تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836184883
عزيزم خجالت نکش!
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
عزيزم خجالت نکش! نويسنده: آذين صحابي همه ما با کودکاني برخورد داشته ايم که وقتي به عنوان مهمان به خانه شان مي رويم، جلو نمي آيند يا وقتي در جمع مي آيند پشت مادرشان قايم مي شوند؛ زماني که با آنها حرف مي زنيم سرخ مي شوند جواب نمي دهند يا نمي توانند با بچه هاي ديگر بازي کنند. اينها برخي از خصوصيات کودکاني است که ما آنها را خجالتي مي ناميم. اين کودکان چندان در بين بزرگسالان و حتي همسن و سال هاي شان محبوب نيستند، چون گاهي اوقات حوصله همه را سر مي برند. ما از کودکاني که با صداي بلند به ما سلام مي کنند، جواب سوالات مان را با صداي رسا مي دهند و وقتي از آنها مي خواهيم شعر بخوانند به راحتي شعر زيبايي براي مان مي خوانند، بيشتر خوش مان مي آيد. تعداد کودکان خجالتي اصلا کم نيست و همه ما در بستگان و دوستان مان کودکي را مي شناسيم که اين گونه است.شايد قدري حجالتي بودن از خصوصيات همه کودکان باشد، ولي زماني بايد نگران شويم که اين حالت با بزرگ شدن او از بين نرود و مانند زماني که در مهد کودک او را آزار مي داد، در کلاس درس هم با او باشد و بدتر از همه جزئي از ويژگي شخصيتي او در بزرگسالي شود. نکته اينجاست که فرد خجالتي از همان کودکي بسياري از فرصت ها را از دست مي دهد. مثلا در مهد کودک و مدرسه فرصت هايي چون شرکت در بازي هاي تيمي وگروهي، پاسخ داوطبانه به پرسش هاي معلم يا مربي را از دست مي دهد، در دوست پيدا کردن مشکل دارد و به قول بزرگ ترها نمي تواند حق خودش را بگيرد و گليمش را از آب بيرون بکشد که ساده ترين حالت آن ايستادگي در مقابل کودک يا همکلاسي قلدري است که به بقيه از جمله او زور مي گويد و مي خواهد همه چيز مطابق ميل او باشد. اگر کودک حجالتي شما با اين احساس بزرگ شود و پا به دبيرستان و دانشگاه بگذارد و بخواهد در جامعه جايگاهي براي خودش به دست آورد، با چالش بزرگي مواجه خواهد بود. هر قدر شما به عنوان پدر ومادر براي رفع اين حالت فرزندتان بيشتر تلاش و به او کمک کنيد، تعداد فرصت هايي که ممکن است به خاطر اين صفت از دست برود، کاهش خواهد يافت. شما مي توانيد به روش هاي گوناگوني به او کمک کنيد. در اينجا به برخي از اين روش ها اشاره مي شود. ماهيت حجالتي بودن کودک تان را بشناسيد دلايل خجالتي بودن کودکان متفاوت است و شناختن آنها باعث مي شود بهتر بتوانيد به او کمک کنيد. آيا او در مهماني ها خجالتي است؟ آيا در مدرسه خجالت مي کشد؟ نمي تواند در گروه ها شرکت کند؟ با ديدن افراد جديد خجالت مي کشد يا از موقعيت هاي جديد مي ترسد؟ آيا او با غذا خوردن در جمع مشکل دارد يا نمي تواند پشت تلفن درست حرف بزند؟ و يا فقط زماني خجالت زده است که مي خواهد در کلاس درسي را ارائه دهد يا معلم از او درس بپرسد؟ دانستن ماهيت خجالتي بودن کودک مهارت هايي را که او فاقد آن است به شما مي شناساند و شما مي توانيد با روش هاي گوناگون اين مهارت ها را به او بياموزيد. گاهي اوقات کودک شما فقط به دليل نداشتن برخي از مهارت هاي ارتباطي و اجتماعي نيست که خجالت مي کشد، بلکه علل ديگري وجود دارد که نيازمند مداخله پزشکي است. برخي از کودکان به خاطر نداشتن مهارت هايي غير از مهارت هاي زباني و اجتماعي هميشه خجالت زده هستند که يکي از آنها ابتلا به سندرم آسپرگر است. در اين حالت کودک نمي داند چطور بايد در فعاليت هاي اجتماعي يا گروه ها شرکت کند و چطور از آنها خارج شود يا به سوالي به طور مناسب جواب دهد. کودکاني هم هستند که بسيار مضطرب اند و از اختلالات اضطرابي رنج مي برند. خوشبختانه بسياري از اين حالات با پرورش مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي ، برخورداري از يک محيط حمايتي، راهکارهايي براي درمان اضطراب و کنترل تکانه ها و افزايش توانايي کودک براي برقراري پيوندها و ارتباطات عاطفي - با ديگران برطرف مي شوند يا تخفيف مي يابند. الگوي خوبي براي کودک خجالتي تان باشيد. رفتار پدر و مادر در شکل گيري رفتارها و شخصيت کودک بسيار موثر است و کودک آنها را الگوي خودش قرار ميدهد. اگر رفتار شما عاري از خجالت و سرشار از اعتماد به نفس باشد، از خجالتي بودن کودک تان خواهد کاست. شما مي توانيد رفتارهاي زير را در پيش بگيريد: هميشه وقتي در جمعي وارد مي شويد، بلند سلام کنيد. سعي کنيد در مواقع مناسب کسي باشيد که گفتگو را شروع مي کند. فهرستي از کارهايي که دوست داريد کودک تان به راحتي آنها را انجام دهد تهيه کنيد . کارهايي چون صحبت با بقيه بچه ها، تلفن زدن و مانند اينها؛ سپس اين کارها را جلوي روي کودک تان انجام دهيد. رفتاري دوستانه داشته باشيد. در حالت عادي لبخند بزنيد و با کساني که هر روز مي بينيد به گرمي احوالپرسي کنيد. ديگران را تحسين کنيد. ببينيد که از کدام خصوصيت فرد خوش تان آمده و همان صفت را براي تحسين او به کار ببريد. مثلا به يک گردشگر خارجي بگوييد که از فرم کلاهش خيلي خوش تان آمده يا به دوست تان که شما را به مهماني شام دعوت کرده بگوييد که غذايش خيلي خوشمزه بوده است. سعي کنيد وقتي مي بينيد ديگران به کمک احتياج دارند، به آنها کمک کنيد. کودک خجالتي شما با ديدن اين رفتار يکي از مهارت هاي برقراري ارتباط با ديگران را مي آموزد. وقتي کاري دشوار يا کاري را که قبلا در باره آن تجربه نداشته ايد انجام مي دهيد، از نکات مثبت اين تجربه جديد حرف بزنيد و به کودک تان ياد دهيد که مي تواند خطر کند و دست به کسب تجربيات تازه بزند. مثلا بگوييد: «فکر مي کردم از ايني که هست خيلي سخت تر باشد» يا: «خيلي خوشايند نبود، ولي حداقل الان مي دانم که آن را انجام داده ام و ديگر نگرانش نيستم.» يا: «آن طور که انتظارش را داشتم نشد، ولي حداقل حالا مي دانم که دفعه بعد چه کار کنم.» در کلاس هايي که مهارت هاي ارتباطي را آموزش مي دهند، شرکت و کاري کنيد که کودک تان بداند شما در اين کلاس ها شرکت مي کنيد. دانسته هايي را که در کلاس مي آموزيد به افراد خانواده هم منتقل کنيد و نکاتي را که درباره روش هاي درست دست دادن، شروع يک گفتگو يا برخورد با غريبه ها آموخته ايد، به افراد خانواده هم