واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تئاتر - نویسنده نمایش «مکاشفه در باب یک مهمانی خاموش» در نشست خبری این نمایش تاکید کرد تمایلی به پاسخگویی به تمامی پرسشها ندارد. به گزارش خبرآنلاین، سهشنبه شب گذشته نشست خبری نمایش «مکاشفه در باب یک مهمانی خاموش» به کارگردانی رضا حداد و نویسندگی آتیلا پسیانی بعد از اجرای این اثر در تماشاخانه ایرانشهر با حضور خبرنگاران، برخی از تماشاگران و دستاندرکاران این نمایش برگزار شد. آتیلا پسیانی در ابتدای این نشست که از سوی انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتری برنامهریزی شده بود، خطاب به حاضران در سالن اظهار داشت: «شاید دیگر عوامل گروه به دلیل آنکه مبادی آداب هستند به هر سوالی که مطرح شود پاسخ دهند اما من پرسشی را که دوست نداشته باشم، بیپاسخ میگذارم.» البته غیر از پسیانی که در ابتدای نشست تکلیف خود را با حاضران روشن کرد، رضا حداد نیز در جریان جلسه در پاسخ به سوال یکی از تماشاگران نمایش اظهار کرد: «هر طور که دوست دارید در مورد کار فکر کنید و اگر هم دوست ندارید اصلاًفکر نکنید.» نوع برخورد این افراد با حاضران در حالی که افراد تا ساعت 23 در سالن نشسته بودند چندان خوشایند تماشاگران نبود. جدای از شیوه برخورد صاحبان اثر با حاضران در سالن، برخی پرسشها نیز با پاسخ روبرو شد. پسیانی درباره نگارش متن این نمایش گفت: «بسیاری از بخشهای پرتحرک و بیکلام نمایش مربوط به ایدههای کارگردان و خلق بازیگران است که در طول تمرینها شکل گرفته است. رضا حداد کارگردان نمایش پیشنهادهای طراحیشده ذهنی خاصی برای برخی از صحنهها داشت که با یکدیگر این پیشنهادها را اصلاح کردیم و در نهایت به این اجرا رسیدیم. برخی از صحنههای متن در اجرا حذف شد، زیرا به این نتیجه رسیدیم که بهتر است این صحنهها نباشند.» او درباره ترکیب بازیگران هم اظهار داشت: «بازیگران نمایش به چند شکل مختلف انتخاب شدند. کارگردان برای برخی از صحنهها از قبل بازیگران موردنظرش را انتخاب کرده بود. اما برخی از صحنهها را هم به صورت مستقل نوشته بودیم و بعدا بازیگران را انتخاب کردیم و در یکی دو صحنه معدود هم بازیگران را جابهجا کردیم.» پسیانی در پاسخ بهپرسش یکی از تماشاگران مبنی بر پیشنهاد گروه اجرایی در هنگام دیدن نمایش توضیح داد: «هنگام دیدن هر نمایشی تماشاگران در همان راههای پیشنهادی گروه گام برمیدارند، اما هریک از تماشاگران براساس تجربیات فردی خود با آن کار ارتباط برقرار میکند، تجربه شخصی در طول کار شکل میگیرد که این موضوع کاملا با پیشداوری متفاوت است.» او همچنین در پاسخ به پرسش یکی دیگر از تماشاگران مبنی بر متعادلنبودن کاراکترهای این نمایش توضیح داد: «این روش من است. آدمهایی که من خلق میکنم میتوانند نمونههای جذابی برای کلینیکهای روانپزشکی باشند.» رضا حداد کارگردان این نمایش هم دربارهی شکلگیری این اثر گفت: «پس از گوشدادن به یک قطعه موسیقی تصمیم گرفتم، نمایشی را اجرا کنم. بنابراین از سیامک احصایی درخواست کردم که با هم صحنههای مربوط به این نمایش را طراحی کنیم و نخستین کسی که به این گروه پیوست سیامک احصایی بود.» حداد ادامه داد: «در بسیاری از صحنههای این نمایش بازیگران در طول تمرینها کار را خلق میکردند و من تنها ابزار را به آنان معرفی میکردم. بنابراین بچههای بازیگر نقش بهسزایی در آفرینش این نمایش داشتند. ما از تمام تمرینها تصویر گرفتیم و در نهایت به این ترکیب رسیدیم.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 313]