طرح‌ريزى براى دوستى بلندمدت بغداد و واشنگتنمتن كامل توافقنامه امنيتى عراق و آمريكا

واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: طرح‌ريزى براى دوستى بلندمدت بغداد و واشنگتنمتن كامل توافقنامه امنيتى عراق و آمريكا
مسئولا‌ن عراقى در بيانيه خود در 27 اوت سال 2007 كه مورد تائيد جورج بوش، رئيس جمهورى آمريكا قرار گرفت، تاكيد كردند كه دولت‌هاى عراق و آمريكا به توسعه روابط همكارى و دوستى بلندمدت بين دوطرف با حفظ استقلا‌ل و حاكميت كامل پايبند هستند و منافع مشتركى دارند.

به گزارش شبكه العالم، دراين بيانيه تاكيد شد كه روابط دو كشور به نفع نسل‌هاى آينده خواهد بود و بر مبناى «جانفشانى دلا‌ورانه بنا نهاده شده است كه ملت‌هاى عراق و آمريكا براى ايجاد عراقى آزاد، دموكراتيك، تكثرگرا، فدرال و يكپارچه نثار كرده‌اند.»

رابطه‌اى كه جمهورى عراق و ايالا‌ت متحده آمريكا به آن نظر دارند، داراى افق‌هاى متعددى است كه در صدر آن همكارى در زمينه‌هاى سياسي، اقتصادى و امنيتى براساس اصول ذيل است:

اول‌ در زمينه سياسي، ديپلماتيك و فرهنگى

1‌ .حمايت از دولت عراق در حفظ نظام دموكراتيك خود در برابر خطراتى كه از داخل و خارج متوجه اين كشور است.

2.‌ احترام به قانون اساسى و پاسدارى از آن براى بيان اراده و خواست ملت عراق و ايستادگى قاطعانه در برابر هرگونه تلا‌شى براى ناديده گرفتن يا ضربه زدن يا تعدى به آن.

3. ‌ حمايت از تلا‌ش‌هاى دولت عراق در جهت تحقق مصالحه ملى و از جمله، آنچه كه در بيانيه 26 اوت 2007 آمده است.

4. ‌ حمايت از جمهورى عراق براى تقويت جايگاه آن در نزد سازمان‌ها، موسسات و محافل منطقه‌اى و بين‌المللى تا اين كشور بتواند نقشى مثبت و سازنده را درعرصه منطقه و بين‌الملل ايفا كند.

5. ‌ فعاليت و همكارى مشترك بين كشورهاى منطقه كه بر اصل احترام متقابل و دخالت نكردن در امور داخلى كشورهاى ديگر، تكيه نكردن به زور در حل درگيرى‌ها، تكيه بر راهكار گفت‌وگوى سازنده براى حل مشكلا‌ت و مسائل مورد اختلا‌ف بين كشورهاى مختلف منطقه استوار است.

6. ‌ تشويق تلا‌ش‌هاى سياسى براى ايجاد روابط مثبت بين كشورهاى منطقه وجهان در جهت خدمت به اهداف مشترك همه طرف‌هاى ذيربط به طورى كه امنيت و ثبات منطقه تامين شود و زمينه رشد و شكوفايى ملت‌هاى منطقه فراهم شود.

7.‌ تشويق مبادلا‌ت فرهنگي، آموزشى و علمى ‌بين دو كشور.

دوم: در زمينه اقتصادى

1‌ .حمايت از جمهورى عراق براى پيشرفت در زمينه‌هاى مختلف اقتصادى و توسعه توانايى‌هاى توليدى و كمك به اين كشور در راهيابى به بازار جهاني.

2. ‌ كمك به حمايت از طرف‌هاى مختلف در پايبندى به تعهدات خود درقبال عراق همانگونه كه در پيمان بين‌المللى با عراق آمده است.

