واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
چرا آمريکاييان بايد «نشريه جنايات جنگي» را بخوانند؟ نويسنده:** کيم کارلايل چکيده: گروهي از سربازان پيشين نيروهاي مسلح آمريکا را با راه اندازي سازماني غير انتفاعي، فعاليت هايي را در راستاي اقناع دولتمردان اين کشور براي تحت پيگرد قرار دادن مسئولين دولت بوش به اتهام ارتکاب جنايات جنگي آغاز کرده اند. از آنجا که رسانه هاي جريان اصلي آمريکا تحت کنترل شرکت هاي ذي نفع در سياست هاي دولت هاي آمريکا هستند، طبعاً آنها از انعکاس اخبار مربوط به اين فعاليت ها يا دامن زدن به بحث جنايات جنگي خودداري مي کنند. اين سازمان به منظور پرکردن اين خلأ و اطلاع رساني به مردم آمريکا، اقدام به انتشار نشريه اي اينترنتي و چاپي کرده است که بنا به ادعاي سردبير آن، در مدت کوتاه انتشار خود توانسته است مخاطبان زيادي را در سطح آمريکا به خود جذب کند. مطالعه اين نشريه که صاحب نظران نامداري چون نوآم چامسکي در تهيه آن مشارکت دارند، مي تواند ما را با نگاهي که از درون جامعه آمريکا به دولت جنايتکار بوش انداخته مي شود، بيشتر آشنا کند. در فضايي که اطلاعات درست به دست ما نمي رسد، مهم است که آمريکاييان آنچه را که اهميت دارد، از چيزهاي بي اهميت تميز دهند. در جامعه اي که منبع اوليه اطلاعات، يعني رسانه هاي جريان اصلي که تحت کنترل شرکت ها هستند، با ناديده گرفتن يا کم بها دادن به برخي موضوعاتي که اهميت آنها از ساير موضوعات بيشتر است اين گفتمان را مختل مي کنند، اين وظيفه سنگين تر مي شود. براي توضيح آنچه که آگاهي آمريکاييان از آنها ضرورت دارد، ابتدا بايد آمريکا را تعريف کنيم. بر عکس آنچه که به نظر مي رسد «ميهن پرستان» اعتقاد دارند، يک تکه پارچه چهارگوش منقوش به ستاره، تعريف کننده کشور ما نيست. سرودي که قبل از به صدا درآمدن سوت داوران در مسابقه ها خوانده مي شود يا سوگند شرفي که در مدرسه مي خوانيم نيز تعريف کننده کشور ما نيست. مديران اجرايي يا وکلاي انتخاب شده توسط مردم براي دوره اي چهار ساله؛ نمايش آتش بازي در يک شب تابستاني يا توان نظامي ما هم تعريف کننده کشور ما نيست. دو مدرک وجود دارد که تعريف گر آمريکا هستند: اولين مدرک توسط توماس جفرسون نگاشته شد و جهانيان را از اين واقعيت آگاه کرد که مستعمره هاي پيشين انگلستان اکنون کشوري مستقل، آزاد و برخوردار از حق حاکميت است. اين اعلاميه استقلال، ايدئال هاي مشخصي را مطرح ساخت، از جمله مساوات و حق برخورداري از حيات و آزادي. التزام به «احترام مقدس»، از جمله واژگان پاياني اين اعلاميه است. مدرک دوم کمي فني تر است: اين مدرک توصيف مي کند که چگونه «مردم» قدرت هاي حاکميت را «در جهت شکل دادن اتحادي کامل تر» به کار مي گيرند. قانون اساسي ايالات متحده قانوني زميني است. آمريکا بر اساس ايدئال ها و قانون تعريف مي شود. آمريکا بدون يک پرچم، بدون يک سرود ملي و بدون آتش بازي نيز به خوبي به حيات خود ادامه خواهد داد. حتي بدون رئيس جمهورهاي ضعيف نيز به حيات خود ادامه خواهد داد، کما اينکه قبل از تبديل شدنش به تنها ابر قدرت جهان، اين کار را انجام مي داده است. اما بدون ايدئال ها و بدون قوانين، ما ديگر آمريکايي نخواهيم داشت، دست کم آمريکايي که ارزش احترام داشته باشد. از اين رو براي آمريکاييان مهم است که از «احترام مقدس» ما پاسداري کنند و تضمين دهند که قوانين ما اجرا مي شوند. زماني که دشمنان، چه داخلي و چه خارجي، احترام يا قانون اساسي ما را مورد تهديد قرار مي دهند، اين دشمنان بايد مورد بازخواست قرار گيرند. اين درست است که مسائل بسياري وجود دارد. اقتصاد، مراقبت هاي درماني و