بازخواني پيام رهبر انقلاب به مجلس هشتم

واضح آرشیو وب فارسی:الف: بازخواني پيام رهبر انقلاب به مجلس هشتم
پيام رهبر معظم انقلاب اسلامي به نمايندگان ملت در مجلس هشتم كه عنوان "منشور مجلس هشتم" به خود گرفت، داراي ابعاد مهم و تعيين كننده‌اي است كه بازخواني خطوط اساسي آن را ضروري مي سازد.

به گزارش فارس، رهبر معظم انقلاب اسلامي در فراز آغازين پيام خود، مجلس هشتم را "محصول انباشت آگاهي و بيداري ملي" و "حلقه‌ ديگري از زنجيره‌ بي‌گسست مردمسالاري ديني" دانستند و از اين رو با "دلي لبالب از قدر شناسي و اميد" به ملت ايران درود فرستادند؛ چرا كه "ملت ايران با اراده‌اي راسخ بر ترفندهاي پيچيده دشمنان فائق آمده و در راه عزت و آزادگي به رهنمايي اسلام و قرآن، گردنه‌هاي دشوار را يكي پس از ديگري پشت سر گذاشته‌اند".

*سند افتخار
رهبر معظم انقلاب در يك جمع‌بندي كلي، مجلس كنوني را "مومن، ‌مستقل، شجاع، مدبر و نماد پايداري و ثبات و الگويي از مردم‌سالاري" معرفي كردند و ‌چنين مجلسي را "در صدر خواسته‌هاي ملت ايران و رهبران ديني و ملي در مبارزات پر هزينه در يك صد سال اخير" دانستند و همه را به اين نكته توجه دادند كه براي تحقق مجلسي كه عقل اجتماعي و روح مشورت را در راه پيشرفت كشور و سازمان بخشيدن به مصالح ملت و تعالي اسلامي به كار گيرد، جان‌هاي پاك بسياري فدا شده و خون‌هاي شريفي بر زمين ريخته شده و از اين رو به خصوص نمايندگان اين مجلس مديون همه آن انسان‌هاي بزرگ از شيخ‌ فضل‌الله، آيت الله بهبهاني و آيت الله مدرس تا شهداي انقلاب در 30 سال اخير هستند و از اين رو تكليف حقوقي و اخلاقي سنگيني بر عهده يكايك آنهاست كه از طريق توجه دقيق به آن مي‌توان فرصت تاريخي و با شكوهي در تاريخ حيات سياسي ايران عزيز باشد.

آنچه در اين فراز از منشور مجلس هشتم آمد، در واقع تفسير عيني و دقيق آن جمله معروف امام راحل عظيم‌الشان است كه فرمودند: "مجلس در راس امور است". پيش از اين برخي جريانات سياسي از اين عبارت امام خميني (ره) صرفا تفسير به حق نمايندگان مي‌كردند و تكليف سنگين حقوقي و اخلاقي نمايندگان را وا مي‌گذاشتند اما حضرت آيت الله خامنه اي در اين فراز از پيام مهم خويش بدون آنكه حق نمايندگان را وانهند، روي هويت تكليفي مجلس انگشت گذاشتند.

از آنجا كه حرمت امام زاده بيش از همه بر دوش "متولي" آن است، نمايندگان مجلس بايد با توجه به مسئولين سنگيني كه بر دوش گرفته و وامدار همه ملت در طول يكصد سال اخير و صدها هزار شهيد عالم و عامي آن هستند، بايد چهار سال وقت خود را بدون آنكه حاشيه نگاري كنند، صرف انجام وظايف حساسي كه بر عهده آنها قرار دارد نمايند.

