ارقام بزرگي كه تنها براي تيتر روزنامه‌ها عنوان مي‌شوند

واضح آرشیو وب فارسی:الف: ارقام بزرگي كه تنها براي تيتر روزنامه‌ها عنوان مي‌شوند
به نظر مي‌آيد مسوولان شهري براي انجام كارهاي اجرايي به بازتاب رسانه‌اي آن و ارقام‌ بزرگ تيترهاي رسانه‌هاي مكتوب و غيرمكتوب توجه بيشتري دارند تا حل مشكل؛ بسياري حتي بعد از رسانه‌اي شدن نفسي راحت مي‌كشند و پس از مدتي تمام ايده‌هايشان رنگ خاطره‌اي غريب را به خود مي‌گيرد.

سرويس اجتماعي برنا

"اعضاي شوراي شهر تهران يكشنبه نهم تير ماه از مناطق يك، دو، سه، چهار، پنچ، شش، هفت، هشت، 10 ،12 ، 13، 19 و 21 و فروشگاه‌هاي شهروند بازديد مي‌كنند." اين خبر كه روز گذشته در بسياري از رسانه‌ها منتشر شد يك روز پر مشغله را به اعضاي شوراي شهر تهران نويد مي‌دهد زيرا بر اساس برنامه از پيش تعيين شده قرار است هر كدام از اعضا به يكي از اين 13 منطقه بروند و از نزديك با مشكلات شهروندان آشنا شوند.

اگر چه شايد اين حركت از سوي اعضاي شوراي شهر اقدامي مثبت در نظر گرفته شود، اما بي‌شك اين سوال را به ذهن مي‌آورد كه آيا شنيدن مشكلات اهالي يك منطقه، آن هم تنها در چند ساعت از روز ممكن است؟
بيشتر اين مناطق از لحاظ فضاي شهري جزء پرمشكل‌ترين محلات پايتخت هستند و تنها شنيدن مشكلات نيمي از ساكنان آن به زماني بسيار نياز دارد.

***

با گسترش فناوري اطلاعات و رسانه‌هاي جمعي، مردم بسياري از مشكلات محله و منطقه‌شان را توسط آن ها به گوش مسوولان مي‌رسانند كه برنامه تهران 20 يكي از اين قبيل برنامه‌ها است. بسياري از شهروندان با فشار چند شاسي مشكلات خود را عنوان مي كنند بنابراين با وجود اينگونه برنامه ها ديگر لزومي ندارد كه مديران شهري پاي در و دل مردم بنشينند اما اگر قصدشان اين است كه از نزديك با مشكلات مردم آشنا شوند راهش اين نيست زيرا براي اينكار يك روز كاري كه هيچي، 100 روز كاري هم كفايت نمي كند.

اين طور كه به نظر مي‌آيد مسوولان شهري براي انجام كارهاي اجرايي به بازتاب رسانه‌اي آن و ارقام‌ بزرگ تيترهاي رسانه‌هاي مكتوب و غيرمكتوب توجه بيشتري دارند تا حل مشكل شهري. بسياري حتي بعد از رسانه اي شدن نفسي راحت مي‌كشند و پس از مدتي تمام ايده هايشان رنگ خاطره‌اي غريب را به خود مي گيرد.

از همين حالا مي‌توان پيش بيني كرد كه بالاخره بعد از كلي تهديد، مردم به صورت مارپيچ و نامنظم با دلخوري در صف مي ايستند و آقاي مسوول در داخل يك اتاق و پشت يك ميز مي نشيند تا در كمال حوصله به درد دل‌هاي شهروندان تهراني گوش دهد و در تمام مدت براي دور ماندن از گزند زبان تند و تيز رسانه‌ها با سعه صدر گوش دهند و گاهي چيزهايي را روي برگه كاغذ بنويسند.

شنيدن مشكلات مردم مسووليتي را به گردن شنونده به عنوان نماينده مديريت شهري مي گذارد كه تا وقتي كه آن حل نشود خواب و خوراكش بهم مي ريزد.

مردم براي اين دور يك مسوول جمع مي شوند كه دردي از دردهايشان رفع شود چون به او اعتماد دارند اما در صورتي كه مشكل به قوت خود باقي ماند آيا دوباره به او مراجعه مي‌كنند؟
بوي نامطبوع سطل‌هاي زباله، كثيفي كوچه ها، وجود خانه هاي غير قابل سكونت كه محلي براي معتادها، زباله ها و حيوانات مرده است، ازدياد پشه روي پل، تداخل محيط هاي تجاري و مسكوني، رها كردن پل خاقاني، فشار آب كم، فقدان آسفالت، چاله و چوله خيابان ها، گرفتگي جوي هاي آب، ناامني به دليل باغ ها وبافت هاي قديمي گوشه اي از مشكلات اين مناطق است.
شايد اعضاي شوراي شهر منظورشان شنيدن مشكلات 13 خيابان شهر بوده است زيرا در طول يك روز تنها مي‌توان مشكلات ساكنان همين چند خيابان را شنيد پس با فرض ماهانه شدن اين ديدارها مي‌توان اميدوار بود طي ده سال گذشته بخشي از مشكلات اين منطق حل شود.
يکشنبه 9 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: الف]

[مشاهده در: www.alef.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 425]