تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819168610
فرصت زندگي براي جوانان
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: فرصت زندگي براي جوانان در برخي كشورهاي ديگر كه از نظر اين گذار جلوتر هستند، اوج جمعيت جوان ظرف يك تا دو دهه آينده رخ خواهد داد. در كشورهايي مانند نيجريه و سيرالئون، انتظار مي‌رود جمعيت جوان تا آينده قابل پيش‌بيني افزايش يابد. كاهش سريع نرخ رشد جمعيت در بيشتر كشورهاي در حال توسعه باعث ايجاد نوعي «تورم جوان» شده است كه نسل آتي كارگران، والدين، شهروندان و رهبران را تشكيل خواهد داد. به گزارش همشهري آن لاين، شمار جوانان 12 تا 24 ساله، 3/1 ميليارد نفر است و انتظار مي‌رود اين رقم تا سال 2035 به حدود 5/1 ميليارد نفر برسد و پس از آن به‌طور يكنواخت كاهش يابد. اين روند ناشي از ارتباط دوجانبه بين كاهش باروري و آنچه جمعيت‌نگاران شتاب جمعيت مي‌خوانند، است، يعني اينرسي موجود در رشد جمعيت كه ناشي از جمعيت زياد واجد شرايط بچه‌داري است. در حال حاضر، افزايش مداوم افرادي كه در سن بچه‌داري هستند، كاهش باروري را جبران مي‌كند. اما در خلال دو تا سه دهه آينده كه كاهش باروري تشديد و از شتاب جمعيت كاسته مي‌شود، شمار افراد جوان به اوج خواهد رسيد و سپس رو به نقصان خواهد گذاشت. البته در بين كشورهاي در حال توسعه، تفاوت زيادي وجود دارد. در بسياري از كشورهاي داراي اقتصاد در حال گذار و درآمد متوسط، شمار افراد جوان در حال كاهش است (مانند چين و تايلند). در كشورهاي ديگر (مانند برزيل و ويتنام) شمار جوانان در حال به اوج رسيدن يا به سطح يكنواختي رسيدن است. در برخي كشورهاي ديگر كه از نظر اين گذار جلوتر هستند، اوج جمعيت جوان ظرف يك تا دو دهه آينده رخ خواهد داد. در كشورهايي مانند نيجريه و سيرالئون، انتظار مي‌رود جمعيت جوان تا آينده قابل پيش‌بيني افزايش يابد. پيامد افزايش جمعيت جوان در رشد اقتصادي و كاهش فقر چيست؟ كشورها چگونه مي‌توانند مخاطرات را به حداقل برسانند و فرصت‌ها را براي آنان كسب كنند؟ اين مقاله برخي از يافته‌هاي گزارش توسعه جهاني سال 2007 را برجسته مي‌كند؛ به‌خصوص سرمايه‌گذاري‌هايي كه گذار از مدرسه را به بازار كار تسهيل مي‌كند. برخي جمعيت زياد را مخاطره آميز مي‌دانند. در كشورهاي كمدرآمد، هزينه گسترش دسترسي به تحصيل در دوره پس از دبستان مي‌تواند بازدارنده باشد. تحقق آموزش ابتدايي و دبيرستان براي همه در كشورهاي كمدرآمد نيازمند هزينه هنگفت معادل 34 تا 69 ميليارد دلار يعني حدود 3 درصد توليد ناخالص داخلي است. به اين رقم هزينه مقابله با ايدز و بيماريهاي غيرواگيردار را بايد افزود. تامين بار مالي مي‌تواند دشوار باشد. بي‌تحركي در مورد ايدز مي‌تواند باعث شود سطح درآمد از نظر ارزش واقعي تا سال 2050 به دوسوم ارزش واقعي درآمد در سال 1960 برسد. نگراني ديگر خطر بيكاري است. جوانان يك‌چهارم جمعيت در سن اشتغال را تشكيل مي‌دهند اما نيمي از بيكاران جوان هستند. مطالعات در 60 كشور در حال توسعه نشان مي‌دهد جوانان پيش از اشتغال با ثبات، يك سال و نيم را در بيكاري يا كار منقطع به‌سر مي‌برند. مثلاً در گواتمالا تجربه در شغل‌هاي مستلزم مهارت درك مطلب و مهارت‌هاي شناختي را افزايش مي‌دهد. افرادي كه از شغل‌يابي ناتوان هستند، از نظر اين مهارتها كم مي‌آورند. به‌علاوه، بيكاري خطر ناآرامي اجتماعي را به همراه دارد كه مي‌تواند به فضاي هر كشوري