كمك پزشكي به آنها رسانده شود در منزل مي ميرند. اين بي نظمي هاي ريتم قلب كه اصطلاحاً به آن "آريتمي قلبي" گفته مي شود را مي توان با استفاده از يك شوك الكتريكي كه شما حتماً آن را در فيلماهي تلويزيوني يا سينمايي ديده ايد، به خوبي درمان نمود. افرادي كه به اين شوكهاي الكتريكي نياز دارند، بيهوش هستند و بنابراين نيازي نيست كه براي انجام اين كار، آنها را بيهوش نماييم. متأسفانه اين روش فقط وقتي اثر مي كند كه از توقف قلب بش از چند دقيقه نگذشته باشد. به همين دليل است كه مأموران اورژانس بايد هميشه اين وسيله همراهشان باشد.
در بيمارستان، معمولاً افرادي كه دچار سكته قلبي شده اند را در بخش ويژه ايي به نام "بخش مراقبتهاي قلبي" يا اصطلاحاً "سي.سي.يو" (CCU) بستري مي كنند و در طي 24 تا 48 ساعت بعد از وقوع سكته قلبي كه خطرناكترين زمان مي باشد، به دقت ريتم قلبي بيماران ارزيابي و مراقبت مي گردد. اگر ريتم قلبي شروع به نامنظم شدن كرد، معمولاً مي توان با استفاده از داروهاي مخصوصي آن را كنترل نمود و اين بي نظمي ها آنقدر شديد نخواهند شد كه نياز به انجام شوك الكتريكي باشد. بعد از اين مدت، خطر بروز بي نظمي هاي قلبي به مراتب كمتر
خواهند شد و داروهايي مثل داروهاي بتابلوكر تجويز مي گردد تا از بروز دوباره آنها جلوگيري شود.
بهبودي از سكته قلبي در بيمارستان
بدترين دوره زماني بعد از وقوع سكته قلبي، يك يا دو روز اول آن مي باشد كه در طي اين زمان، شما معمولاً در بخش سي.سي.يو تحت مراقبت شديدي هستيد. بعد از اين مدت، اكثر افراد، ديگر دردي احساس نخواهند كرد و مي توانند از جاي خود بلند شوند. بعد از 5 تا 7 روز كه از سكته قلبي گذشت، شما قادر خواهيد بود كه بيمارستان را ترك كرده و به خانه برويد، اما بعضي از افراد (بخصوص بيماران پير وسالخورده) ممكن است لازم باشد كه مدت بيشتري در بيمارستان بستري شوند.
در هفته اول، گرچه شما ديگر دردي نخواهيد داشت اما ممكن است احساس خستگي نماييد و كمي هم درجه حرارت شما بالا برود. اين وضعيت معمولاً بعد از مدتي كه روند التيام شروع مي گردد، بهبود خواهد يافت. كم كم قسمتهاي آسيب ديده عضلات قلب التيام يافته و مثل همه جاي بدن كه دچار صدمه و زخم مي شود، يك جاي زخم بر آن باقي مي ماند. اين جاي زخم به مدت حدود 4 تا 6 هفته بعد از سكته قلبي تقريباً كامل مي گردد.

مرخص شدن از بيمارستان
بعد از همه مراقبتهايي كه در بيمارستان انجام مي شود، اغلب احساس عجيبي در برگشتن به خانه پيدا مي گردد. طبيعتاً شما در مورد كارهايي كه مي توانيد و كارهايي كه نمي توانيد انجام بدهيد، نگراني هايي خواهيد داشت و همسر شما ممكن است حتي بيشتر از شما نگران باشد! در واقع، انجام بيشتر كارهايي كه در خانه صورت مي گيرد كاملاً بي خطر مي باشد اما بايد ا هرگونه فعاليت فيزيكي سنگين در چند هفته اول، خودداري نمود. بخاطر داشته باشيد كه بعضي از كارهاي خانه مثل جارو كشيدن كه باعث صرف انرژي زيادي مي شود نيز جزو فعاليتهاي سنگين به حساب مي آيد و از انجام آنها بايد خودداري نمود.
اهميت زيادي دارد كه در اين مراحل اوليه بعد از بهبودي از سكته قلبي، خانوده و دوستان شما سعي نكنند كه زيادي و بيش از حد از شما حفاظت كنند. شما ممكن است بعد از سكته قلبي به هر درد كوچكي، حساسيت زيادي نشان دهيد، در حاليكه قبلاً به اين دردها اهيمتي نمي داديد. گزارش شده است كه حدود 90 درصد افرادي كه سكته قلبي كرده اند در چند هفته اول از دردهاي غير از درد قلبي شاكي بوده اند. با اين حال، حدود يك سوم اين افراد دچار آنژين قلبي مي شوند كه ممكن است احساسي شبيه سكته قلبي به آنها دست دهد. اين دردها معمولاً با انجام فعاليت ايجاد مي شوند و بعد از استراحت كردن از بين مي روند. در چنين مواردي شما بايد از قرصهاي زيرزباني TNG كه در بيمارستان به شما داده اند استفاده نماييد. اگر با مصرف يك قرص زيرزباني، درد همچنان باقي بود، يك قرص ديگر هم مي توانيد مصرف نماييد و اگر باز هم بعد از 20 دقيقه درد طول كشيد بايد سريعاً به بيمارستان برويد.

مصرف داروها در خانه
در طي هفته اولي كه شما در بيمارستان بستري هستيد، انواع مختلفي از داروها به شما داده مي شود كه بعضي از آنها براي درمان عوارض سكته قلبي مي باشد و بعضي ديگر براي كاهش خطر بروز مشكلات در طي چند هفته يا ماه آينده هستند.
امروزه داروهاي گوناگوني وجود دارند كه براي افرادي كه دچار سكته قلبي شده اند تجويز مي گرد و پزشك شما تصميم خواهد گرفت كه كدام دارو براي شما مناسب مي باشد.
تعجب نكنيد اگر مي بينيد كه فرد ديگري كه سكته قلبي كرده است داروهايش با شما متفاوت مي باشد، زيرا هر دارويي مناسب بعضي افراد مي باشد.

-
آسپرين: آسپرين، شايع ترين دارويي است كه تجويز مي شود، اما بعضي از افراد به دلايل نمي توانند از آن مصرف كنند (معمولاً به دليل اختلالاتي كه در معده ايجاد م شود). هدف اصلي از تجويز آسپرين، كاهش چسبندگي پلاكتها كه مسئول ايجاد لخته در خون هستند، مي باشد.

-
داروهاي بتابلوكر: اين داروها كه باعث بلوك شدن و جلوگيري از اثر هورمون آدرنالين بر روي گيرنده هايي كه در قلب و رگهاي خوني وجود دارد مي شوند، سبب كاهش خطر بروز يك سكته قلبي ديگر در فرد مي گردند. بسياري از پزشكان از اين داروها تجويز مي كنند اما در بعضي از افراد مثل كساني كه دچار آسم، برونشيت يا نارسايي قلبي هستند، داروهاي بتابلوكر (مثل آتنولول و پروپرانولول) نبايد تجويز گردد.

-
مهاركننده هاي ACE: كشف اين داروها باعث پيشرفتهاي بزرگي در درمان مشكلات قلبي شده است. ACE (يا آنزيم مبدل آنژيوتانسين) باعث افزايش مقدار آنژيوتانسين در گردش خون مي شوند. آنژيوتانسين باعث انقباض و تنگ شدن رگهاي خوني مي شود و سبب مي گردد كه بدن، مقادير بيشتري آب و نمك در خود نگه دارد. مهاركننده هاي ACE با كاهش ميزان آنژيوتانسين، از بروز سكته هاي قلبي و نارسايي قلبي در افراد مي كاهند.

-
استاتين ها: اين گروه از داروهاي جديد باعث كاهش كلسترول خون مي گردند. اين داروها با كاهش مقدار كلسترولي كه در بدن (بويژه در كبد) ساخته مي شود، از رسوب آنها در شريانها جلوگيري مي كنند. داروهاي اين گروه شامل لوواستاتين، فلوواستاتين و سيمواستاتين مي باشند.

-
نيتراتها: اين داروها از مهمترين داروهايي هستند كه شما در منزل استفاده مي كنيد. آنها شامل قرصهاي زيرزباني TNG و قرصهاي ايزوسوربايددي نيترات مي باشند. اين داروها در صورتي كه شما دردي در سينه احساس مي كنيد استفاده مي گردند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 468]