3.‌ پايبندى به حمايت از جمهورى عراق از طريق فراهم كردن زمينه كمك‌هاى مالى و فنى به اين كشور درساخت موسسات اقتصادى و زيرساخت‌هاى آن و در زمينه آموزش و نيز توسعه توانمندى‌هاى مختلف موسسات زيربنايى و اصولي.

4 .‌ كمك به جمهورى عراق در پيوستن به سازمان‌هاى مالي، اقتصادي، منطقه‌اى و بين‌المللي.

5. ‌ تسهيل و تشويق ورود سرمايه‌هاى خارجى بويژه آمريكايى به عراق براى مشاركت در روند آبادانى و بازسازى اين كشور.

6. ‌ كمك به جمهورى عراق در بازپس گيرى اموال و دارايى‌هاى قاچاق شده بويژه دارايى‌هاى خارج شده از كشور از طريق خانواده صدام و مسئولا‌ن رژيم بعث و نيز كمك به اين كشور براى بازپس گيرى آثار باستانى قاچاق شده در دوره قبل وبعد از مورخ 9/4/2003.

7 .‌ كمك به جمهورى عراق براى پرداخت بدهى‌هاى خود و ناديده گرفتن خسارت‌هايى كه اين كشور بايد بابت جنگ‌هاى مربوط به رژيم سابق بعث بپردازد.

8. ‌ كمك به عراق و حمايت از آن براى دستيابى به شرايطى برتر و تشويق كننده در زمينه تجاري; به طورى كه در بازارهاى جهانى از جمله كشورهاى مورد توجه و حمايت آمريكا باشد و نيز كمك به آن براى پيوستن به سازمان تجارت جهاني.

سوم: در زمينه امنيتى

1. ارائه تعهدات امنيتى به دولت عراق مبنى بر مقابله با هرگونه تجاوز خارجى كه عراق و حاكميت و استقلا‌ل اراضي، آب‌ها يا هواى اين كشور را مورد تجاوز قرار دهد.

2. يارى دولت عراق در تلا‌ش براى مبارزه با گروه‌هاى تروريستى و در راس آنها سازمان القاعده و صداميان و همه گروه‌هاى قانون‌شكن صرفنظر از وابستگى‌هايشان و از بين بردن شبكه‌هاى پشتيبانى و منابع حمايت مالى آنها و شكست دادن اين گروه‌ها و ريشه كنى آنها در عراق به اين ترتيب كه شيوه‌ها و سازوكارهاى يارى دولت عراق بر اساس توافقنامه همكارى مذكور صورت گيرد.

3. حمايت از دولت عراق در آموزش و تجهيز و مسلح كردن نيروهاى مسلح عراق براى حمايت از كشور و ملت عراق و تكميل تشكيلا‌ت ادارى به شيوه‌اى كه دولت عراق درخواست كند.

دولت عراق براى تاكيد برحق ثابت خود براساس قطعنامه‌هاى شوراى امنيت سازمان ملل، مى‌تواند درخواست تمديد ماموريت نيروهاى چند مليتى دراين كشور را براى آخرين بار مطرح كند و موافقت شوراى امنيت را با اين مسئله كه پس از پايان دوره تمديدشده مذكور، صلح و امنيت بين‌المللى درخطر نخواهد بود، جلب كند كه درنتيجه آن عراق از شموليت بند هفتم منشور سازمان ملل، خارج شده و به جايگاه بين‌المللى و حقوقى سابق خود پيش از صدور قطعنامه 661 اوت سال 1990 باز مى‌گردد و ضمن به رسميت شناخته شدن استقلا‌ل اين كشور، حاكميت كامل آن بر حريم زميني، هوايى و دريايى خود و كنترل نيروهاى امنيتى و اداره امور داخلى تثبيت مى‌شود; كه همه اينها مستلزم موافقت شوراى امنيت با تمديد ماموريت نيروهاى چند مليتى در عراق است. با توجه به آنچه پيش از اين ذكر شد، مذاكرات دوجانبه ميان دولت عراق و دولت آمريكا در اسرع وقت آغاز مى‌شود تا پيش از تاريخ دهم مرداد سال جارى (31/7/2008) ميان دو دولت عراق و آمريكا در خصوص همكارى و دوستى ميان اين دو كشور مستقل و با حاكميت كامل در زمينه‌هاى سياسي، فرهنگى و اقتصادى و امنيتى توافق حاصل شود.