بحران مالي، توجه بيشتر ما را اقتضا مي کنند. مسائلي نيز براي باد در گلو انداختن و جشن گرفتن وجود دارند که رسانه ها از آنها براي منحرف کردن توجه ما بهره مي گيرند. اما به موضوع جنايات جنگي- اقداماتي که موجب وارد آمدن رنج هاي بي شمار و مرگ انسان هاي بسيار شده و خصومت نسبت به کشور و سربازان ما را افزايش داده اند، موضع اخلاقي ما را در جهان فروکاهيده اند، ناامني در سطح جهان را افزايش داده اند و منش و شأن آمريکا را مورد تهديد قرار داده اند- توجهي نشده، ناديده گرفته شده اند و کنار گذاشته شده اند، چرا که مديران اجرايي ما نگاه به آينده را برگزيده اند نه نگاه به گذشته را. ولي ما بايد به گذشته نگاه کنيم. بايد زنان و مرداني را که قوانين ما را زير پا گذاشته اند، احترام ما را مخدوش کرده اند و ايدئال هايمان را لکه دار کرده اند، پاسخگو کنيم. از آنجا که رسانه هاي جريان اصلي و تحت کنترل شرکت ها، از فراهم آوردن پوشش کافي و وافي از جنايات جنگي و مجرمان جنگي امتناع کرده اند، گروهي از اعضاي «کهنه سربازان در خدمت صلح» (که سازماني ملي و غير انتفاعي است)، شروع به انتشار نشريه اي به شکل فصلنامه و با نام «نشريه جنايات جنگي» کرده اند و وبلاگي را با نشاني WarCimesTimes.org راه اندازي کرده اند که به طور منظم روزآمد مي شود. شماره نخست اين نشريه در شانزده صفحه براي توزيع در تظاهراتي که در «نيوزيوم» در واشنگتن صورت گرفت، آماده شد. در ژانويه سال 2009، دو رويداد اشغال فضا(در سپتامبر به مدت بيست و چهار ساعت و در نوامبر 2008 به مدت دو روز) در آرشيو ملي، خانه قانون اساسي آمريکا انجام گرفت. در اين دو مراسم، کهنه سربازان بنرهاي بزرگي را- با نوشته هايي چون «از قانون اساسي دفاع کنيد»، «بوش/چني اين جنايتکاران جنگي را دستگير کنيد»- جلوي ورودي ساختمان به نمايش بازديدکنندگان درآوردند و نطق هايي را از کندي، کينگ و کوچينيچ پخش کردند و به همراه پخش موسيقي، اسامي سربازاني را که در خون خود غلتيده اند، اعلام کردند. هيچ رسانه اي گزارشي از اين تظاهرات پخش نکرد. به اين دليل نيوزيوم، (که يک موزه تعاملي اخبار و ژورناليسم) است براي تظاهرات ماه ژانويه انتخاب شد که رسانه هاي جريان اصلي نه تنها فعالان حوزه صلح و عدالت را ناديده گرفته اند، بلکه با تکرار دروغ هاي دولت بوش و محدود کردن واقعيت هاي دردناک، به وضوح از دستور کاري دولت بوش حمايت کرده اند. (مثلا در «نمايشگاه يازده سپتامبر»، نيوزيوم از اشاره به اينکه هيچ کدام هواپيماربايان عراقي نبوده اند، امتناع کردند.) اين اقدام با چاپ بنرهاي چهارصد پايي که تصوير صفحه نخست شماره اول نشريه جنايات جنگي بر آن نقش بسته بود، به نمايش گذاشته شده و آن را به پديده اي خبري تبديل کرد که موفقيتي بزرگ به شمار مي رفت. آن روز بيشتر از سه هزار نسخه از اين نشريه در پايتخت کشورمان توزيع شد. شماره دوم براي سالگرد تهاجم به عراق در ماه مارس آماده شد و آن چنان مورد توجه قرار گرفت که سردبيران تصميم گرفتند به انتشار اين نشريه به صورت فصلنامه ادامه دهند. در نخستين شماره اين نشريه، محوريت مطالب افغانستان بود- غيرقانوني بودن جنگ و کشتارها جاري غيرنظاميان در اين کشور- به علاوه مقالاتي درباره «مرکز تجربه ارتش» جنايات جنگ ويتنام، اقدامات گروه هاي شهروندان، «يو اس اس ليبرتي» نيز در آن به چاپ رسيده بود. شماره تابستان نشريه با عنوان اصلي «اوباما وراجي مي کند» شامل مقالاتي درباره شکنجه، وعده هاي توخالي اوباما و هواپيماي بدون سرنشيني که غير نظاميان را در پاکستان و افغانستان بمباران مي کنند، بود. نسخه چاپي نشريه جنايات جنگي به طور رايگان در سطح