مديرعامل شركت ملي فولاد ايران:مي‌خواستند سرنوشت بازار فولاد مانند سيمان شود

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: مديرعامل شركت ملي فولاد ايران:مي‌خواستند سرنوشت بازار فولاد مانند سيمان شود
اشاره: شركت ملي فولاد ايران داراي 8 زيرمجموعه است كه در سال گذشته حدود 300‌هزار تن شمش چدن و 840‌هزار تن فولاد خام توليد كردند. محصول نهايي شركت‌هاي ياد شده نيز با تحقق ساختن صد‌درصد هدف برنامه به حدود 3‌ميليون تن رسيد. شركت‌هاي زيرمجموعه شركت ملي فولاد ايران همچنين در سال 1386 بيش از 800‌هزار تن سنگ‌آهن توليد كردند كه 117‌درصد برنامه پيش‌بيني شده بود. مهندس محمدرحيم رستي مديرعامل شركت ملي فولاد ايران در گفت‌وگويي با هفته‌نامه «برنامه» ضمن تشريح فعاليت‌ها و عملكرد اين شركت معتقد است، با به بهره‌برداري رسيدن واحدهاي جديد سال جاري سال خوبي براي صنعت فولاد كشور خواهد بود. نظر به اهميت اين گفت‌وگو آن را عينا براي خوانندگان عزيز منعكس كرده‌ايم كه در ادامه مي‌خوانيد:

ميزان توليد فولاد در سال 1386 چه مقدار بوده و توليد آن نسبت به سال 1385 چقدر رشد داشته است؟
شركت ملي فولاد داراي 8 زيرمجموعه است كه در سال گذشته در مجموع 272‌هزار و 546‌تن شمش چدن توليد و 88‌درصد از برنامه پيش‌بيني شده را محقق كردند كه اين رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن 53‌درصد رشد داشته است.
در زمينه توليد فولاد خام هم با 9‌درصد رشد نسبت به سال 1385 به ميزان 840‌هزار و 20‌تن رسيده‌ايم كه در توليد اين محصول هم 96‌درصد برنامه محقق شده است.
در مورد محصول نهايي هم صد درصد برنامه محقق شده است و 2‌ميليون و 791‌هزار و 260‌تن توليد داشته‌ايم. همچنين شركت‌هاي زيرمجموعه شركت ملي فولاد ايران 820‌هزار و 208 تن سنگ‌آهن توليد كرده‌اند كه 117‌درصد برنامه پيش‌بيني شده بوده و به اين ترتيب نسبت
به سال قبل از آن 46‌درصد رشد كرده است.
اين آمار نشان مي‌دهد كه شركت‌هاي زيرمجموعه شركت ملي فولاد عملكرد قابل قبول و مطلوبي داشته‌اند؛ زيرا ما هدف نهايي را بالاتر فرض كرده‌ايم، به همين دليل اگر 90‌درصد برنامه اجرا شود، از ديد ما مطلوب است. اما بايد حتما نسبت به توليد سال قبلي، واحدها رشد قابل‌توجهي داشته باشد. ضمن اينكه سال گذشته به دنبال كاهش شديد دما و قطع گاز صنايع و از جمله صنعت توليد فولاد، ما 45 روز با محدوديت تامين گاز روبه‌رو بوديم. در غير اين صورت عملكرد بهتري داشتيم.
واردات و صادرات شركت ملي فولاد ايران در زمينه انواع محصولات فولادي چه ميزان بوده است؟
در مجموع كشورمان بيش از 5/20‌ميليون تن فولاد مصرف دارد و فولاد خامي كه توليد مي‌شود 5/10‌ميليون تن است. براي تامين اين 10‌ميليون تن مابه‌التفاوت بايد شمش يا محصول نهايي وارد شود كه در حال حاضر هر دو وارد مي‌شود. در عين حال، صادرات هر دو نوع محصولي كه ذكر كردم هم انجام مي‌شود.