بندهاى محرمانه توافقنامه

1. نيروهاى آمريكايى حق دارند پاسگاه‌ها و پايگاه‌هايى نظامى‌ايجاد كنند اين پايگاه‌هاى نظامى‌از ارتش عراق پشتيبانى خواهد كرد و شمار اين پايگاه‌ها به شرايط امنيتى مورد نظر دولت آمريكا و رايزنى سفارت آمريكا در بغداد و فرماندهان آمريكايى و همچنين رايزنى با وزارت دفاع عراق و مراجع ذيربط بستگى دارد .

2. تاكيد بر ضرورت امضاى توافقنامه و نه معاهده.

3. دولت عراق يا ادارات قضايى عراقى حق بازخواست نيروها و افراد آمريكايى را ندارند و اين مصونيت حتى شركت‌هاى امنيتي، غيرنظامي، نظامى‌‌و پشتيبانى وابسته به ارتش آمريكا را شامل مى‌شود.

4. دولت عراق صلا‌حيت نيروهاى آمريكايى را تعيين نمى‌كند و حق ندارد آمد و شد اين نيروها، مساحت منطقه تحت سلطه پايگاه‌هاى نظامى‌يا مسيرهاى آنها را تعيين و محدود كند.

5. نيروهاى امنيتى آمريكايى حق دارند مراكزى امنيتى بويژه زندان‌هاى ويژه وابسته به خود را براى حفظ امنيت احداث كنند.

6. نيروهاى آمريكايى حق استفاده از حق خود در بازداشت تهديد كنندگان امنيت و صلح را دارند بدون اينكه به مجوز دولت عراق يا نهادهاى آن نيازمند باشند.

7. نيروهاى آمريكايى آزادند هر كشورى كه امنيت و صلح جهاني، منطقه‌اى و عراق و دولت و قانون اساسى اين كشور را تهديد مى‌كنند يا تروريسم و گروه‌هاى شبه نظامى‌را تحريك مى‌كنند، هدف قرار دهند و براى اين كار مى‌توانند از اراضي، آب‌ها و آسمان عراق استفاده كنند.

8. روابط بين‌المللى و منطقه‌اى و امضاى معاهدات، بايد با اطلا‌ع و رايزنى دولت آمريكا صورت بگيرد تا از امنيت و قانون اساسى عراق حفاظت شود.

9. سلطه نيروهاى آمريكايى بر وزارت دفاع و وزارت كشور و وزارت اطلا‌عات عراق به مدت 10 سال است تا در اين مدت براى راه‌اندازى و آموزش و آماده‌سازى كارمندان آن (طبق آنچه در منابع آمده است) تلا‌ش شود بنابراين حتى سلا‌ح نيروهاى عراقى و نوع آن بايد با موافقت و رايزنى با نيروهاى آمريكايى مورد استفاده قرار گيرد.

10. سقف زمانى حضور نيروها در عراق طولا‌نى مدت و نامحدود است و تعيين آن به شرايط اين كشور وابسته است و بازنگرى در اين مسئله به دولت عراق و دولت آمريكا مربوط است اما اين بازنگرى نيز بسته به آن است كه عملكرد سازمان‌هاى امنيتى و نظامى‌عراق و همچنين وضع امنيتى اين كشور بهبود يابد و آشتى ملى در اين كشور تحقق يابد و تروريسم در آن از بين رود و به كشورهاى همجوار اخطار داده شود و دولت عراق كنترل كامل كشور را به دست گيرد و به آزادى و حضور گروه‌هاى شبه نظامى‌پايان دهد و بر سر خروج نيروهاى آمريكايى از اين كشور توافق شود.
سه شنبه 21 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات نو]

[مشاهده در: www.hayateno.ws]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]