آموزش دهيد. بايد کاري کنيد که کودک تان هم به اين مهارت ها علاقه نشان دهد و در کنار اعضاي ديگر خانواده به اين آموزه ها گوش کند. کارهايي هم هستند که بايد از انجام آنها، بخصوص جلوي کودک خجالتي تان پرهيز کنيد: وقتي در خيابان کسي را مي بينيد که با ديدنش دچار اضطراب و ناراحتي مي شويد، راه تا ن را کج نکنيد تا با او روبرو نشويد. کاري نکنيد که کودک تان در جمع حجالت زده شود. مثلا هرگز او را در جمع سرزنش نکنيد. هرگز در جمع از کسي انتقاد و پشت سر کسي غيبت نکنيد. وقتي کاري را انجام مي دهيد که نتيجه اش مطابق ميل شما نمي شود، خودتان را سرزنش نکنيد. وقتي کودک تان خطايي مرتکب مي شود، به او سرکوفت نزنيد. مهارت هاي اجتماعي را به او آموزش دهيد وقتي صحبت از مهارت هاي اجتماعي به ميان مي آيد، هر قدر زودتر شروع به آموزش آنها کنيد، بهتر است. ديده شده که ميزان شيوع خجالتي بودن با افزايش سن بيشتر مي شود. آمارها نشان مي دهد 20 درصد از کودکاني که در سن مدرسه هستند. خجالتي اند و اين ميزان هنگامي که آنها به سن بزرگسالي مي رسند، به 50 درصد مي رسد. شما مي توانيد اين کار را با روش هاي ساده اي انجام دهيد: وقتي فرزند شما کوچک است، در روزهاي مشخصي او را به زمين بازي ايمني ببريد که در آنجا با کودکان ديگر بازي و با آنها ارتباط برقرار کرده دوست پيدا کند. وقتي که بزرگ تر شد، او را تشويق کنيد در فعاليت هاي داوطلبانه ورزشي و اجتماعي شرکت کرده يا به همکلاسي هاي خود که در درس ها ضعيف تر هستند؛ کمک کند. اگر او در يک تيم ورزشي ثبت نام کرد، موفقيت هايش را تحسين کنيد. يا برايش هديه اي بخريد و زماني که ناموفق عمل کرد، سرزنش اش نکنيد، بلکه به او بگوييد که شکست هم بخشي از راه رسيدن به قهرماني است و او را به ادامه کار تشويق کنيد. به او ياد دهيد براي دوست پيدا کردن چه کارهايي انجام دهد و چه کار کند تا رابطه هاي خوب دوستي اش را حفظ کند. او را در کارهاي خانه مشارکت دهيد. در خانه به او مسئوليت دهيد. حتما لازم نيست اين کارها خيلي بزرگ و پيچيده باشند. مثلا چيدن ميز غذا، کمک در گردگيري منزل، کمک در تعمير لوازم خانه، شستن ظروف ها و آب دادن به باغچه از کارهايي هستند که باعث مي شود فرزند خجالتي شما که خودش را در انجام هر کاري ناتوان مي بيند، اعتماد به نفس و جرأت پيدا کند و خودش را در خانه و به تبع آن در اجتماع نشان دهد. به او بياموزيد که لبخند زدن و سلام کردن به ديگران چقدر در شکل گيري روابط مفيد و دوستانه با ديگران موثر است. روي حل خلاقانه مسائل تاکيد کنيد افراد خجالتي ، چه بزرگسال و چه کودک، از اينکه کارهايشان درست از آب درنيايد وحشت دارند و مي ترسند که اگر کاري را مطابق دستورات و درست انجام ندهند، سرزنش شوند.