واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
باقلا؛ محرک جنسي قوی نويسنده: دكتر محمدحسين صالحي سورمقي باقلا گياهي است با نام علمي VICIA FABA از خانواده نخود. بشر از قديم با اين گياه آشنا بوده و حداقل 6 هزار سال قبل از ميلاد در مناطق وسيعي از شرق مديترانه کشت ميشده است. باقلاي تازه و سبز تا 80 درصد و نوع خشک آن تا 18 درصد آب دارد. ترکيبهاي مهم آن شامل اسيدهايآمينه مختلف، ويتامينها و مواد معدني است. باقلا داراي مقدار زيادي ال-دوپا (L-DOPA) است؛ مادهاي که سالهاست در درمان پارکينسون مورد استفاده قرار ميگيرد. اثر ديگر باقلا در کنترل پرفشاري خون است. بنابراين به کساني که فشار خون دارند، خوردن آن توصيه ميشود. علاوه بر اينها باقلا داراي خاصيت افزايش دهندگي قواي جنسي است. اما بايد دانست که اين ماده غذايي سرشار از تيرامين بوده و افرادي که داروهاي مهارکننده منوآميناکسيداز (MAO) مصرف ميکنند، بايد از خوردن آن خودداري کنند. همچنين باقلا براي افرادي که داراي کمبود آنزيم گلوکز 6 فسفات و هيدروژناز هستند (مبتلايان به فاويسم)، ممنوع است؛ چون داراي ترکيبهاي ويسين، کنويسين و ايزواوراميل است و ممکن است باعث خطر مرگ شود. کشت باقلا از قديم در نواحي مرکزي ايران و به خصوص کاشان مرسوم بوده است. بهترين باقلاي ايران از نظر کيفيت و پخت مربوط به اين ناحيه است. مصرف باقلا ميتواند به صورت تازه يا از خشک شده آن يا نوع فريزکرده آن صورت گيرد. گاهي باقلا را به صورت کنسروشده هم مصرف ميکنند. اما مهمترين خواصي که تاکنون در منابع علمي از باقلا گزارش شده است از جمله ضدپارکينسون، افزايشدهنده قواي جنسي، ادرارآور، خلطآور، داراي خواص استروژني، مقوي معده و تنظيمکننده پرفشاري خون است. باوجود تمامي اين خواص، باقلا به شدت نفاخ بوده و به همين دليل از قديم در ايران، آن را با مواد معطر و گياهان ضدنفخ مصرف ميکردهاند. با توجه به اينکه شرايط آب و هوا در ترکيبها و آثار گياهان به طور مستقيم تاثير ميگذارد، آمار ايجاد حساسيت و مسموميت حاصله از باقلاي نواحي شمالي ايران بيشتر از باقلاي کاشان و نواحي ديگر است. در کتاب مخزنالادويه که يکي از منابع مهم طب سنتي ايران در جهان است و امروزه در رشتههاي طب و داروسازي سنتي دانشگاه تدريس ميشود راجع به باقلا چنين نوشته است: «باقلا که به عربي فول ناميده ميشود از حبوب معروف است. طبيعت تازه آن سرد و تر است و خشک شده آن سرد و خشک است. مقوي قواي جنسي، تسکين و درمان زخم معده و اسهال و استفراغ است. آرد رقيق آن با روغن بادام و قند براي سرفه و خشونت سينه و حلق نافع بوده و باعث نفخ ميشود و براي جلوگيري از مضرات آن بهتر است آب پخته آن دور ريخته شود و پس از پختن با روغن بادام و ادويههاي تند مانند فلفل و دارچين مصرف شود. نفخ باقلاي کهنه کمتر از تازه آن بوده و نوع بدون پوست آن نسبت به باقلاي با پوست داراي نفخ کمتري است.» منبع:www.salamat.com
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 315]