واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تئاتر - دولت دهم چه کسی را بر مسند تئاتر ایران خواهد نشاند؟ حسین ذوقی: وزیر جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توانست از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد بگیرد. مطمئناً تا مدتی دیگر سیدمحمد حسینی ترکیب جدید مدیران خود را اعلام خواهد کرد. در سطح معاونتها گمانهزنیهای زیادی انجام گرفته است. در مورد معاونت هنری که در مورد مدیران تئاتر، موسیقی و تجسمی تعیینکننده است هم اینگونه پیشبینی میشود که تغییری صورت نخواهد گرفت. محمدحسن ایمانی خوشخو که در سالهای آخر دولت اصلاحات به انتخاب احمد مسجد جامعی، وزیر وقت ارشاد به سمت معاونت هنری رسیده بود تا امروز بر این عنوان تکیه زده است. اگر چه احتمال داده میشد که با آمدن دولت نهم که شدیدا مخالف سیاستها و برنامههای دولت اصلاحات بودند تمام مدیران ارشاد تغییر کنند، اما اینگونه نشد و خوشخو معاون هنری وزیر جدید آن روزهای وزارت ماند. محمدحسین صفارهرندی به همان گزینه قانع بود و نخواست دیگری را به آن سطح بیاورد تا وضعیت پیچیده معاونت هنری در دست خوشخو بماند. خوشخو هم البته این عدم تغییر را با تغییر مدیران سه گانه زیر دست خود جبران کرد. البته در طول چهار سال عمر دولت نهم تغییرات همانطور که در سطح کابینه بیشمار بود در سطوح پائینتر نیز ادامه داشت؛ اما تئاتر تقریباً از این سنت بینصیب ماند. حسین پارسایی تقریباً چهار سال مدیر مرکز هنرهای نمایشی باقی ماند. البته خوشخو علاقه زیادی به پارسایی و دوست قدیمی او محمدعلی خبری دارد؛ چنانکه او را مدیر تئاتر کرد و چند ماه پیش هم خبری را به عنوان مدیر دفتر موسیقی منصوب کرد. دوره مدیریت پارسایی با پایان عمر دولت نهم به پایان رسیده است و حالا باید منتظر بود و دید تا معاون هنری بعدی کیست و مدیر بعدی مرکز که خواهد بود. جانشین پارسایی کیست؟درباره مرکز هنرهای نمایشی هنوز پچپچهای جدی شنیده نمیشود با این حال با پایان یافتن حکم مدیر فعلی این مرکز در شهریورماه، اهالی هنرهای نمایشی در انتظار مردی هستند تا برای جانشینی حسین پارسایی معرفی شود. پارسایی پیش از این در گفت و گو با خبراعلام کرده بود ترجیح میدهد برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برود و دیگر در سمت مدیریتی حضور نداشته باشد و از سوی دیگر حضور کمرنگ او در مرکز هنرهای نمایشی هم بیشتر به این فرضیه دامن میزند که او هم خود را برای رفتن از این مرکز آماده میکند. نکته مهمتر توجه به این نکته است که او از طرف حوزه هنری مأمور بهخدمت در وزارت ارشاد بوده و دوران مأموریت او هم به پایان رسیده است. با وجود همه اینها ابقای پارسایی که یکی ازمهمترین و فعالترین مدیران برای وزارت ارشاد دولت نهم به شمار میرود، به هیچ وجه دور از ذهن نیست به ویژه اینکه هنوز هیچ گزینه جدی یا حتی غیرجدی برای مدیریت مرکز هنرهای نمایشی (که چند سالی است دیگر در اشل اداری مرکز محسوب نمیشود و اداره کل هنرهای نمایشی نام گرفته)، مطرح نشده است و هیچ دور نیست که پارسایی ماندن در این صندلی را به ادامه تحصیل در انگلستان ترجیح بدهد. البته نباید گزینه محمد علی خبری را دور از ذهن نگه داشت. اگر ایمانی خوشخو در اتاق معاونت هنری بماند و اگر پارسایی قطعاً از مرکز برود؛ هیچ بعید نیست که خبری را پس از این با سمت مدیر مرکز هنرهای نمایشی صدا بزنیم. اتفاقی که بیشتر اهل تئاتر از تصور آن هم خشنود نیستند. البته نکته تقریباً مشترک در میان تئاتریها این است که مدیر بعدی باید سطح تشکیلات تئاتر را ارتقا دهد. یعنی اینکه او تئاتر را به سطح معاونت تئاتر یا سازمان تئاتر برساند تا از این راه بتواند میزان توجهات را افزایش دهد و نگاه به تئاتر سطحی فراتر را تجربه کند. سازمان تئاتربهزاد فراهانی بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما معتقد است برای سر و سامان دادن به مشکلات و معضلات تئاتر باید سازمان تئاتر تشکیل شود. فراهانی درباره انتظارات خود از مدیران فرهنگی دولت به خبر میگوید: بودجه تئاتر حقیر و اندک است و پاسخگوی نیازهای تئاتر نیست. بودجهای که در عرصههای دیگر صرف میشود در تئاتر دیده نمیشود. در مقایسه با کشورهای صاحب فرهنگ، بودجه تئاتر ما توجیهی است نه واقعی. سختافزار تئاتر در کشور ما بسیار کم است. حدود 