با تفسير آيه نور يك دوره از مباحث توحيد را مطرح كرد

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: آشنايي با انديشمندان جهان اسلام / سيدمحمدحسين حسيني تهرانيبه مناسبت درگذشت علامه حسيني تهرانيعلامه «حسيني تهراني» با تفسير آيه نور يك دوره از مباحث توحيد را مطرح كرد
گروه انديشه: علامه «سيدمحمدحسين حسيني تهراني» در كتاب «الله‏شناسي»، با تفسير آيه نور يك دوره از مباحث توحيد را به زيبايي مطرح كرده است.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، عالم رباني و عارف حكيم، علامه «سيدمحمدحسين حسيني تهراني»، در سال 1303 خورشيدي، در خانواده‏اي پارسا و پرهيزكار ديده به جهان هستي گشود. پدرش آيت‌الله «‏سيدمحمدصادق»، از دانشمندان و عارفان برجسته بود. بيش‏تر خاندان وي، اهل دانش و تقوا بودند و سلسله نسبشان از طرف مادر پدري، به علامه مجلسي مي‏رسد. مرحوم حاج ملامهدي نراقي صاحب «جامع‌السعادات» جد اعلاي مادري وي هستند. علامه‏ سيدمهدي بحرالعلوم و آيت‏الله‏ بروجردي نيز از عمه‌زادگان ايشان به شمار مي‏آيند.

عالم فرزانه، علامه حسيني تهراني، پس از پايان آموزش‏هاي ابتدايي و متوسطه، با شوق فراوان براي تحصيل علوم ديني وارد حوزه علميه شد. وي به دست مرحوم آيت‌الله‏ ميرزا محمد تهراني، صاحب «مستدرك‌البحار» كه از بزرگان علماي عصر و دايي پدري او بودند، لباس مقدس روحانيت را بر تن كرد. ايشان در سال 1364 هجري قمري، به شهر مقدس قم عزيمت كرد و در مدرسه مرحوم آيت‌الله‏ حجت، معروف به مدرسه «حجتيه» ساكن شد. علامه بزرگوار لحظه‏اي از تحصيل علم غافل نماند و همواره به درس و بحث و مطالعه مشغول بود. وي در مدت اقامت در قم، خود را به زيور دانش و معارف آراست و به بركت استادان و بزرگان آن ديار، در علم و حكمت و عرفان خوشه‏هاي فراوان چيد و افق‏هاي جديدي فرا راهش گشوده شد.

علامه حسين‏تهراني، به علوم عقلي به ويژه درس فلسفه بسيار علاقه‏مند بودند. در اوايل سكونت وي در قم، فيلسوف ارزشمند آيت‏الله‏ ميرزا مهدي آشتياني از تهران به قم آمده بودند و قصد تدريس كتاب شرح منظومه را به صورت خصوصي براي علامه و چند نفر ديگر داشتند، ولي در آستانه شروع درس، ميرزا مهدي آشتياني به دلايلي دوباره به تهران برگشتند. پس از آن جوان پرشور و با اشتياق، علامه سيدمحمد حسين تهراني مأيوس نشد و همواره در پي يافتن استاد فلسفه بود كه با مفسر عاليقدر و فيلسوف بزرگ، علامه طباطبايي آشنا شد و به مراد دلش رسيد. وي غير از فلسفه، يك دوره هيئت قديم و تفسير را نيز از محضر پرفيض علامه طباطبايي فرا گرفت.

علامه حكيم و مفسر عالي‏قدر، موفقيت‏هاي علمي خويش را بيش‏تر مديون استاد بزرگوارش، علامه طباطبايي مي‏داند و مي‏گويد: «حقا اگر ما به چنين مردي برخورد نكرده بوديم، خَسِرالدّنيا و الاخرة مي‏شديم و دستمان از همه چيز خالي بود.»

آيت‏الله سيدمحمدحسين حسيني تهراني، در مسير كسب دانش، محضر استادان بسياري را درك كرد. از استادان تأثيرگذار وي در حوزه علميه قم مي‏توان از آيت‏الله سيدمحمد حجّت، سيدمحمد داماد، حاج آقا حسين بروجردي، حاج شيخ مرتضي حائري و حاج سيدرضا بهاءالديني نام برد. وي در حوزه پرشكوه نجف اشرف نيز خرمن وجودش را از محفل علمي استادان بزرگي چون آيت‌الله‏ شيخ حسين حلي، آقابزرگ تهراني، سيدجمال‏الدين گلپايگاني، آيت‌الله‏ انصاري همداني و آيت‌الله‏ سيدابوالقاسم خويي لبريز كرد. ايشان براي ادامه برنامه سلوكي و معنوي خويش در نجف اشرف، به سفارش استاد ارجمندش علامه طباطبايي، با آيت‏الله‏ حاج شيخ عباس قوچاني، وصي مرحوم آيت‏الله‏ ميرزا علي قاضي رابطه برقرار كرد. پس از شش سال ارتباط با وي، به حضور مرحوم حاج سيدهاشم موسوي حداد رسيد و از محضر عرفاني و اخلاقي ايشان نيز بهره‏ها جست.