از سوي ديگر رهبر معظم انقلاب با تجليل فراوان از روند شكل‌گيري مجلس هشتم و متن آن، خط بطلاني بر ادعاهايي كشيدند كه در طول ماه‌هاي گذشته در جهت مخدوش نشان دادن روند انتخابات و انتخاب اشخاص كنوني فعاليت مي‌كردند. برخي گروه‌هاي سياسي كه از تاثير گذاري بر فضاي افكار عمومي ناتوان بودند و عملا خود را از تاثيرگذاري بر مجلس هشتم محروم مي‌ديدند، از اين جهت كه "ديگي كه براي ما نجوشد، نبايد براي هيچكس بجوشد"، از هيچ اقدامي براي زير سئوال بردن نظام انتخاباتي ايران كه به تعبير رهبر انقلاب يك زنجيره‌ بي‌گسست از مردمسالاري ديني است، فروگذار نكردند. بعضي از آنها ادعاي تقلب در انتخابات و تقاضاي بازشماري صندوق‌ها را كردند اما هنگامي كه با حضور آنان صندوق‌هاي مورد ادعا بازشماري و صحت انتخابات و كذب ادعاي تقلب اثبات شد، باز هم به ادعاهاي خود ادامه دادند و حاضر به پذيرش حقيقت نشدند كه اين رفتار آنها در واقع ناسپاسي از مردم متدين و هوشيار ايران است و چقدر ميان اين داعيه‌هاي فزون خواهانه و تحليل دقيق رهبري از روند انتخابات و شكل‌گيري مجلس هشتم فاصله است؟

*استفاده از همه ظرفيت
رهبر معظم انقلاب اسلامي در فراز ديگري از پيام خويش خطاب به نمايندگان ملت فرمودند: "نماينده در همه اين دوران، همه توان و ظرفيت خود را در خدمت آن (وظايف) قرار دهد. سرگرم شدن به هركاري كه در اين وظيفه خلل وارد آورد، ناروا و ناسپاسي است. حضور كامل در همه جلسات عام و خاص مجلس، لازمه حتمي اين وظيفه گذاري است".

بدون ترديد مجلس وظايف حساس و تعيين‌كننده‌اي دارد كه اگر به آنها عمل شود، در راس امور قرار مي‌گيرد؛ قانونگذاري، اصلاح قوانين، نظارت بر كاركرد قوا، تصويب بودجه و نظارت بر حسن مصرف آن، انتقال مطالبات به حق توده‌هاي مردم به بدنه قانون‌گذاري، قضايي و اجرايي كشور و تهيه طرح‌هاي كارگشا و از همه مهم تر، ارائه ديدگاه‌هاي كارشناسانه به دولت و تعامل موثر با آن به قصد رفع تنگناهاي دولت مهم ترين وظايف يك نماينده و مجموعه مجلس شوراي اسلامي است.

اگر نيك بنگريم، در مي‌يابيم كه براي برداشتن اين بارها 290 نفر بسيار اندك است و اگر فرض كنيم كه هر نماينده روزانه 10 ساعت وقت صرف انجام اين وظايف خطير كند، مجموعا 4 سال فعاليت مجموعه نمايندگان مجلس (بر اساس محاسبه 300 روز در طول سال) 3،400،000 ساعت مي‌شود كه بايد پرسيد آيا اين مقدار وقت براي انجام فهرست وظايف نمايندگان مجلس كفايت مي‌كند؟

يكي از وظايف نمايندگان، نظارت بر حسن هزينه بودجه‌هاي مصوب دولت است. اگر نمايندگان يك چهارم وقت خود را صرف اين مسئوليت كنند، 800،000 ساعت وقت در اختيار دارند و به 200،000 ساعت در سال محدود مي‌شود، در حالي كه مجموعه عظيم دولت در مركز،‌ استان‌ها و شهرستان‌ها مخاطب اين مسئوليت هستند.

