افتراق در اتحاد اصولگرايان

واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: افتراق در اتحاد اصولگرايان
احتمال اينكه علي لاريجاني به رياست مجلس اكتفا كند و شانس اصلي را به قاليباف بدهد نيز بسيار بالاست.
آفتاب-مرتضي اصلاحچي: اصلي نانوشته در دنياي سياست وجود دارد و آن اينست كه، زماني كه يك جناح رقيبي در برابرش نباشد و يا رقابت صرفا جنبه نمادين داشته باشد ،آنگاه نگاه ها به درون مي چرخد و رفقا چون رقبا پنجه در پنجه هم زورآزمائي مي كنند و همان سان كه غالب مشعوف از پيروزي خويش است، مغلوب محزون از شكست است و شكست از خودي بسيار سنگين‌تر ازغيرخودي است، چراكه اگر شخصي مدعي در برابر كسي از جناح خود زانو زمين گذارد اثبات اين است كه اكثريت در جناح خودي دل در گرو ديگري دارند و تاريخ نمونه هاي بسيار دارد از جدال‌هاي خودي و خودي كه در آينده اي نه چندان دور به نزاع خودي و غير خودي تبديل شده اند.

آنگاه كه علي لاريجاني سرليستي كسي غير از خود را در ليست جبهه متحد اصولگرائي براي پايتخت نپذيرفت و روانه پايتخت مذهبي كشور (قم) شد تا بدون اما و اگر پا در خانه ملت گذارد، آنان كه اين سياستمدار زيرك را مي شناختند دريافتند كه دعوا نه بر سر سر ليستي كه به خاطر تكيه بر صندلي رياست قوه مقننه است، چون اگر وي به سر ليستي حداد عادل تن مي داد خواه ناخواه بايد مي پذيرفت كه حداد رئيس مجلس شود و از آنجا كه دو پادشاه در يك اقليم نگنجند اين علي لاريجاني بود كه سرليستي تهران را براي رقيب وانهاد و به دياري رفت كه اگرچه كميت تهران را ندارد اما از كيفيت قابل ملاحظه اي برخوردار است و در نهايت اين كيفيت، كفه ترازو را به نفع علي لاريجاني سنگين كرد. اين مسئله را نبايد برآمده از جاه طلبي هاي شخصي دانست بلكه حاصل معادلات سياسي جريان اصولگرا است كه بعد از سونامي احمدي نِژاد تغييرات شديد و وسيعي را به خود ديد.

آن زمان كه محمود احمدي نژاد كانديداتوري خود را براي انتخابات رياست جمهوري سال 84 اعلام كرد همه شانس او را براي احراز اين پست كمتر از بقيه مي دانستند و احزاب جا افتاده اصولگرا هريك به سراغ گزينه هاي ديگري رفتند كه شانسشان براي پيروزي بيشتر مي نمود و در اين ميان تنها آبادگران جوان بودند كه به طور جدي به حمايت از احمدي نژاد پرداختند. همان ها كه با پيروزي در شوراي شهر تهران احمدي نژاد را به جايگاه شهرداري تهران رساندند و همان قدر شناخته شده و كارآزموده بودند كه كانديدايشان براي رياست جمهوري اينگونه بود. اما انتخابات چيز ديگري نشان داد و محمود احمدي نژاد در كمال ناباوري همگان حتي اصولگرايان، پا در ساختمان خيابان پاستور نهاد.

پس از پيروزي در انتخابات رياست جمهوري، ماه عسل آبادگران و احمدي نژاد اما ديري نپائيد و زماني كه احمدي نژاد خواسته هاي حامي اصليش را براي كرسي هاي وزارت برآورده نكرد ،آبادگران در انتخابي معنا دار محمدباقر قاليباف رقيب سرسخت رئيس جمهور جديد را در سمتي گماشتند كه پيشتر سكوي پرش احمدي نژاد گشته بود.

دولت نهم با شعارهاي مشخص اقتصادي به پيش آمد و هرچه بيشتر از عمر آن مي گذشت دستاوردهاي اقتصادي اش كمتر مي شد و اعتراضات نسبت به سياست هاي اقتصادي آن شدت مي گرفت و در مجلس هفتم، مثلث اصولگراي توكلي، افروغ و خوش چهره بيش از اقليت اصلاح طلب تيغ تيز انتقادات را معطوف به دولت كردند و از طرف ديگر دوگانه حداد و باهنر در جايگاه رئيس و نائب رئيس در حمايت و همگامي با دولت سنگ تمام گذاردند به گونه اي كه تنزل مقام آنها در مجلس هشتم مي تواند ناشي از حمايت هاي همه جانبه آنها از دولت تلقي گردد.

حداد در مقابل لاريجاني نتوانست راي اعتماد اكثريت اصولگرا را به دست آورد و محمدرضا باهنر با كاهش راي چشمگيري تنها توانست نائب رئيس دوم شود اگرچه باهنر گهگاه در مصاحبه هاي خود انتقادهاي نه چندان تندي به دولت مي كرد و حداد نيز در واپسين روزهاي مجلس هفتم در نامه نگاري هايش با احمدي نژاد تلاش كرد تا شائبه حمايت تمام عيار از دولت را از بين ببرد اما واضح بود كه اين دو عضو هيئت رئيسه در حمايت از دولت كم نگذاشتند به گونه اي كه برخي از نابود شدن استقلال مجلس سخن راندند.

اتفاقات روي داده در مجلس هشتم را نبايد به طور مطلق بررسي كرد ، چراكه اينها پيوند عميقي با انتخابات رياست جمهوري سال آينده دارند و وقايع روي داده نشانه هائيست بر تغيير نگرش اساسي جريان اصولگرا. از تنزل مقام حاميان دولت در مجلس مي توان اينگونه استنباط كرد كه اصولگرايان به دنبال گزينه ديگري براي رئيس جمهور بعدي هستند ، حال اينكه علي لاريجاني چون هاشمي رفسنجاني از جايگاه رياست مقننه به صندلي رياست مجريه مي نشيند يا اينكه محمد باقر قاليباف همچون احمدي نژاد از سمت شهرداري تهران اين مقام را كسب مي كنند، وابسته به اين است كه كداميك در روزهاي پاياني مي توانند افراد بيشتري را پشت خود بسيج كنند، اما مسلم است كه با وضعيت اقتصادي فعلي كمتر سياستمدار كاركشته اي حاضر است زلف خود را با احمدي نژاد گره بزند مگر اينكه وي بتواند در يك سال باقيمانده آنچنان معيشت مردم را سروسامان دهد تا دوباره شانسي براي رياست جمهوري داشته باشد، وگرنه با اين وضع نابسامان اقتصادي احتمال اينكه طلسم رياست جمهوري هشت ساله شكسته شود بسيار بالاست.

به نظر مي رسد از ميان احمدي نژاد، لاريجاني و قاليباف ،اين محمود احمدي نژاد است كه همچون دوره پيشين كمترين شانس را براي كانديداتوري اصولگرايان داشته باشد، از ديگر سو احتمال اينكه علي لاريجاني به رياست مجلس اكتفا كند و شانس اصلي را به قاليباف بدهد نيز بسيار بالاست. اما اينكه در نهايت خروجي اصلي اصولگراين چه كسي است بايد به انتظار نشست.
يکشنبه 19 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفتاب]

[مشاهده در: www.aftabnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 227]