علامه بزرگوار حاج سيدمحمدحسين حسيني تهراني در كنار تدريس نيز از نگارش و تأليف غفلت نكرده، كتاب‏هاي گران‏مايه‏اي از خود به يادگار گذاشت كه هركدام، چون چراغي فروزان در آسمان دانش نورافشاني مي‏كنند. برخي از آثار مشهور ايشان عبارت‏اند از: رساله سير و سلوك منسوب به بحرالعلوم، رساله لُبُّ اللُّباب در سير و سلوك اولي‏الالباب، توحيد علمي و عيني، مهر تابان، روح مجرد، لمعات الحسين، هديه غديريه، الله‏شناسي، معادشناسي، نور ملكوت قرآن، نور ملكوت نماز و نور ملكوت دعا و... .

مفسر معاصر، علامه حاج سيدمحمدحسين حسيني تهراني در كتاب «الله‏شناسي»، با تفسير آيه مباركه «الله‏ نور السموات و الارض» يك دوره از مباحث توحيد را به زيبايي مطرح كرده است. در اين كتاب، از مسأله توحيد ذاتي، اسمايي و افعالي ذات مقدس حضرت حق، كيفيت پيدايش عالم آفرينش، نياز موجودات به خداوند، عشق خدا به عالم و عشق عالم به خدا بحث مي‏شود. علامه تهراني هم‏چنين در اين كتاب، «شبهات» منكران لقاي خدا را پاسخ مي‏دهند.

«رساله بديعه» از جمله آثار ايشان در زمينه تفسير است. اين‌ رساله‌ تفسير آيه «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَي‌ النِّسَاء » است، و در آن‌ درس‌هايي‌ استدلالي‌ در مورد جهاد و قضاوت‌ و حكومت‌ زن‌، بحث‌ در فلسفۀ حقوق‌ زن‌ و مرد، معناي‌ تساوي‌ حقوق‌ زن‌ و مرد، حدود شركت‌ زنان‌ در جهاد، روايات‌ و اجماع‌ فقهاء در عدم‌ جواز تصدي‌ مناصب‌ حكومت‌ و قضاوت‌ براي‌ زن‌ و عدم‌ جواز ورود زنان‌ به‌ مجلس‌ شوري‌ بيان‌ شده‌ است‌. اين‌ مجموعه‌ شامل‌ مطالب‌ تفسيري‌، روائي‌، فقهي‌، علمي‌ و اجتماعي‌ بوده‌ و در آن‌، به مناسبت‌ از ولايت‌ فقيه‌ نيز بحث‌ شده‌ است‌. اين كتاب كه‌ به زبان‌ عربي‌ تأليف‌ شده‌ بود، نظر به‌ اين‌كه‌ موضوع‌ آن در نوع‌ خود بديع‌ و مبين‌ اشكالات‌ و توهمات‌ در باب‌ جهاد و قضاوت‌ و حكومت‌ زن‌ است، توسط‌ چند تن‌ از فضلا براي‌ استفاده عموم‌ به‌ فارسي‌ ترجمه‌ شد‌ .

«رساله نوين» ديگر كتاب تفسيري ايشان است كه بحثي‌ تفسيري‌ ، روائي‌ ، فقهي‌ و تاريخي‌ دربارۀ بناء اسلام‌ بر سال‌ و ماه‌ قمري‌ است كه‌ در آن‌، تفسير آيه «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي‌ كِتَـٰبِ اللَهِ» و خطبه مشهور رسول‌ خدا(ص) در «منا» و تفسير آيه «نَسي‌ء» مورد بحث‌ قرار گرفته‌ است‌ .

در بخشي از اين كتاب مي‌خوانيد: «اساس اسلام فطرت است، و ماه‌هاي آن قمري و چون‌ دين‌ مقدس‌ اسلام‌ دين‌ فطرت‌ است‌: فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلِّدِينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَهِ الَّتِي‌ فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّم‌ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسَ لَا يَعْلَمُونَ»غ لذا احكام‌ و قوانين‌ آن‌ همه‌ بر اساس‌ فطرت‌ و طبيعت‌ و مشاهده‌ و رؤيت‌ و امثال‌هاست‌.»

سرانجام علامه سيدمحمدحسين حسيني تهراني، پس از سال‏ها دانش‌اندوزي و خدمت به اسلام و قرآن، در پي ناراحتي قلبي در بيمارستان امام رضا(ع)، مشهد مقدس بستري شدند و مدتي تحت معالجه و درمان بودند، ولي مداواي پزشكان تأثيرگذار نشد. ايشان پس از 71 سال عمر پربار در راه اعتلاي فرهنگ غني و ناب اسلامي، در روز هفدهم تيرماه سال 1374، دعوت حق را لبيك گفت و به ديار باقي شتافت.*

*منابع: كتاب «رساله نوين» نوشته علامه حسيني تهراني؛ پايگاه اطلاع‌رساني علوم و معارف اسلام.
يکشنبه 16 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 332]