کشور و عمدتاً توسط طرفداران محلي سازمان کهنه سربازان در خدمت صلح توزيع مي شود که خود آنها نيز هزينه چاپ و توزيع آن را تأمين مي کنند. نشريه جنايات جنگي شامل مقالات، ستون ديدگاه ها و اشعاري است که به احتمال زياد شما نمي توانيد هيچ يک آنها را در نشريات ديگر بيابيد و به طور قطع تمام آنها را به طور يک جا در هيچ نشريه ديگري نخواهيد يافت. افراد دانشگاهي چون نوآم چامسکي، لاورنس ولول و دبورا نلسون؛ وکلاي حقوق بشري و قانون اساسي چون مرجوج کوهن، مايکل راتنر و فرانسيس بويل، ژورناليست هايي چون پيتر داير، ديويد لينداف و رابرت شير، فعالاني چون لوري آربيتر، ديويد سوانسون و پت الدر و نيز بسياري از کهنه سربازاني که از تجربيات خود سخن مي گويند، از جمله همکاران اين نشريه هستند. با توجه به اينکه نشريه جنايات جنگي گه گاه در مراسم مختلف کنفرانس ها، مراسم مذهبي و تظاهرات ها توزيع شده است، توانسته است افرادي را که آزادانديش هستند به خود جلب کند و نيز به شکلي مؤثر به عنوان ابزاري آموزشي نيز به کار گرفته شده است. چنانچه با کسي گفت و گويي داريد و به اطلاعات بيشتري راجع به اين مسئله نياز دارد، يک نسخه از نشريه را در اختيار وي قرار دهيد، به مقاله اي خاص اشاره کنيد و بگوييد :«اين زن رئيس کانون ملي وکلا است و مي گويد که اوباما ملزم به تحت پيگرد قرار دادن مجرمان جنگي است!» يا «اين يک ژنرال ارتش است که مي گويد، شکي نيست که دولت بوش مرتکب جنايات جنگي شده است». کهنه سربازاني که نشريه جنايات جنگي را درمي آورند، سوگند نظامي خورده اند که «از قانون اساسي ايالات متحده آمريکا در برابر دشمنان آن، چه داخلي و چه خارجي محافظت کنند.» آنها نسبت به اعاده احترام و اجراي قوانين آمريکا احساس وظيفه مي کنند. اما چنين تعهدي منحصر به کساني که در ارتش خدمت کرده اند نمي شود؛ اين ميهن پرستي بايد جزو رفتارهاي تمامي آمريکاييان شود. بيانيه ماموريت نشريه جنايات جنگي نشريه جنايات جنگي اطلاعات لازم را در اختيار عموم مردم، قانون گذاران و متحدان حوزه قضايي ما در ارتباط با جنايات جنگي، مجرمان و نيز ضرورت و شيوه هاي تحت پيگير قرار دادن مجرمان جنگي ارائه مي دهند. زماني که رهبران کشور به خصومت ها دامن مي زنند، شرايط لازم را- براي استفاده حداکثري از زور به همراه پاسخگويي ناکافي- ايجاد مي کنند که ارتکاب جنايات را نيز به ناگزير در پي دارد. از اين رو جنايات جنگي يک بخش ذاتي و لاينفک جنگ هستند. رنج هاي وارد شده به انسان ها و خصومت ايجاد شده در اثر جنايات جنگي، بايد جزو هزينه هاي جنگ قلمداد شوند. ما به دنبال خاتمه دادن به جنگ با ابزار سياست بين المللي هستيم براي نيل به اين هدف، ما معتقديم که پاسخگو کردن مجرمان جنگي پيام مؤثري به کساني خواهد بود که هم اکنون قدرت را در دست دارند تا با احتياط لازم، تمامي پيامدهاي تصميم خود مبني بر راه اندازي يک جنگ را سبک و سنگين کنند. اگر چه ما اين واقعيت را به رسميت مي شناسيم که ايالات متحده براي پيشبرد بيشتر اهداف سياست خارجي خود بر نيروي نظامي اتکا دارد، احساس ما بر اين است که تخلفات بي شرمانه و فاحش دولت بوش از قوانين بين المللي، مسلتزم توجهي خاص است. نشريه جنايات جنگي بر اين نظر است که بوش، چني و شرکاء بايد به خاطر جنايات جنگي خود تحت پيگرد قرار گيرند، فارغ از اينکه اين روند چه اندازه طول خواهد کشيد. براي رسيدگي به جنايات جنگي، هيچ گونه محدوديت قانوني وجود ندارد. (Kim Carlyl، رئيس سازمان کهنه سربازان در خدمت صلح و سردبير نشريه جنايات جنگي است.)** منبع:سياحت غرب- ش 78 /ن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 348]