واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ماليات به سهمي گفته مي شود كه بر اساس مقررات، شهروندان را موظف مي كند تا از ثروت و درآمد خود، به منظور تأمين هزينه هاي عمومي، حفظ منافع اقتصادي، سياسي و اجتماعي كشور، به قدر و توانايي خود به دولت پولي را پرداخت كنند تا دولت آن را در جهت توسعه كشور مصرف كند. ماليات بر حسب تعريف سازمان همكاري و توسعه اقتصادي (OECD) پرداختي الزامي و بلاعوض است. ماليات ممكن است به شخص، موسسه، دارايي و غيره تعلق گيرد. اما نظام مالياتي در ايران از چه زماني به وجود آمد؟ در ايران ماليات پيشينه هاي تاريخي دارد، از زمان هخامنشيان براي دريافت ماليات و امور مالي كشور دفاتر و سازمان هاي مرتبطي وجود داشت و در دوره ساسانيان اخذ ماليات صورت كامل تري به خود گرفت و سه نوع ماليات به نام هاي اراضي، سرشماري و سرانه دريافت مي شد، پس از تسلط اعراب به ايران، در زمان حجاج بن يوسف ثقفي دفاتر مالياتي از فارسي به عربي برگردانده شد و در دوره سلجوقي با دستور عبدالملك كندري وزير طغرل مجدد دفاتر فارسي شد. صفويان تجارت خارجي و درآمد گمركي را به ماليات اضافه كردند و در حكومت قاجاريه وضع ماليه كشور به واسطه جنگها، مسافرت ها و ضعف پادشاهان رو به ركود گذاشت و با تلاش هاي اميركبير گام هاي سودمندي برداشته شد و براي وصول، نگهداري و مصرف خزانه مقررات جديدي وضع شد. تا قبل از مشروطيت شاهان همه در آمدها و عوايد كشور را در اختيار داشتند با انقلاب مشروطه در سال 1285 نخستين كابينه قانوني تشكيل و ناصرالملك به عنوان نخستين وزير ماليه از مجلس شوراي ملي راي اعتماد گرفت. از سال 1300 به بعد دگرگوني هاي زيادي در وزارت ماليه رخ داد. در نهايت در سال 1353 قانون تشكيل وزارت امور اقتصادي و دارائي با شش ماده به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد و تا به امروز اين مهم بر عهده اين نهاد قانوني بوده است. اما نگاه اسلام به موضوع ماليات ... با توجه به اينكه نظام اسلامي از اهم احكام اسلام تشكيل شده لذا پروردگار براي حكومت، منبع مالي قرار داده كه همان ماليات هاي شرعي و اسلامي است. خمس و زكات دو مورد از عمده ترين ماليات هاي اوليه اسلام است كه حكومت اسلامي با اخذ آن از مردم، به مصرف اداره جامعه و پيشرفت و توسعه كشور اسلامي مي رساند. اميرمؤمنان (ع)درباره اثرات ماليات در اداره جامعه اسلامي مي فرمايند:حكومت، با نابودي ماليات جز اندكي دوام نمي آورد. بنابراين ماليات در اسلام داراي ويژگي هاي،عبادي، معين بودن موارد مصرف هر ماليات، مردمي و اخلاقي بودن و داوطلبانه بودن ماليات ها است. براي وضع ماليات نيز بايد شرايطي را در نظر گرفت تا ماليات بر اساس آن ها اخذ شود كه از جمله اين معيارها مي توان به عدالت، سهولت، اطمينان و صرفه جويي اشاره كرد. در ايران ماليات به دو گونه است كه شامل ماليات مستقيم كه بارزترين نمونه آن ماليات بر درآمد است و ماليات غير مستقيم همانند ماليات بر واردات، ماليات بر مصرف و فروش مي شود. در اصل 51 قانون اساسي آمده است: هيچ نوع ماليات وضع نمي شود، مگر به موجب قانوني. موارد معافيت و بخشودگي و تخفيف مالياتي(هم) به موجب قانون مشخص مي شود. اين اصل دو مطلب را تعيين مي كند: 1- حق وضع ماليات به قانون و قوه مقننه منحصر مي شود تا هر مسئول اجرايي نتواند بر اساس نيازهاي محلي و سليقه هاي شخصي، ماليات وضع كند، 2- اين قانون خدشهناپذير است. اگر به حكم قانون، مالياتي قرار داده شد، كسي نمي تواند از طرف خود موردي را معاف كند يا كمتر از مقدار مقرر بگيرد. اگر هم در مواردي امكان معاف شدن يا تخفيف يافتن وجود دارد، بايد در متن قانون به آن تصريح شود. موضوع ماليات يك بحث تخصصي و كلان كشوري محسوب مي شود زيرا در همه جهان رسم بر اين است كه هزينه خدمات عمومي را از طريق ماليات تأمين كنند. درحال حاضر در بسياري از كشورهاي جهان 70 تا100درصد هزينه هاي عمومي از طريق ماليات تأمين و برنامه هاي مالياتي بعنوان يكي از ابزارهاي توسعه شمرده مي شود. اين تفكر براي افراد مختلف در جوامع گوناگون پذيرفته شده است كه اگر در زندگي روزمره خدمتي دريافت ميكنند، بايد هزينهاش را به طور مستقيم يا غيرمستقيم بپردازند و روز ماليات در كشور ما بهانه اي است براي ترويج فرهنگ ماليات دهي با رغبت و ميل باطني تا اكثر مالياتدهندگان اين اصل مهم را بپذيرند كه چرا ماليات ميدهند و مالياتهاي آنها چه نقشي در توسعه و عمران كشور دارد؟ پس براي توسعه و آباداني كشور قدم ها به جلو... اطلاع**9131**1717
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]