واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ستون نویس روزنامه واشنگتن پست در مقاله ای با عنوان "ایران: اوباما میراث دار یک سرگردانی کامل"، با انتقاد از بوش برای از دستدادن فرصت های گفتگو با ایران به منظور مهار این کشور، اذعان کرد: ايران نسبت به 8 سال گذشته خود بسيار قوي تر و امریکا به علت درگير شدن در جنگ های عراق و افغانستان ضعيف تر شده است، در واقع ايران نه تنها فريب هويج امریکا را نخورد بلکه چماقش را هم شكست.ديويد ايگناتيوس در این مقاله نوشت: جرج بوش كاخ سفيد را در حالي ترك مي كند كه بسياري از مشكلات با ايران را لاينحل باقي گذاشته و نه تنها نتوانست جلوي دستيابي ايران به انرژي هسته اي را بگيرد بلکه راه گفتگو و تعامل با اين کشور را نیز نگشود.اکنون موازنه استراتژيك میان ايران و امریکا بر خلاف انتظار بوش رقم خورده است زيرا ايران نسبت به 8 سال گذشته خود بسيار قوي تر و امریکا به علت درگير شدن در جنگ های عراق و افغانستان ضعيف تر شده است، در واقع ايران نه تنها فريب هويج امریکا را نخورد بلکه چماقش را هم شكست.اما اوباما قصد دارد يك سري مذاکرات جديد را با تهران رقم بزند. البته اين كار ارزشمندي است ولي دلايل كمي برای موفقيت آن وجود دارد. ايران بدون اينكه نرمشي از خود نشان دهد، با تمام سرعت در صدد دستبابي به انرژي هسته اي مي باشد.اجازه دهيد از سانتريفیوژها شروع كنيم؛ هنگامي كه بوش در سال 2001 به رياست جمهوري امریکا رسيد، ايران هيچگونه بهره برداري از سانتريفوژها را شروع نكرده بود اما بنا بر اعلام رسمی سازمان بين المللی انرژي اتمي، این کشور امروز بيش از 3850 سانتريفوژ فعال دارد و با طرح پيش رو قصد دارد 3000 سانتريفيوژ ديگر نیز به آنها اضافه كند.ايران در زمينه پرتاب موشك هاي بالستيك در 8 سال گذشته به پيشرفت ها ي بسياري دست پيدا كرده است. موشك هاي شهاب 3 با برد بيش از 2000 كيلومتر و توسعه آن تا شهاب 6 با برد بيش از 10000 كيلومتر از اين دستاوردها است.البته اين به نظر غير ممكن مي رسد كه بگوييم در اثر به کارگیری دیپلماسی در قبال ايران، این کشور ادامه پیگیری برنامه هسته اي خود را متوقف كند.بوش در عرض 5 سال، با كنار گذاشتن ديپلماسي در قبال ايران كاري از پيش نبرد تا اينكه ايران در آگوست 2005، ایران غني سازي را از سرگرفت و سرانجام دولت بوش پذيرفت كه در سال 2006 با ايران گفتگو كند ولي با اين پيش شرط كه ايران غني سازي را متوقف كند البته اين دستور از موضع بالا هم به جايي نرسيد تا اينكه امریکا تصميم گرفت ويليام برنز را بهمراه 3 کشور اروپایی انگليس، آلمان و فرانسه در نشستي مشترك با ايران در ژنو روبرو كند.با این حال، بوش باز هم فرصت وارد كردن ايران را به گفتگوهايی سودمند درباره آينده عراق از دست داد.انتقاد از بوش به خاطر از دست دادن فرصت ها آسان است اما در مقابل كساني كه فكر مي كنند اعمال اين تغییرات براي اوباما ساده است معلوم است به نکاتی توجه ندارند زيرا گفتگو كردن اگرچه تلاش با ارزشي است ولي اوباما و مشاورانش بايد پیش بینی کنند كه اگر اين مذاكرات به بن بست رسید، آنگاه چه بايد كرد؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 315]