به طور قطعي وقت نمايندگان براي رسيدن به وظايف حساس خود محدود و تنگ و در عين حال اين فرصت بسيار مغتنم است ولي با دريغ و درد بايد گفت كه در مجالس ششم و هفتم، استفاده از وقت مطلوب نبود تا جايي كه صحن علني مجلس نوعا با غيبت دائمي حدود يك چهارم نمايندگان مواجه بود و پراكنده‌‌كاري نمايندگان، ‌رئيس مجلس را وادار به تذكر پياپي و البته كم نتيجه مي‌كرد، اين در حالي است كه شركت در جلسات عمومي مجلس يكي از مهم ترين وظايف نمايندگان ملت در طول دوره خدمت گذاري است.

*در كنار دولت انقلابي و مومن
فراز ديگري از پيام حضرت آيت‌الله خامنه‌اي به رابطه مجلس هشتم با دولت نهم اختصاص داشت و ايشان در اين بخش به خاستگاه مشترك مجلس كنوني و دولت نهم كه "ملتي مومن و آزاده" است، اشاره كرده و فرمودند: "شما بايد در كنار دولت انقلابي و مؤمن، پيشاهنگ اين حركت شجاعانه و مدبرانه باشيد. دنيا از همه شما سخن واحدي بشنود و تبلور عزم ملي را در حرف و عمل شما ببيند".

بر اساس اين فراز، مجلس بايد دريابد روندي كه در كشور به تشكيل مجلس كنوني منتهي شده، همان روندي است كه در آن دولت دكتر احمدي نژاد شكل گرفته است. نمايندگان مجلس هشتم نبايد تصور كنند كه حركت جدا و واگرا يا خداي ناخواسته ستيزه جو با دولت و سياست‌هاي اصولي آن كه مورد تايئد مردم و رهبري نظام است، مي‌تواند ذيل عنوان "مطالبات مردم از مجلس" قرار داشته باشد. حضرت‌ آيت‌الله خامنه‌اي با نگاه همه جانبه، از زاويه فرصت و نيز از زاويه آسيب، از مجلسي‌ها خواسته‌‌اند كه خود را "در كنار" دولت (نه به كنار و نه مقابل) قرار دهند و اين را مهم ترين مطالبه مردم از خويش بدانند.

هم سخن شدن با دولت به معناي تقويت روندي است كه دولت احمدي نژاد به آن نامبردار شده است؛ "عدالت، معنويت، مبارزه با فقر و فساد و تبعيص، شجاعت در مواجهه با مسايل بين‌المللي، پافشاري روي اصول و اهداف انقلابي - اسلامي و "بازگشت به سيره و سنت حضرت امام خميني(ره)" محورهاي اصلي هم سخن شدن با دولت و در واقع هم سخن شدن با انقلاب اسلامي است، اما ترديدي نيست كه مراد و مقصود رهبر معظم انقلاب از هم سخن شدن تنها در عرصه سخن و شعار نيست بلكه فراتر و با اهميت‌تر از آن، مصاعد شدن به معني بازو به بازو دادن مجلس و دولت و به تعبير رساتر بازو دادن مجلس به دولت است.

مجلس هفتم كه در اين پيام بسيار مورد تجليل و تكريم رهبر معظم انقلاب اسلامي قرار گرفته، در بسياري از موارد در كنار دولت نبود؛ هر چند از نظر شعارها و آرمان‌هاي كلان، رويكردهاي واحدي با دولت داشت. از اين رو رهبر معظم انقلاب اسلامي بارها از مجلس هفتمي ها خواستند كه دولت را كمك كنند و با آن هماهنگ باشند. شايد با نگاه به اين تجربه بوده است كه حضرت آيت‌الله خامنه‌اي در پيام آغاز به كار مجلس جديد، با صراحت هم سخن شدن مجلس و دولت را "در حرف و عمل" ‌مورد تاكيد قرار داده‌اند.