براي سرمايه‌گذاري آسيب برساند. اما شمار زياد جوانان فرصت بي‌سابقه‌اي را براي عمق بخشيدن به سرمايه انساني در اختيار كشورها قرار مي‌دهد. كاهش باروري باعث مي‌شود كه كشورها از نيروي كار بيشتري به نسبت جمعيت بچه‌ها و سالمندان برخوردار شوند و در نتيجه ميزان درآمد به ازاي هر فرد بيشتر مي‌شود. در كشوري كه نسبت جمعيت بچه‌ها و سالمندان به جمعيت كاري 25 درصد كاهش مي‌يابد، هر ريال و روپيه‌اي كه در قالب ماليات جمع‌آوري مي‌شود، مي‌تواند 33 درصد افزايش بودجه به ازاي هر فرد وابسته را تامين مالي كند كه مي‌توان از آن براي توسعه و حفظ سرمايه انساني استفاده كرد. كاهش بچه‌ها در خانواده به اين معناست كه امكانات بيشتري به بچه‌ها مي‌رسد. در نتيجه، شرايط اقتصادي براي سرمايه‌گذاري در بچه‌ها و جوانان وابسته هيچ‌وقت از اين بهتر نبوده است. با اتخاذ سياست‌هاي درست و ايجاد نهادهاي مناسب، افزايش سهم نيروي كار در جمعيت مي‌تواند به ارتقاي رشد اقتصادي بيانجامد. بر اساس نتايج يك مطالعه، بيش از 40 درصد رشد چشمگير اقتصادي در كشورهاي شرق آسيا به نسبت كشورهاي آمريكاي لاتين در سال‌هاي 1965 تا 1990 ناشي از رشد سريع‌تر نيروي كاري كشورهاي آسيايي و نيز اتخاذ سياست‌هاي بهتر در زمينه تجارت و توسعه سرمايه انساني بود. در واقع، مهارت‌هاي نيروي كار كه عمدتاً در خلال كودكي و جواني كسب مي‌شود، عامل تعيين‌كننده مهمي در فضاي كلي سرمايه‌گذاري كشورهاست. در كشورهايي كه ثبت نام در مقطع آموزشي بعد از دبستان بالاست، كمبود مهارت كه ويژگي تمام كشورهاي در حال توسعه است، كمتر است. كشورها چگونه مي‌توانند به چالش‌هاي ناشي از افزايش جمعيت جوان بپردازند؟ كشورها مي‌توانند فرصت‌هاي موجود براي گسترش سرمايه انساني را براي جوانان افزايش دهند. مي‌توانند به آنان كمك كنند از ميان اين فرصت‌ها انتخاب كنند و در مواردي كه انتخابي صورت نمي‌گيرد يا انتخاب ناكارآمد است، گزينه‌هاي ديگري در اختيارشان قرار بگيرد. افزايش فرصت‌ها براي جوانان بسياري ازكشورها هنوز امكانات كافي براي پرورش سرمايه انساني در اختيار جوانان قرار نمي‌دهند. اين امكانات شامل دسترسي به آموزش با كيفيت يا ورود به مشاغلي است كه باعث پرورش مهارت‌هاي آنان مي‌شود. اين كشورها براي بهره‌برداري از فرصت‌ها توسط جمعيت جوان بايد كوشش بيشتري به‌عمل آورند. بهبود كيفيت آموزش ابتدايي با وجودي كه شمار جواناني كه دبستان را به پايان مي‌رسانند، افزايش چشمگيري پيدا كرده است، كيفيت پايين هنوز يك مشكل به‌شمار مي‌رود. در چندين كشور آفريقايي، كمتر از نيمي از زنان جوان بين 15 تا 24 سال مي‌توانند پس از سه سال تحصيل در دبستان يك جمله ساده را بخوانند. اين نسبت در كشورهايي مانند غنا و گامبيا كمتر از 60 درصد است. بسياري از زنان جوان حقايق ساده‌اي را كه مي‌تواند جانشان را نجات دهد، نمي‌دانند. يك الزام اصلي براي بهبود آموزش اندازه‌گيري كيفيت به‌طور مناسب است، مثلاً با استفاده از آزمون‌هاي استاندارد است كه در مدارس و كشورهاي مختلف قابل مقايسه است. كشورها بايد اين نظارت را جدي بگيرند و يافته‌هاي آن را به‌كار ببندند. به‌علاوه، بايد بر تغذيه، بهداشت و رشد روان‌شناختي كودكان قبل از مدرسه تأكيد كنند. در كشورهاي متفاوتي مانند آمريكا، جاماييكا، تركيه و فيليپين، بهبود برنامه‌هاي پيش‌دبستاني باعث بالا رفتن نمره‌هاي آزمون، افزايش ميزان فارغ‌التحصيلي از دبيرستان و كاهش نرخ جرم در ميان شركت‌كنندگان تا سنين بيست سالگي شده است. برآوردن نياز به سطح بالاي مهارت، چالش بسياري از كشورهاي داراي درآمد متوسط كه تحصيلات كافي براي جوانان خود فراهم مي‌كنند، برآوردن نياز به مهارتها در اقتصاد جهاني است. روندهاي جاري مغاير اين انتظار است كه گسترش تجارت باعث افزايش تقاضا براي كارگر غيرماهر مي‌شود. در عوض، كشورهاي در حال توسعه با تقاضاي فزاينده‌اي براي كارگران ماهر روبه‌رو هستند. در نتيجه، درآمد كارگران داراي تحصيلات دبيرستاني و بالاتر در بسياري كشورها افزايش يافته است، هرچند كه تعدادشان بيشتر شده است. توليد فارغ‌التحصيلان داراي تحصيلات بالاتر از ابتدايي و مجهز به مهارت‌هاي مناسب نيازمند حل مشكلات عرضه و تقاضاست. از نظر تقاضا، براي بسياري از جوانان به‌خصوص آناني كه خانواده فقيري دارند، آموزش در سطوح بالاتر از نظر پول و زمان پرهزينه است. با سياست‌گذاري مي‌توان تقاضا را با مشوق‌هايي همچون انتقال مشروط نقدينگي تقويت كرد. بر اين اساس، خانواده‌ها به نسبت حضور در مدرسه پول مي‌گيرند. برنامه انتقال مشروط نقدينگي در مكزيك سبب شده است كه ثبت نام جوانان خانواده‌هاي فقير در دبيرستان به‌طور قابل ملاحظه‌اي افزايش يابد. محدوديت‌هاي مربوط به عرضه را مي‌توان با گسترش آموزش در مقطع متوسطه و آموزش عالي ضمن حفظ كيفيت برطرف كرد. تسهيل ورود به بازار اشتغال- بسياري از مهارتها در حين كار فراگرفته مي‌شود، اما جوانان در بسياري كشورها به سختي مي‌توانند وارد بازار كار شوند. برخي مدتها براي كار منتظر مي‌مانند. ديگران كارهاي كم‌در‌آمدي را مي‌پذيرند كه مهارت‌هاي جديد زيادي به آنان نمي‌آموزد؛ ضمن آن‌كه بايد توجه شود رشد اقتصادي تقاضا براي كارگران در همه سنين را افزايش دهد، بايد سازوكاري طراحي شود كه جوانان بتوانند بر مبناي برابرتري رقابت كنند. سياست‌هايي كه انعطاف‌پذيري و تحرك را در بخش‌هاي مختلف محدود مي‌كند از قبيل قوانين تامين اشتغال بيش از حد سخت‌گيرانه يا بالا گرفتن حداقل دستمزد، جوانان را بيش از سايرين متضرر مي‌كند. اصلاحات نصفه و نيمه مانند اصلاحاتي كه در اروپا انجام شده و انعطاف‌پذيري را فقط در مورد جوانان و افراد غيرماهر لحاظ مي‌كند، بعيد است به موفقيت برسد. بسياري از جوانان در حالي وارد بزرگسالي مي‌شوند كه فاقد اطلاعات، امكانات و تجربه انتخاب فرصت‌هاي زندگي هستند. دولت‌ها مي‌توانند كمك كنند اين افراد تصميم‌هاي بهتري بگيرند. اطلاعات- برنامه‌هاي ساده و ارزان كه ثمرات آموزش بالاتر را به جوانان گوشزد مي‌كنند، مي‌تواند به تصميم‌گيري كمك كند. خدمات راهنمايي در مدرسه در كشورهايي مانند تركيه، آفريقاي جنوبي، روسيه، روماني، لهستان، شيلي و فيليپين اميدوار كننده بوده است. از آنجايي كه موفقيت چنين برنامه‌هايي به اطلاعات مشاوران بستگي دارد، بايد بر تربيت مشاوران تاكيد شود. امكانات- آموزش عالي مي‌تواند براي دانش‌آموزان پرهزينه باشد. براي بيش از نيمي از دانشجويان در دانشگاه‌هاي خصوصي در آرژانتين، برزيل، شيلي و كلمبيا، هزينه‌هاي نقدي بين 30 تا 100 درصد توليد سرانه ناخالص داخلي را تشكيل مي‌دهد. حتي براي دانشجوياني كه در دانشگاه‌هاي دولتي درس مي‌خوانند، هزينه‌ها اندك نيست. برنامه‌هاي اعتباري براي دانشجويان تنگدست بدون كمك دولت قابل دوام نيست و بسياري از اين برنامه‌ها به علت بازپرداخت اندك وام‌ها شكست خورده است. در استراليا، بازپرداخت منوط به