سياست سازمان و شركت ملي فولاد ايران صادرات كمتر است؛ زيرا ما خود به‌شدت با رشد ميزان مصرف و نياز به فولاد روبه‌رو هستيم؛ اما از آنجا كه هر يك از واحدهاي زيرمجموعه به مقداري ارز نياز دارند، براي تامين نيازهاي ارزي اقدام به‌صدور بخشي از محصولات خود مي‌كنند. كل صادرات سال گذشته حدود 5/2‌ميليون تن بوده اما ميزان واردات 10‌ميليون تن است. براي جبران 5/2‌ميليون تن صادرات هم 5/2‌ميليون تن واردات بيشتري داشته‌ايم.
صادرات صورت گرفته از انواع محصولات توليدي اعم از فولاد خام، آلياژي، شمش، چدن و... بوده است.
براساس اطلاعات گمرك ايران، تا پايان اسفند سال گذشته در مجموع 11‌ميليون و 590‌هزار و 427 تن انواع فولاد مانند چدن، پروفيل، انواع شمش، ورق و ميلگرد آلياژي، پروفيل صنعتي، ورق سرد و گرم و... به ارزش 7‌ميليون و 797‌هزار و 368‌دلار وارد شده است.

آيا مي‌توان زماني را كه كشورمان قادر باشد تمام يا بخش قابل‌توجهي از نياز رو به‌رشد خود را تامين كند، پيش‌بيني كرد؟
خير، زيرا در حال حاضر رشد مصرف فولاد ما به مراتب بيشتر از رشد توليد است. به‌عنوان نمونه در اوايل انقلاب، 2‌ميليون تن واردات و يك‌ ميليون تن توليد داشته‌ايم؛ اما در حال حاضر 10‌برابر آن زمان توليد (5/10‌ميليون تن) و 5 برابر بيش از آن زمان هم وارد مي‌كنيم. مصرف به‌شدت رو به‌رشد است و مسابقه ميان توليد و مصرف فولاد تاكنون به نفع مصرف است و اين فاصله زيادتر مي‌شود. البته مصرف بالاي فولاد نقطه مثبتي است؛ زيرا نشان از توسعه و رو به‌رشد بودن كشور دارد.
با توجه به اثر قيمت فولاد به‌عنوان ماده اوليه بسياري از كالاها، چه تدابيري براي جلوگيري از رشد فزاينده قيمت فولاد انديشيده شده است؟
با توجه به آنكه 50‌درصد نياز مصرف داخلي از طريق واردات تامين مي‌شود؛ يعني 50‌درصد از قيمت فولاد مصرفي تابع تحولات قيمت جهاني فولاد است، در كل قيمت فولاد قيمت جهاني است.
بخشي از دليل افزايش قيمت ناشي از رشد قيمت‌هاي جهاني است. سال 1360، قيمت فولاد 300‌دلار بوده در حالي‌كه اكنون 900 تا‌هزار‌دلار است. از آنجا كه ايران يك كشور واردكننده است، قيمت فولاد، متاثر از تغييرات قيمت جهاني و تغيير ارزش پول ملي است.
قيمت‌هاي جهاني نيز خود تابعي از چند عامل از جمله قيمت سوخت، مواد اوليه، آب و حمل ونقل است. فولاد محصولي به‌شدت انرژي‌بر است. 12 برابر شدن قيمت نفت از 10 به 120‌دلار موجب افزايش طبيعي قيمت فولاد شده و از سوي ديگر رشد جهاني هزينه‌هاي توليد نيز باعث افزايش قيمت فولاد مي‌شود.
در حال حاضر ظرفيت توليد ما چه مقدار است و از چه ميزان آن استفاده مي‌شود؟
در حال حاضر از بيش از 90‌درصد توان توليد فولاد نصب شده خود استفاده مي‌كنيم و براي افزايش توليد فولاد لازم است، واحدهاي جديد به بهره‌برداري برسد تا سال جاري سال خوبي براي صنعت فولاد كشور باشد. در سال جاري حداقل 5‌ميليون تن به ظرفيت فولاد افزوده خواهد شد و 3 تا 5/3‌ميليون تن هم به ظرفيت توليد فولاد اسفنجي اضافه مي‌شود.