امكان دارد برخي نمايندگان مجلس به خصوص در گذشته، از واژه "استقلال مجلس" ‌و "تفكيك قوا" دريافت درستي نداشته باشند و در حالي كه استقلال و تفكيك به معناي عدم تداخل وظايف است، آن را در معنايي واگرايانه به جدايي دولت و مجلس در روند، اهداف و اصول تعبير كنند، كما اينكه اين وجه، در مجلس هفتم و روابط ميان بعضي از كميسيون‌هاي تخصصي با وزارتخانه‌ها و نيز برخي نهادهاي تخصصي مجلس كم و بيش پر رنگ بود.

نمايندگان ملت البته بايد به آن دسته از وظايف مجلس نظير نظارت بر حسن هزينه‌هاي مصوب كه مستقيما به دولت مربوط مي‌شود، با دقت رسيدگي كنند و از آن چشم نپوشند و نيز بايد از انحصار قانونگذاري در مجلس پاسداري كنند و از اين طريق به تفكيك قوا برسند ولي نبايد اين تفكيك و آن نظارت، دولت را در اين طرف رودخانه و مجلس را در آنسوي رودخانه قرار دهد و رودخانه خروشان ملت فارغ از دعواهاي دولت و مجلس به سمت ديگري برود.

*پيشرفت و عدالت؛ گفتمان اصلي انقلاب
رهبر معظم انقلاب در فراز ديگري از پيام مهم خودشان با اشاره به اينكه آغاز به كار مجلس هشتم با "ورود انقلاب اسلامي به دهه چهارم" همزمان شده است، گفتمان اصلي دهه چهارم انقلاب را "پيشرفت و عدالت" دانستند و در تبيين اين دو افزودند: "پيشرفت در همه ابعاد علمي و اقتصادي و اخلاقي و فرهنگي و عدالت همه جانبه در توزيع فرصت‌ها و امكانات مادي و معنوي" و در واقع عنصر پيشرفت در اين پيام، با ظرافت خاصي مطرح شده است.

رهبر معظم انقلاب به جاي واژه عربي "توسعه" كه ترجمه Development است، از واژه ايراني "پيشرفت" استفاده كرده‌اند و براي آنكه با واژه توسعه يكي نشود‌، به معرفي ابعاد آن پرداخته و فرموده‌اند: "پيشرفت در همه ابعاد علمي و اقتصادي و اخلاقي و فرهنگي" كه اين تعريف و تبيين در نقطه مقابل تعريفي است كه از توسعه ارائه مي‌شود.

تعريف توسعه نوعاً فاقد جنبه‌هاي اخلاقي و معنوي است و گر چه در آن از فرهنگ نيز سخن گفته مي‌شود ولي فرهنگ در آن ماهيتي مدرسي و رسمي دارد؛ يعني به كاركرد وزارت‌خانه‌هاي آموزش عالي و آموزش متوسطه محدود مي‌شود. رهبر معظم انقلاب با ظرافت واژه فرهنگ را پس از واژه اخلاق آوردند تا از يك سو تقدم رتبي اخلاق مشخص باشد و از سوي ديگر واژه فرهنگ از انحصار در هويت مدرسي (اسكولاستيك)‌ بيرون آيد.

مقام معظم رهبري در عين حال از "پيشرفت بخشي" پرهيز دادند و آن را آفت شمردند، چرا كه به پيدايي يك بخش برخوردار در كنار بخش‌هاي نابرخوردار مي‌انجامد. ايشان يادآور شدند:‌ "عنصر پيشرفت بايد نگاه ما را به استعدادهاي بي‌شمار پراكنده در ميان ملت معطوف سازد و ظرفيت‌هاي توليد و خلاقيت و درخشش توانايي‌هاي گوناگون در همه زمينه‌ها را در نگاه ما برجسته كند". اين تعريف با تعريفي كه از توسعه مي‌شود، به طور كلي متفاوت است و داراي نتايج متفاوتي مي‌باشد.