درآمد فارغ‌التحصيلان است كه از طريق اظهارنامه مالياتي رديابي مي‌شود. كشورهاي داراي درآمد متوسط مانند تايلند تدريجاً مي‌كوشند چنين طرح‌هايي را آزمايش كنند. در كشورهايي كه نظام مالياتي ضعيفي دارند، سازوكارهايي از قبيل بن‌هاي هدفمند در مدرسه و حساب‌هاي يادگيري شخصي كه پس‌انداز را براي تحصيل تشويق مي‌كند، شايد گزينه بهتري باشد. توانايي تصميم‌گيري- به‌رغم دستاوردهاي بزرگ از نظر ميزان ثبت‌نام، تعداد اندكي از نظام‌هاي آموزشي بر مهارت‌هاي تفكر و رفتاري مانند انگيزه، پشتكار، همكاري، كارگروهي، توانايي مديريت خطر و مناقشه تاكيد مي‌كنند. چنين مهارت‌هايي براي پردازش اطلاعات و اتخاذ تصميم‌هاي درست لازم است. روش‌هاي تدريس اين مهارتها در كشورهاي توسعه يافته آزمايش شده و حالا تدريجاً در كشورهاي در حال توسعه اجرا مي‌شود. ارائه فرصت دوم- برخي جوانان در نهايت نمي‌توانند از فرصت‌هايي كه در اختيارشان است، استفاده كنند. ممكن است ترك تحصيل كنند، زود وارد بازار كار شوند، به كارهايي بپردازند كه عاقبتي ندارد يا نتوانند اصلاً شغلي پيدا كنند. اين امر به معناي هدر رفتن فرصت بزرگي براي جامعه است. سياست‌هايي كه به جوانان كمك كند از عواقب انتخاب نامناسب يا شرايط نامساعد رها شوند، مي‌تواند تور ايمني سودمندي براي آينده باشد. از جمله اين سياست‌ها مي‌توان به برنامه‌هاي بازپروري جوانان، درمان جوانان مبتلا به بيماريهاي مسري و برنامه‌هاي حفظ ترك‌تحصيل‌كردگان اشاره كرد. در بنگلادش بچه‌هاي بين 10 تا 16 سال كه از دبستان ترك تحصيل كرده‌اند، در چارچوب برنامه‌اي، سه سال درس مي‌خوانند و سپس آموزش حرفه‌اي مي‌بينند. اين برنامه در سال 2002 به حدود 36 هزار نفر خدمات ارائه كرد. تأمين هزينه- برخي از سياست‌هايي كه ذكر شد، نيازمند تغيير در روش تخصيص منابع مالي است. شايد بيشترين هزينه مربوط به گسترش دسترسي و بهبود كيفيت آموزش ابتدايي و نيز بسط معناي ابتدايي براي دربرگرفتن آموزش متوسطه باشد. ارائه آموزش ابتدايي و متوسطه در كشورهاي كمدرآمد هزينه‌اي معادل حدود 3 درصد درآمد ملي اين كشورها دارد، اما اين نسبت روي‌هم‌رفته در كشورهاي كمدرآمد و داراي درآمد متوسط به حدود نيم درصد درآمد ملي بالغ مي‌شود. پرداخت چنين ارقامي در توان بسياري از اين كشورهاست. ساير اقداماتي كه در اينجا ذكر شد، بيشتر نيازمند سرمايه‌گذاري سياسي است تا مالي. اجراي اصلاحات تجاري و بازار كار كه به استفاده بهتر از سرمايه انساني مي‌انجامد، بازده سرمايه‌گذاري روي جوانان را به‌طور قابل ملاحظه‌اي بيشتر مي‌كند، هرچند كه شايد حقوق كارگران مسن‌تر مورد تهديد قرار بگيرد. مثلاً قوانين حفاظت كار در آمريكاي لاتين و برخي كشورهاي صنعتي ميزان بيكاري جوانان غيرماهر را افزايش مي‌دهد چون انگيزه شغل‌زايي را از بين مي‌برد. ايجاد توازن بين گسترش فرصت‌ها براي جوانان و ارائه مراقبت كافي از مشاغل، دشوار اما لازم است. بهبود شرايط سرمايه‌گذاري در سرمايه انساني نيازمند در نظر گرفتن مزايا، هزينه‌ها و مخاطرات فراروي جوانان است. شايد اين امر جنجال‌آفرين باشد، چون برخي جوامع مسئوليت در دست جوانان را تهديد مي‌دانند. اما اكنون نمونه‌هاي زيادي وجود دارد كه نشان مي‌دهد دادن انگيزه‌هاي مناسب به جوانان با در نظر گرفتن توانايي‌هايشان، آينده آنان و جامعه را بهتر مي‌كند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 647]
-
گوناگون
پربازدیدترینها