اين افزايش توليد در كدام واحدها محقق مي‌شود؟
امسال واحد فولاد هرمزگان با ظرفيت 5/1‌ميليون تن به بهره‌برداري مي‌رسد. طرح توازن ذوب‌آهن هم آماده مي‌شود، مقداري هم افزايش ظرفيت در فولاد خوزستان و مباركه خواهيم داشت. با اين حال هنوز تا تامين كلي ميزان مصرف فاصله داريم. به‌عنوان نمونه در سالي كه گذشت، 5/20‌ميليون تن مصرف داشتيم، پيش‌بيني مي‌كنيم در سال جاري اين رقم به حدود 22‌ميليون تن برسد. البته اين افزايش توليد كه به آن اشاره شد، مربوط به سال جاري است. ما طرح‌هاي توسعه‌اي ديگري داريم كه در سال آينده و پس از آن به توليد خواهد رسيد.
شركت ملي فولاد در مجموع 5/9‌ميليون تن طرح توسعه‌اي در دست دارد كه 5/1‌ميليون تن آن در سال جاري و 8‌ميليون تن ديگر از اواخر سال آينده و سال پس از آن به بهره‌برداري مي‌رسد. در كنار آن، طرح‌هاي توسعه‌اي ديگري هم در ساير واحدها خواهيم داشت.
نقش بورس را در قيمت‌گذاري فولاد چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
هر چند كه ممكن است از ديدگاه عده‌اي ايرادهايي به بورس وارد باشد؛ اما بورس يك عامل متعادل‌كننده بسيار قوي براي قيمت فولاد بوده و از واسطه‌گري‌ها و ديگر عواملي كه در گذشته موجب زيان‌دهي توليدكننده‌ها و سود هنگفت براي دلالان مي‌شد، به شدت جلوگيري كرده است.
به همين دليل مورد هجوم بسياري از كساني است كه منافع گذشته خود را از دست داده‌اند. در دو سال گذشته تلاش زيادي شد كه بورس را زير سوال ببرند و وضعيتي شبيه سيمان براي آن ايجاد كنند. بورس يك نياز اساسي براي صنعت فولاد است، خوشبختانه جايگاه آن در حال حاضر مستحكم شده است. به‌طور طبيعي ممكن است مشكلاتي هم داشته باشد، به عقيده من در مجموع بورس تاكنون خدمات زيادي به‌مصرف‌كننده و توليدكنندگان فولاد ارائه كرده است.
ميزان توليد فولاد توسط بخش خصوصي چقدر است؟
ميزان توليد فولاد خام اين بخش كمتر از 100‌هزار تن بوده اما بخش خصوصي، كارخانه‌هاي نورد احداث كرده است؛ زيرا نسبت به ساير شاخه‌ها، احداث آن، هزينه كمتري دارد، اما با كمبود شمش روبه‌رو هستند.
شمش توليدي بخش دولتي هم فقط نيازهاي خود بخش را تامين مي‌كند. به ناچار بخش خصوصي بايد شمش را از خارج وارد كند. قيمت‌هاي خارجي نيز به‌شدت افزايش يافته است، به‌طور طبيعي اگر قرار باشد قيمت محصول پايين نگه داشته شود، براي بخش خصوصي سودي نخواهد داشت.
از سوي ديگر، در گذشته بخش خصوصي شمش وارد مي‌كرد در حالي‌كه اكنون وارد نمي‌كند. در گذشته بخش خصوصي از طريق فاينانس شمش را تهيه مي‌كرد و پول آن را يك سال بعد پس مي‌داد سپس شمش را در داخل كشور مي‌فروخت و پول حاصل از آن را سرمايه‌گذاري مي‌كرد و پس از يك سال ضمن سود بردن، مبلغ بدهي خود را هم مي‌پرداخت، اما اكنون امكانات فاينانس وجود ندارد و بخش خصوصي بايد پول نقد بپردازد و به دليل آنكه مبلغ سنگين و از توان آنها خارج است، بخش خصوصي در عمل ديگر شمش وارد نمي‌كند. از اين‌رو توليدكننده‌هاي اين بخش به شدت با كمبود شمش روبه‌رو هستند و به همين دليل با ظرفيت پايين كار مي‌كنند.
چهارشنبه 8 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 322]