تعريف و تبيين رهبري از عنصر "عدالت" نيز از همين ظرافت برخوردار است؛ ايشان عدالت را نه در توزيع مساوي فرصت‌ها بلكه در عطف توجه به نابرخورداران دانستند و نوشتند: "عنصر عدالت باي نابرخورداران از فرصت‌ها و توانايي‌هاي كشور را از اين مواهب الهي و عمومي برخوردار سازد" و حساسيت اين موضوع را به نمايندگان مجلس هشتم تذكر دادند: "مجلس كه پديد آورنده نرم‌افزاز اصلي حركت كشور است، بايد لحظه‌اي از اين تكليف غفلت نورزد".

برخي جريانات سياسي براي آنكه از فروغ عدالت‌گرايي كاسته شود، پرچمداران آن را به توزيع ثروت و انباشت فقر متهم كرده‌اند و به گونه‌اي خواسته‌اند ميان رسيدگي به محرومان و توزيع برابر فرصت‌ها و فقير شدن بنيه‌هاي اقتصادي كشور رابطه برقرار نمايند و در واقع، بر روي عدم رسيدگي به وضع محرومان جامعه در دوره‌ خود سرپوش بگذارند، در حالي كه اگر تجميع ثروت از طريق محروم كردن صاحبان اصلي آن يعني محرومين و قرار دادن آن در دستان سودجوي عده‌اي خاص يعني برخورداران باشد، نه تنها فضيلت به حساب نمي‌آيد بلكه در راس رذائل نيز هست. رهبر معظم انقلاب با نفي اين نگاه، عدالت را به عطف توجه نظام به نابرخورداران و رفع اين نابرخورداري دانستند و در حقيقت خواستند كه حق به حق‌داران محروم برسد.

*نمايندگي و دامان پاك
فراز ديگري از پيام حضرت آيت‌الله خامنه‌اي به خلق و خوي شخصي نمايندگان مجلس مربوط مي‌شود. ايشان با اشاره به خاستگاه اجتماعي نمايندگان يعني متن مردم و نه خاندان‌هاي اشرافي و قصرهاي رفيع، به آنان يادآور شدند كه "شما از ميدان‌هاي كار به مجلس گسيل شده‌ايد، اين رابطه و اين منش را پاس بداريد و براي خود نگه داريد" و سپس تحذير دادند: خوي اشرافي و گرايش به اسراف و طعمه انگاشتن اين مسئوليت بلاي بزرگي است كه گاه مردم سابقا نجيب و پارسا هم ممكن است نتواند خود را از آن برحذر بداند".

حضرت آيت‌الله خامنه‌اي در ادامه از نمايندگان مجلس خواستند كه دوره مسئوليت خود را "حسنه‌اي ماندگار و نه سيئه‌اي دامنگير" سازند و از خداوند متعال در اين راه‌ "متضرعانه" مدد بخواهند.

رهبر معظم انقلاب در اين فراز، گرايش ولو حداقلي به تجمل را يك آسيب مهم دانسته و نمايندگان را به پرهيز از آن فرا خوانده‌اند؛ پيش از اين نيز ايشان در ملاقات با نمايندگان مجلس هفتم، از آنان خواستند كه چشم خود را به منافع نمايندگي ببندند و دوره نمايندگي را وقف خدمت خالصانه به توده‌هاي مردم نمايند.

*تكرار در قوانين را ريشه كن كنيد
مقام معظم رهبري در فراز ديگري از پيام خويش به مجلس هشتم، قانون نويسي و قانونگذاري را "از برترين‌هاي نمايندگي" دانستند و در توصيف قانون خوب فرمودند: "قانون بايد كارآمد، روان، شفاف، روزآمد و با اين حال با نگاه بلند مدت، داراي گستره‌اي هر چه پهناورتر و قابل ماندگاري و يكسره معطوف به نيازهاي مردم و منافع عمومي باشد". ايشان نمايندگان را از نگرش جزيي، بخشي و خداي نخواسته با نگاه لجاجت آميز در قانونگذاري پرهيز داده و آن را "بي سود و احيانا زيانبار" دانستند.

