واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: زندگينامه: داريوش صفوت (1307-)
نشست- همشهري آنلاين:
داريوش صفوت، رديف دان، موسيقيدان و نوازنده سهتار و سنتور هفتم آذرماه 1307 در تهران به دنيا آمد.
موسيقي و نواختن سه تار را ابتدا نزد پدرش علي اصغر صفوت فرا گرفت و به دليل حشر و نشر پدرش با اهالي هنر، از جمله حيب سماعي (سماع حضور) در 16 سالگي (1323) نزد وي رفت و سنتور را نزدش آموخت.
در 19 سالگي (1326) به درك محضر استاد ابوالحسن صبا توفيق يافت و نوازندگي سهتار و سنتور را در محضر وي تكميل كرد به نحوي كه بعدها صبا در جايي از وي به عنوان يكي از بهترين شاگردان خود ياد كرد كه دركي دقيق و ظريف از موسيقي ايراني دارند.
صفوت در كنار يادگيرى موسيقى، تحصيلات آكادميك خود را نيز با قبولي و فارغالتحصيلي در دانشكده حقوق دانشگاه تهران دنبال كرد و سال ۱۳۳۲ در رشته حقوق فارغ التحصيل شد. صفوت البته همزمان با تحصيل دانشگاهي كار موسيقي را هم ادامه داد، چنانكه نزديك به ده سال و تا قبل از درگذشت ابوالحسن صبا از محضرش كسب فيض كرد.
بعد از فوت صبا، صفوت كه ميان شاگردان صبا و اهالى موسيقى آن زمان، به استعداد و طبع روان شهره بود، در هنرستان عالى موسيقى مشغول تدريس شد.
دراين دوران مرحوم دكتر مهدى بركشلى موسيقيدان و استاد فيزيك دانشكده علوم ، رئيس واحد موسيقى اداره كل فرهنگ و هنر بود. او كه با شرق شناسان فرانسوى ارتباط داشت و نيز تحصيلات آكادميك خود را در فرانسه به پايان برده بود، داريوش صفوت را براى تدريس موسيقى ايرانى به «مركز مطالعات موسيقى شرقى» در پاريس معرفى كرد.
صفوت تا اخذ درجه دكترا در رشته حقوق بينالملل از دانشكده حقوق پاريس پيش رفت. داريوش صفوت بورسيه اداره كل هنرهاى زيبا شد و در پاريس در كنار تحصيل و تدريس، به تحقيق و پژوهش در موسيقى و اجراى كنسرتهاى پژوهشى پرداخت. او به تشويق و كمك شرق شناس فرانسوى خانم نلى كارن كه شاگرد سه تار و سنتور صفوت نيز بود، كتابى به زبان فرانسه درباره موسيقى ايران نوشت كه ذيل مجموعه «سنتهاى موسيقى » در سال ۱۳۴۴ انتشار يافت.
صفوت در آن كتاب موقعيت اجتماعى موسيقى در آن دوران را شرح داده و راهكار حفظ و احياى موسيقى قديم ايران را تأسيس يك مركز باستان شناسى موسيقى دانست.
انتشار كتاب رئيس راديو تلويزيون سابق را برآن داشت تا از صفوت براى مشاوره در زمينه موسيقى راديو و تلويزيون، دعوت به همكارى كند، اما صفوت پيشنهاد جدى ترى داشت و آن تأسيس مركز حفظ و اشاعه موسيقى ايران بود. دراين زمان او به دعوت دكتر بركشلى، در دانشگاه تهران تدريس موسيقى مى كرد. حضور او در دانشگاه فرصت مناسبى بود تا با استعدادهاى جوان موسيقى آشنا شود و بهترين هاى آنان را براى حضور در مركز حفظ واشاعه موسيقى ايران انتخاب كند.
وي بعدها مركز حفظ و اشاعه موسيقي را بنا گذاشت و شاگردان برگزيده دپارتمان موسيقى دانشگاه تهران را نيز با همكارى نورعلى خان برومند، موسيقيدان شاخص دوران كه مدرس دانشكده بود، به مركز آورد و واسطه پيوند نسل قديم موسيقيدانان ايران با اين نسل نوجو و جوان شد.
از جمله ويژگيهاي اين مركز اين بود كه شاگردان حقوق ميگرفتند تا از بزرگان موسيقي رديف و نوازندگي بياموزند. شاگرداني كه بعدها هر كدامشان براي خود و جامعه موسيقي يلي شدند. افرادي چون محمد رضا لطفي، پرويز مشكاتيان، حسين عليزاده، داريوش طلايي، داود گنجهاي، ، جلال ذوالفنون ، مجيد كياني، محمدرضا شجريان، علي اكبر شكارچي، محمد علي كيانينژاد، داريوش پيرنياكان، مرحوم نورالدين رضوي سروستاني، مرحوم محمدعلي حداديان، مرتضي اعيان، مرحوم عشقي، رضا مقدسي و... از جمله افرادي بودند كه زير نظر دكتر صفوت و بزرگاني چون، سعيد هرمزي، فروتن، دوامي، شهنازي، بهاري و... هم درس موسيقي آموختند وهم درس زندگي هنري.
دكتر صفوت در دورهاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي رياست بخش موسيقي دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران را بر عهده داشت.
وي چند سال قبل نشان شواليه را از دولت فرانسه دريافت كرد كه به دليل روحيه گريز از تبليغاتش آن را نزد كسي و جايي بيان نكرد.
برخى از آثار مكتوب او عبارتند از:
ـ خصوصيات موسيقى سنتى ايرانى (به زبان فرانسه) ۱۳۴۵
ـ موسيقى ايران (به زبان فرانسه تحت نظارت شوراى بين المللى موسيقى يونسكو) ۱۹۶۶
ـ رساله عرفان موسيقى ايران ۱۳۴۸
ـ موسيقى سنتى و عرفان شرقى (نيويورك) ۱۹۸۵
از دكتر صفوت دوتكنوازى سه تار و سنتور و نيز رديف آوازى موسيقى ايران با صداى حاتم عسگرى نيز منتشر شده است.
تاريخ درج: 10 تير 1387 ساعت 23:01 تاريخ تاييد: 10 تير 1387 ساعت 23:57 تاريخ به روز رساني: 10 تير 1387 ساعت 23:57
سه شنبه 11 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 288]