اين باعث مي شود که خلاقيت و توانايي پيدا کردن راه هاي متفاوت براي حل مسائل در آنها کمرنگ شود. يکي از مهم ترين کارهايي که مي توانيد براي رفع اين مشکل انجام دهيد اين است که به کودک تان بياموزيد شکست در کار، پايان دنيا نيست و اگر در شروع کاري شکست خورديم، به اين معنا نيست که ديگر در انجام آن کار ناتوانيم. به آنها ياد دهيد که براي حل يک مسئله به راه هاي متفاوتي فکر کنند و گزينه هاي متعددي را در نظر بگيرند. کمک کنيد تا خودشان را دانشمندي فرض کنند که تنها کارش يافتن راه حل هاي متعدد براي حل مسائل است. کودک خجالتي شما بايد بداند که هيچ دانشمندي در همان بار اول به جواب نمي رسد و بسياري از آنها با آزمون و خطا به راه حل مسائل پيچيده علمي دست پيدا کرده اند. کودک تان را تشويق کنيد استعدادها و علايق خودش را پيدا کند هر قدر فعاليت هاي ما در زندگي متفاوت باشد، اعتماد به نفس مان افزايش خواهد يافت و چيزهاي زيادي داريم که در باره آنها با ديگران حرف بزنيم. در ضمن ذهن به کار مي افتد تا مهارت هاي گوناگون را ياد بگيرد و قدرت خلاقيت هم بالا خواهد رفت. در مورد کودکان هم همين طور است. آنها بايد بتوانند علايق و استعداهاي شان را کشف کنند و به انجام کار يا کارهايي بپردازند که راضي شان مي کند و با موفقيت در آنها اعتماد به نفس شان افزايش مي يابد. گاهي اوقات ما فکر مي کنيم علايق کودک مان را يافته ايم؛ در حالي که سخت در اشتباهيم و آن چيزي را که ما براي او انتخاب کرده ايم دوست ندارد. فرصتي برايش فراهم کنيد تا بتواند کارهاي مختلف را امتحان کند. اگر خواست او با علايق شما جور درنيامد، ناراحت نشويد. البته اين نکته را هم بايد در نظر داشته باشيد که فعاليت مورد علاقه او خطرناک و آسيب زننده نباشد. نکته ديگري هم وجود دارد و آن اينکه کودک خجالتي اصلا تمايل ندارد فعاليتي را شروع کند، چون مي ترسد شکست بخورد و سرزنش شود. اين وظيفه شماست که به او کمک کنيد. علايقش را بشناسد. آيا او در دوميداني قوي است؟ ذوق هنري دارد يا رياضياتش قوي است يا شايد هم عاشق موسيقي است؟ چه کارهايي او را دلگرم و توجه اش را جلب مي کند؟ اگر او خجالت مي کشد در فعاليت هاي گروهي مانند تيم ورزشي شرکت کند، ابتدا از فعاليت هاي انفرادي مورد علاقه او شروع کنيد؛ مثلا نقاشي، موسيقي، هنرهاي دستي يا مطالعه. وقتي اعتماد به نفس او بيشتر شد ، ترتيبي دهيد تا با افراد ماهر در اين زمينه ها ارتباط برقرار کند و در نهايت او را تشويق کنيد تا با کودکان ديگر در باره مهارت هايش حرف بزند. و تجربياتش- هر چند مختصر- را در اختيار آنها بگذارد. او را به نشان دادن، توضيح دادن و آموزش مهارت هايش به کودکان کوچک تر تشويق کنيد. به او ياد دهيد چطور احساساتش را مديريت کند يکي از پژوهشگران دانشگاه هاروارد تعدادي نوزاد را از بدو تولد بررسي کرد و به وجود الگوهايي از ترس و خجالت در آنها پي برد. شش ماه بعد مشاهده کرد که اين الگوها در تعدادي از آنها ناپديد يا کمرنگ شده، ولي در برخي ديگر همچنان باقي مانده است. او دريافت نوزاداني که رفتارهاي خجولانه و ترسان در آنها از بين رفته بود، پدرومادرهايي داشتند که از همان ابتدا به آنها ياد داده بودند چطور با موقعيت هاي جديد و ناراحت کننده کنار بيايند؛ ولي والدين گروه دوم زماني که نوزادشان با موقعيت جديدي که او را مي ترساند روبه رو مي شد، فقط او را دلداري مي دادند. ولي مگر مي شود درد و گريه يک کودک را ناديده گرفت و به آن بي توجهي کرد؟ البته که نمي توان. ولي يافته هاي اين پژوهشگر نشان مي دهد که هر قدر شما به رفتاري بيشتر توجه کنيد، امکان اينکه دوباره در حضور شما (صرفنظر از مثبت يا منفي بودن آن در نظر شما) تکرار شود، بيشتر خواهد شد. در واقع آن کاري که شما براي آرام کردن کودک خود انجام مي دهيد، ممکن است باعث شود که کودک به طور ناخودآگاه باز هم آن رفتار را از خودش نشان دهد. چه بايد کرد؟ اولين توصيه اين است که کودک خود را در مواقع ناراحتي آرام کنيد و او را دلداري دهيد! ولي سعي کنيد بفهمد اين کار شما چه وقت کمک کننده است و چه وقت باعث ناراحتي او مي شود. وقتي فهميديد رفتار شما اثر منفي دارد، از آرام کردن او دست برداريد و به کودک تان ياد دهيد چطور با اين موقعيت ناراحت کننده کنار بيايد. هر وقت ديديد کودک خجالتي شما ، که از هر موقعيت جديدي ناراحت و مضطرب مي شود، تلاش مي کند در عوض نشان دادن احساسات منفي با آن کنار بيايد، او را تشويق کنيد. وقتي کودک به خاطر مسأله اي کوچک ناراحت مي شود، فوراً براي آرام کردن او ندويد! و بگذاريد خودش با آن کنار بيايد؛ ولي زماني که مسأله آنقدر بزرگ است که او نمي تواند از پس آن بربيايد، به او کمک کنيد. به او راه حل پيشنهاد کنيد تا بتواند احساسات منفي اش را به طور موثرتري مديريت کند. کودک خجالتي خود را تشويق کنيد خودش براي حل مشکلات و برطرف کردن اضطراب هاي اينچنيني راه حل پيدا کند. از همان دوران کودکي روش هاي مديريت استرس را به او بياموزيد. به او اجازه دهيد. آنچه را احساس مي کند با همه وجودش حس کند. زماني که از فرط ناراحتي گريه مي کند، مانعش نشويد. به او بياموزيد احساساتش را بشناسد، آنها را بپذيرد، بداند که اين احساسات منفي تا ابد نمي مانند و از آنها مي تواند مهارت هاي کنار آمدن با موقعيت هاي ناراحت کننده را ياد بگيرد. احترام به ديگران را به او بياموزيد افراد خجالتي درباره همه و از جمله خودشان قضاوت مي کنند که بيشتر اين قضاوت ها منفي است. هر قدر شما در مقام پدر ومادر بيشتر در مورد ديگران قضاوت کنيد، کودک خجالتي شما آنها را به خودش مي گيرد؛ حتي اگر شما درباره کس ديگري حرف بزنيد. زماني که شما از فرم موهاي ديگران، مدل لباس پوشيدن و روش زندگي يا طرز صحبت کردن شان ايراد مي گيريد و قضاوت مي کنيد، او فکر مي کند که همه اين طورند و ظاهر شدن در جمع مساوي است با مورد انتقاد قرار گرفتن و قضاوت شدن. ولي تحسين و احترام به ديگراني که ايرادهاي زيادي هم دارند، باعث مي شود کودک خجالتي شما که به خاطر کامل نبودن از حضور در جمع مي ترسد، بفهمد که ايده ال نبودن گناه نيست و در واقع همه آدم ها ايرادهايي دارند. از خوبي ها و محاسن ديگران در جلوي کودک صحبت کنيد؛ نه اينکه فقط کاستي ها را يادآور شويد. وقتي از کسي ناراحت هستيد، درباره «رفتار» او حرف بزنيد نه درباره «شخصيت» او. به ديگران برچسب نزنيد. مثلا «او به پدرش درست احترام نگذاشت» به جاي جمله «او چقدر نمک نشناس و بي ادب است!» صفت خجالتي بودن را در کنار توانايي هاي مثبت ديگران ، به خصوص کودکان