نكته ظريف و بسيار مهم ديگري كه در اين پيام آمده بود، موضوع "تناقض و تكرار در قوانين" بود و حضرت آيت الله خامنه اي نمايندگان را به اصلاح جدي اين روند و رفع قوانين متناقض و تكراري فراخواندند و با توجه به اهميت و پيچيدگي آن از مجلس خواستند كه در اين راه، از خرد جمعي و كارشناسي در تدوين قوانين بيشترين بهره گرفته شود.

اگر نگاهي به كارنامه مجلس شوراي اسلامي در طول 7 دوره گذشته بياندازيم، شاهد حجم وسيعي از قوانين تصويب شده هستيم؛ به گونه‌اي كه هويت مجلس عمدتا در تصويب قانون تعريف شده است، در حالي كه به طور منطقي بايد به مرور، از حجم قوانين جديد كاسته مي‌شد، چرا كه فرض بر اين است كه مجلس به نيازهاي كشور پاسخ داده و جز در موارد معدودي به تصويب قانون جديد نياز است. اصرار و علاقه مجلس به تصويب قانون، كشور را با قوانين متعدد و نوعا متناقض كشانده است و اين به جاي آنكه گرهي از مشكلات كشور باز كند، تبديل به راه فراري براي متخلفان و سودجويان شده است.

گر چه هنوز هم براي برون رفت از برخي مشكلات به تصويب قانون نياز داريم اما بيش از آن به تجمع و پالايش قوانين و حذف موارد متناقضي و تكراري نيازمند هستيم و رهبر معظم انقلاب با نگاه به تجربه مجلس در كشورمان "رفع تناقض و تكرار در قوانين" را از نمايندگان مطالبه كرده‌اند.

*عدم رقابت با دولت
فراز پاياني پيام مهم رهبر معظم انقلاب به تنظيم رابطه مجلس و دولت اختصاص داشت. گر چه ايشان در بند دوم پيام خود از نمايندگان خواسته بودند كه با دولت هم سخن باشند و در قول و عمل با آن همكاري داشته باشند، در فراز پاياني نيز آن را تكرار كرده و به تبيين اين موضوع پرداخته و فرموده‌اند: "دو عنصر نظارت و همكاري صميمانه در تعامل با قواي ديگر، بايد دو بخش تفكيك ناپذير باشند. مسئوليت نظارتي مجلس هرگز نبايد به دست اهمال سپرده شود اما هرگز هم نبايد نظارت مجلس به معناي رقابت با دولت و نشنيدن نيازها و ضرورت ها و تنگناهاي آن شمرده شود".

حضرت آيت الله خامنه‌اي نمايندگان را به مسئوليت سنگين دولت و مقتضيات آن توجه داده و نوشتند: "محور كار و عمل در كشور و نماد داخلي و خارجي نظام جمهوري اسلامي عمدتا قوه مجريه است. همه بايد به آن كمك كنند و هرگاه دولتي با نشاط بيشتر و همت بالاتر و ارزشگرايي قوي تري در صحنه است، اين كمك بايد مضاعف گردد".
از آنجا كه دو عنصر همكاري صميمانه و نظارت شاقول هاي تنظيم كننده روابط مجلس و دولت و نيز مجلس و قوه قضائيه هستند، رهبر معظم انقلاب در توضيح همكاري صميمانه فرموده‌اند: "عدم رقابت با دولت و شنيدن نيازها، ضرورت ها و تنگناهاي دولت و.... در يك جمله، مجلس بايد دولت را با توجه به حجم عظيم مسئوليتي كه متوجه آن است، درك كند و ضمن نظارت بر حسن اجراي امور به كمك آن بشتابد؛ با اين وصف به عنوان نمونه هنگامي كه مجلس مي‌خواهد قانوني را به تصويب برساند، بايد به نظرها و نيازهاي دولت و... توجه نشان دهد و نبايد با تكيه صرف به استقلال مجلس و حقي كه قانون اساسي به آن داده است، يكطرفه به تصويب قوانين و.... روي آورد".