200 هزار نفر فارغالتحصیل و آموزشدیده در این حوزه وجود دارد که باید به این نیازها پاسخ گفت. فراهانی البته به اعتقاد تغییر در سطح تشکیلات تئاتر دارد و یک دفتر در زیرمجموعه معاونت هنری را برای تئاتر نامناسب میداند: ما در شهرستانها تئاتر به معنای واقعی نداریم و آنچه که هست بسیار فقیرانه و رنجبار است. بنابراین برای سر و سامان دادن به همه این مشکلات، ما سازمان مستقل تئاتر میخواهیم که بتواند پاسخگوی این مسائل باشد. هوشنگ هیهاوند بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت و گو با خبر مشکل اصلی را تغییرات پی در پی مدیریتها میداند: من قصد دفاع از شخص خاصی ندارم اما تغییرات مداوم در مدیران تئاتر به نفع این هنر و هنرمندان آن نیست. تغییر مدیریتها یعنی تغییر ذائقه و تغییر ذائقه یعنی بههمریختن همه مسائل آن حوزه. آیا این تضمین وجود دارد که مدیر جدید دست به آزمون و خطا نزند و صرف نظر از کاستیها و ضعفها، همه برنامهها و کارها را از ابتدا آغاز کند؟ اگر این اتفاق رخ دهد ما امیدواریم مدیران بهتری بیایند. وی با بیان اینکه نوعی سیاستزدگی در جامعه باعث شده است این مسائل به درستی فهمیده نشود، اظهار کرد: در کنار تغییرات پی در پی مدیران، دخالت مدیران غیرهنری در معاونت هنری وزارت ارشاد نسبت به مسائل تئاتر نیز از دیگر مشکلات این حوزه است. آنها با تخصص اداری و مالی و با نیت خیر جلو میآیند اما متوجه نیستند که این عمل غیرکارشناسی به تئاتر لطمه میزند. داوود فتحعلی بیگی سالهاست که خود را وقف تئاتر سنتی ایران کرده است و طبیعی است که او دغدغهاش بیشتر حول همان مسائل باشد. او البته سالها تجربه مدیریت تئاتر را نیز داشته است. او درباره انتظارات خود در زمینه فرهنگ و هنر به خبر میگوید: امیدواریم هر کسی که قرار است مسئولیت را به عهده بگیرد نسبت به فرهنگ ملی و میهنی ما حساسیت، عرق و علاقه خاصی داشته باشد. اگر یک مدیر این شرایط را داشته باشد خواهد توانست زمینههای آموزش و پژوهش در آیینها و سنتها و دایر شدن محلی ویژه برای اجرای این نوع نمایشها را فراهم کند. امیدواریم این اتفاق بهزودی رخ دهد. ثبات باید حفظ شودنادر برهانیمرند نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر معتقد به ادامه مدیریت فعلی دارد و این انتخاب را برای تئاتر مفید میداند. او در گفت و گویی که با سایت ایران تئاتر داشته میگوید: با وجود سیاستهای کلان ناکارآمد فرهنگی، بیانصافی است که تفاوتهای فاحش حوزه تئاتر را در طی این چهار سال نسبت به دورههای قبل با تمام کاستیها و فزونیهایش مد نظر قرار ندهیم. برهانیمرند درخصوص انتظارات خود از رئیس مرکز هنرهای نمایشی در دوره جدید مدیریتی خود گفت: «در طول چهار سال گذشته تئاتر، به دلیل این که شخص مدیر مرکز هنرهای نمایشی خود از خانواده تئاتریها بود، بسیاری از سیاستهای ناکارآمد نتوانست حوزه تئاتر را تحت تأثیر قرار دهد و من تأکید میکنم به دلیل وجود مشکلات بنیادین حوزه تئاتر، مشکلاتی که گریبانگیر همه مدیران تئاتری بوده، در این دوره هم با تفاوتهایی وجود داشت، اما در قیاس با حوزههای فرهنگی دیگر مثل کتاب، سینما، تجسمی، موسیقی و. . . تئاتر همچنان به زندگی روشنگرانه و کمالجوی خویش ادامه داد .»کتایون فیض مرندی کارگردان تئاتر در گفتوگو با برنا درباره انتظارات فرهنگی، هنریاش اظهار کرد: ما پیشکسوتانی در عرصه تئاتر سراغ داریم که این روزها کار نمیکنند. باید شرایط برای آنان فراهم شود تا ضمن حضور در صحنه تئاتر تجربیات چندینساله خود را به نسلهای بعدی تئاتر انتقال دهند. فیضمرندی در ادامه گفت: یکی دیگر از انتظاراتی که من به عنوان یک تئاتری دارم این است؛ تکلیف اینکه ما باید چه کار کنیم، و چه کار نباید بکنیم مشخص شود. چرا که خطوط و مرزبندیها به صورت فصلی تغییر میکند و باعث هرز رفتن انرژی هنرمندان میشود. این موضوعی است که سالها ما را آزار داده و ما نمیدانیم چگونه کار کنیم. این کارگردان ادامه داد: باید آزادی عمل به مسئولانی که در رأس کار تئاتر و تصمیمگیرنده هستند بدهیم و به آنان اعتماد کنیم تا آنها نیز با آرامش خاطر بتوانند با شرایطی که در تخصص آنها است وظایفشان را اجرا کنند و درگیر مسائل حاشیهای نشوند. بلکه به فکر این باشند که نمایشها با کیفیت بهتری اجرا شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 495]