آيا چين خطري براي صلح جهاني است؟

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: آيا چين خطري براي صلح جهاني است؟

آسيا- همشهري آنلاين:
يك محقق به بررسي آينده چين پرداخته است. او دو سناريو را براي سال 2030 پيش بيني مي‌كند: كشوري با سياست حافظ محيط زيست و مسالمت‌جو، يا كشوري با حاكميت ديكتاتوري حزبي كه اقتصادي مخاصمه‌جويانه دارد.

مجله آلماني فوكوس در گزارشي با انتشار اين مطلب نوشت، وقتي حرف از چين به ميان مي‌آيد، لغاتي همچون حرص و ولع، گرسنگي يا غيرعادي بودن به ذهن مي‌رسد. وسعت اين كشور كه يك پنجم جمعيت جهان را در خود جاي داده، هراس‌انگيز است. كمتر كسي هست كه علاقه داشته باشد در اين باره بينديشد كه اين غول چه ميزان از مواد خام، زمين و آب را مصرف مي‌كند، آن هم در دنيايي كه در حال حاضر به مقابله با تغييرات جوي و فقدان منابع طبيعي برخاسته است.

اينكه چين چگونه توسعه‌اي خواهد داشت و اين امر چه پيامدهايي را به دنبال دارد، موضوعي است كه رولف كرايبيش (Rolf Kreibich)، پرفسور فيزيك و جامعه‌شناس و رييس موسسه برليني مطالعات آينده و ارزش‌گذاري فن‌آوري به آن پرداخته و نگاهي به سال 2030 داشته است. اين موسسه، در كنار ساير فعاليت‌هايش كمك‌هاي تحقيقاتي به وزارتخانه‌هاي آلمان در زمينه‌هاي دانش، محيط زيست و كمك‌هاي توسعه‌اي ارايه مي‌دهد.

ترافيك شهرهاي چين را خفه مي‌كند
پكن براي آنكه به استانداردهاي زندگي در آلمان برسد، بايد توليد ناخالص ملي خود را در 15شاخه افزايش دهد. اقتصاد اين كشور بايد تقريبا شش برابر منابع بيشتري را مصرف كند تا كالاهايي را هم‌ارزش با جنس آلماني يا ژاپني توليد كند. چين براي آنكه تراكم خودروهايش به پاي آلمان برسد، بايد شاهد تردد 728 ميليون خودرو شخصي باشد. در حال حاضر در شهرهاي اين كشور 25 ميليون خودرو در آمد و شد هستند.

از نظر انتشار دي‌اكسيد كربن، چين با 25 درصد، آمريكا (22 درصد) را پشت سر گذاشته است. وضعيت تغذيه هم رو به وخامت مي‌گذارد زيرا سالانه به مساحت بيابان‌هاي اين كشور افزوده مي‌شود. 500 ميليون چيني‌ها هيچ دسترسي به آب شرب سالم ندارند. تنش‌هاي اجتماعي افزايش مي‌يابد، زيرا به تعداد بازندگان رشد اقتصادي افزوده مي‌شود. حدود 80 هزار تظاهرات، سالانه عليه خواسته‌هاي مقامات، جلوگيري از مالكيت يا اقدامات ضدمحيط زيست در چين رخ مي‌دهد.

سياست پايدار يا شورش‌هاي سركوب‌شده؟
كرايبيش دو سناريوي واقع‌گرايانه را براي آينده چين متصور است. در يكي از آنها چين سياستي دوستدار محيط زيست و پايبند به قوانين اجتماعي را دنبال مي‌كند. اين كشور استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير را تقويت و تلاش مي‌كند از مواد خام موثرتر استفاده كند. حدود اواسط دهه بيستم قرن 21 در اين كشور اولين انتخابات آزاد برگزار خواهد شد.

در سناريوي ديگر، اين كشور به تهديدي واقعي تبديل خواهد شد. حزب كمونيست قدرت و امتيازات آن را حفظ مي‌كند و شورش‌ها را با خشونتي وحشيانه سركوب خواهد كرد. تكنوكرات‌ها در دولت و رهبري حزب بر قدرت نامحدود رشد اقتصادي كه به قيمت طبيعت و محيط زيست تمام مي‌شود، تكيه مي‌كنند. در نبرد بر سر مواد خام، رفتار چين رو به تخاصمي‌تر و بي‌ملاحظه‌تر شدن خواهد گذاشت.

اين محقق معتقد است: «بدين ترتيب اين كشور ديگر به فكر تغييرات جوي جهاني نخواهد بود، بلكه دغدغه تامين نيازهاي اوليه غذايي، قابليت استفاده بلندمدت از مواد خام و مواد غذايي و ارزيابي از صلح جهاني را خواهد داشت.»

تاريخ درج: 2 تير 1387 ساعت 13:24 تاريخ تاييد: 2 تير 1387 ساعت 22:46 تاريخ به روز رساني: 3 تير 1387 ساعت 00:29
دوشنبه 3 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]