رهبر معظم انقلاب در اين پيام فرموده اند: "از آنجا كه قوه مجريه در كشور محور كار و عمل و نماد داخلي و خارجي نظام است، همه بايد به آن كمك كنند. در عين حال در اين دوره و هر دوره‌اي كه دولتي عازم به كار و عمل ارزشي در صحنه حضور دارد، كمك همه و به خصوص مجلس به او بايد مضاعف باشد". در واقع حضرت آيت الله خامنه اي با توجه دادن نمايندگان ملت به فرصتي كه از روي كار‌ آمدن دولت انقلابي و ارزشي دكتر احمدي نژاد به دست آمده، از آنان خواسته اند كه هر چه بيشتر به اين دولت كمك كنند و در راه خروج آن از تنگناها كه تنگناهاي قانوني يكي از مهم ترين آن است، بكوشند.

البته رهبر معظم انقلاب متقابلا دولت را به درك مسئوليت نقش و وظايف مجلس فراخوانده و فرموده‌اند: "متقابلا دولت بايد مجلس قانونگذاري را راهنماي عمل خود بداند و به قوانين مجلس يكسره پايبند باشد و از آن تخلف نكند". بر اين اساس گر چه مجلس بايد كمك ويژه‌اي به دولت كنوني و كمك به هر دولت جمهوري اسلامي نمايد، ولي اين نبايد بهانه اي براي فرار دولت از عمل به مصوبات مجلس باشد. به عنوان نمونه تصويب قانون شروع كار بانك ها يا مدارس و يا تنظيم ساعت رسمي كشور از شئونات دولت است و مجلس نبايد در آن دخالت كند اما از آنجا كه قانون اساسي به طور مطلق اختيار قانونگذاري را به مجلس داده است، وقتي مجلس مصوبه اي در اين امور را پس از مراحل قانوني به دولت ابلاغ مي‌كند، دولت بايد آن را اجرا كند.

رهبر معظم انقلاب در عين حال يك راهكار را براي خروج دولت و مجلس از موارد اختلافي ارائه داده‌اند كه بايد گفت راهكاري دروني است. ايشان نوشته‌اند: "بر سر دوراهي‌هاي اختلاف نظر، كارشناساني از دو طرف گره را بگشايند و راه درست را پيش پاي هر دو طرف باز كنند" و با بيان اين اندرز حكيمانه، تعاملي برادرانه را در عين رعايت حقوق قانوني از هر دو سو مطالبه كرده‌اند.

واقعيت اين است كه در گذشته، مجلس و دولت هر كدام با استناد به شأن حقوقي خود از ديگران توقع تبعيت تام داشته‌اند و اين طبعا به اصطكاك ميان دو قوه منجر مي‌شده است، در حالي كه استفاده حداكثري از صلاحيت ها و شئون حقوقي بدون "تعامل برادرانه" و بدون در نظر گرفتن اين كه قوه ديگر نيز مي‌تواند به طريق ديگري از شئون حقوقي خود استفاده حداكثري كند، كار همه قوا را مختل مي‌كند و در نهايت آنان را از بهره‌گيري حداقلي از شئون خويش نيز بازمي‌دارد.

رهبر معظم انقلاب در واقع بيش از هر عنصر ديگري روي "همكاري و هماهنگي مجلس و دولت" تأكيد فرموده‌اند و البته بيش از آنكه به هماهنگي دولت با مجلس نظر داشته باشند، به هماهنگي ويژه مجلس با دولت نظر دارند و اين البته سيره عملي حضرت امام خميني (ره) در دوره فعاليت مجالس اول، دوم و سوم با دولت مهندس موسوي نيز بوده است.

* سعدالله زارعي
دوشنبه 20 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: الف]

[مشاهده در: www.alef.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 286]