همسن و سال او بگذاريد. مثلا: «سارا کمي خجالتي بود، ولي بايد نقاشي هايش را ببيني!» يا «ليلا مثل آلبرت انيشتن است، هر دوي آنها خوره يادگيري هستند! البته مي داني که اين دختر زماني خيلي خجالتي بود.» هرگز از خجالتي بودن کودک خود به عنوان عذري براي خطاهاي او در مقابل ديگران استفاده نکنيد؛ چون همين وقت است که او ياد مي گيرد از اين صفتش سوء استفاده کند. اگر عليرغم همه اين توصيه ها و تلاش ها اين صفت همچنان وجود دارد و با کودک تان رشد مي کند و همراه او بزرگ مي شود ، بهتر است از يک متخصص کمک بگيريد. مشاوران و متخصصاني که در زمينه مشکلات رفتاري کودکان تخصص دارند، بهترين کساني هستند که مي توانند به شما و کودک تان کمک کنند. خجالتي بودن صفتي نيست که کودک را از پيشرفت در درس و زندگي باز دارد. اين صفت هم مي تواند به کودک کمک کند و هم مانع پيشرفت و رشد او شود. بستگي دارد که اين احساس چطور کنترل و مديريت شود. شما مي توانيد براي کمک به کودک خجالتي خود به نکات زير هم توجه کنيد: اول مطمئن شويد که کودک تان خجالتي است. بعضي کودکان ترجيح مي دهند. پيش از آنکه وارد موقعيتي شوند، آن را به دقت ارزيابي کنند. محتاط بودن را با خجالتي بودن اشتباه نگيريد. کودک تان را «خجالتي» خطاب نکنيد. فشار و استرس پدر ومادر بر چنين کودکي و اينکه به او برچسب بزنند اين حالت را تشديد مي کند. او را وادار نکنيد که بيش از توانش سعي کند و بيش از ظرفيتش دستاورد داشته باشد. اگر مي خواهيد در خطاب کردن او از کلمه «خجالتي» استفاده کنيد، حتما در کنار آن يک صفت مثبت بياوريد. مثلا «اميد کمي خجالتي است، ولي عالي سه تار مي زند.» هرگز کودک تان را به شکل منفي با کودکان ديگر مقايسه نکنيد يا به خاطر اينکه فلان همکلاسي اش اين موفقيت را به دست آورده و او ناموفق بوده او را سرزنش نکنيد و اجازه هم ندهيد که کسي اين کار را با کودک شما بکند. براي کودک تان فرصت هايي فراهم کنيد که با شرکت در آنها امکان رشد داشته باشد. او را تشويق کنيد در کارهايي که بقيه همکلاسي ها انجام مي دهند شرکت کند. اجازه ندهيد. او زياد به کارهاي انفرادي مثل کتاب خواندن يا تماشاي تلويزيون مشغول شود. وقتي او از موقعيتي ناراحت و پريشان شده، جز در مواردي که موضوع واقعاً جدي است. مداخله نکنيد و بگذاريد به تنهايي با موقعيت کنار بيايد. ولي به او اطمينان دهيد که از احساسش باخبريد وآن را درک مي کنيد. با مربي يا معلم او در کودکستان يا مدرسه مدام در تماس باشيد و مشکل فرزندتان را با او در ميان بگذاريد تا او هم بتواند در فرآيند اصلاح اين صفت به کودک تان کمک کند. معلم چشم و گوش شما در مدرسه است. اگر بتوانيد با هم و در کنار هم کار کنيد و اطلاعات مفيد ردوبدل نماييد، فرزندتان سريع تر و موثرتر مي تواند خجالتي بودنش را کنار بگذارد و راحت در مدرسه و بعدها در جامعه با ديگران تعامل کرده، جايگاهش را پيدا کند و به موفقيت دست يابد. منبع:دنياي سلامت 54 /ج
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 387]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها