۱۰ کمدینِ فراموش‌شده‌ای که می‌توانند «ددپول» دنیای DC باشند (شماره ۷ شوکه کننده‌ست!)

طرفداران فیلم‌های ابرقهرمانی، به‌خصوص اون‌هایی که حال و هوای شوخ‌طبعی و طنز رو چاشنی کارشون دارن، این روزها سخت در انتظار اکران فیلم «ددپول و ولورین» (Deadpool & Wolverine) هستن. موفقیتی که سری فیلم‌های «ددپول» توی مارول به دست آورد، نشون داد که مخاطب‌ها از دیدن قهرمان‌های عجیب و غریب با رفتارهای غیرمنتظره استقبال می‌کنن. حالا سوال اینجاست که آیا دنیای سینمایی DC هم پتانسیل معرفی همچین شخصیت‌هایی رو داره؟

در این مقاله، می‌خوایم ۱۰ تا از کمدین‌های به‌ظاهر فراموش‌شده دنیای کمیک‌های DC رو بهتون معرفی کنیم که به نظر ما می‌تونن نقش یه «ددپول» توی دنیای سینمایی DC رو ایفا کنن و حسابی بدرخشن. پس با ما همراه باشین!

چرا DC به یک ددپول نیاز دارد؟

موفقیت چشمگیر فیلم Deadpool & Wolverine در فاز پنجم دنیای سینمایی مارول (MCU) ثابت کرد که سینمای ابرقهرمانی، بیش از هر زمان دیگه‌ای، پذیرای هرج و مرج، شکستن دیوار چهارم، و کمدی‌های بی‌پرواست. درسته که «وید ویلسون» (همون ددپول خودمون) به خاطر شوخی‌های گزنده و توانایی‌اش در به سخره گرفتن هر چیزی مشهوره، اما DC هم شخصیت‌های کمیک‌بوکی کم نداره که می‌تونن حسابی سروصدا به پا کنن.

استودیوهای مختلف مارول با کمال میل از این فرمول موفق استقبال کردن و حالا وقتشه که DC هم یه همچین ریسکی رو بپذیره. پس با ما همراه بشین تا این شخصیت‌های بالقوه رو بهتون معرفی کنیم.

۱۰ کمدین DC که پتانسیل ددپول شدن را دارند:

1. Ambush Bug:

آمبوش باگ (Ambush Bug) یکی از عجیب‌ترین و بامزه‌ترین شخصیت‌های دنیای DC به حساب میاد. این شخصیت که در سال ۱۹۸۲ توسط کیت گیفن (Keith Giffen) و رابرت لورن فلمینگ (Robert Loren Fleming) خلق شد، یه جورایی ددپولِ دنیای کمیک‌های DC محسوب میشه. آمبوش باگ عاشق شکستن دیوار چهارمه و یه جورایی می‌دونه که توی یه کتاب کمیک زندگی می‌کنه. یکی از قدرت‌های خاص این شخصیت اینه که می‌تونه توی یه لحظه تله‌پورت کنه. اون همچنین عادت داره که با خودش حرف بزنه، دیالوگ‌های ابرقهرمان‌های دیگه رو مسخره کنه و کلاً هر چیزی رو به یه شوخی تبدیل کنه.

این شخصیت با توانایی‌های منحصر به فردش، به‌راحتی می‌تونه تبدیل به یه کمدین درجه یک توی دنیای سینمایی DC بشه.

1. بت مایت (Bat-Mite):

بت مایت (Bat-Mite) که اولین بار در شماره ۱۱۳ از کمیک‌های Detective Comics (سال ۱۹۴۸) به قلم بیل فینگر (Bill Finger) و شلدون مولدوف (Sheldon Moldoff) خلق شد، یکی از عجیب‌ترین طرفداران بتمن به شمار می‌ره. با ظاهری شبیه به «آقای میکسیزپیتلیک» (Mr. Mxyzptlk) در دنیای DC، رفتارهای بت مایت از عشق بی‌حد و حصرش به بتمن نشأت می‌گیره. این علاقه معمولاً منجر به خلق موقعیت‌های خنده‌دار و غیرمنتظره‌ای میشه که بت مایت تلاش می‌کنه با نشون دادن بتمن واقعی به بقیه، اون رو تحسین کنه. یکی از مثال‌های بارز حضور بت مایت، کمیک World’s Finest هست.

اشتیاق کودکانه و شوخ طبعی بت مایت باعث میشه اون به یه شخصیت کمدی خاص تبدیل بشه. بت مایت می‌تونه ستاره یه سریال انیمیشنی سورئال (غیر واقعی و فانتزی) از بتمن باشه یا حتی در یه فیلم لایو اکشن بتمن با حال و هوای تاریک، نقش کمدی و متفاوتی رو بازی کنه. جیمز گان قبلاً اشاره کرده که مایل به حضور این شخصیت در دنیای DC هست.

1. آقای میکسیزپیتلیک (Mr. Mxyzptlk):

آقای میکسیزپیتلیک (Mr. Mxyzptlk) که اولین بار در شماره ۳۰ از کمیک‌های Superman (سال ۱۹۴۴) توسط جری سیگل (Jerry Siegel) و ایرا یاربرو (Ira Yarbro) معرفی شد، یه شیطون طنزپرداز به تمام معناست که با شوخی‌ها و حقه‌های خاصش، سوپرمن رو حسابی اذیت می‌کنه. قدرت خاص و متفاوت او وقتی مشخص میشه که با آگاهیش نسبت به زندگی در یک کتاب کمیک (همون‌طور که در شماره ۵۴ از سری Superman: The Man of Steel دیدیم) ترکیب میشه.

دنیای سینمایی DC می‌تونه آقای میکسیزپیتلیک رو به عنوان یه شرور در فیلمی از سوپرمن معرفی کنه تا شاهد تضاد جالبی در فضای جدی این مجموعه باشیم.

1. هکلر (The Heckler):

شخصیت هکلر (The Heckler) که در سال ۱۹۸۸ توسط کیت گیفن (Keith Giffen) و تام بیرباوم (Tom Bierbaum) خلق شده، با نام اصلی «استو موزلی» شناخته میشه. اون یه مجری قانون یا به عبارتی، یه «مجری عدالت» توی شهر Par هست که با جرم و جنایت مبارزه می‌کنه. هکلر در حین مبارزه، از کنایه‌ها و شوخی‌های متفاوتی استفاده می‌کنه که باعث سردرگمی بیشتر شخصیت‌ها میشه.

با وجود عمر کوتاه این سری کمیک، شخصیت هکلر جلوه خاص و متفاوتی داشت. لحن خاصی که هکلر به داستان‌های دی‌سی اضافه می‌کرد، نکته تفاوت او با دیگر شخصیت‌هاست. این ویجیلانته منحصربه‌فرد می‌تونه با حضور موفقش در دنیای دی‌سی، باعث ایجاد لحظات مفرحی در رابطه با قهرمانان مجری عدالت بشه.

1. بخش هشت (Section Eight):

بخش هشت (Section Eight) تیمی از قهرمانان ناهماهنگ و متفاوت هست که توسط گارت انیس (Garth Ennis) و جان مک‌کری در سال ۱۹۹۶ در کمیک هیئت‌من خلق شد. این تیم توسط سیکس‌پک (Sixpack)، یه فرد الکلی و مشکل‌دار، رهبری میشه. شخصیت‌هایی مثل داگ ولد (Dogwelder) و بوئنو اِکسلِنس (Bueno Excellente) نیز از این تیم عجیب و غریب هستن. اونها کلیشه‌های تیم‌های قهرمانی سنتی را با رفتارهای غیرعادی و مضحک به سخره می‌گیرن.

تعامل آشفته اعضای تیم بخش هشت، برای یه کمدی گروهی با درجه‌بندی سنی R (مشابه فیلم The Suicide Squad)، بسیار مناسبه. حضور آن‌ها در دنیای دی‌سی می‌تونه نقطه عطفی برای محتوای بزرگسالانه باشه.

1. جانی دی سی (Jonni DC):

جانی دی سی (Jonni DC)، یکی از شخصیت‌های کارتونی کمیک‌های دی سی در دهه‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۰ بود. اون خوانندگان را در طول داستان‌ها با ارائه توضیحاتی راهنمایی می‌کرد. نقش او در عناوین آنتولوژی مانند Showcase شامل شکستن دیوار چهارم برای توضیح داستان یا تقلید از شخصیت‌ها می‌شد. او از لحنی منحصربه‌فرد استفاده می‌کرد که در بین شخصیت‌های کتاب‌های کمیک رایج نیست. احیای جانی دی‌سی به عنوان راوی یا مجری برای یه سریال آنتولوژی انیمیشنی می‌تونه راهی هوشمندانه برای معرفی داستان‌های عجیب‌تر یا کمتر شناخته‌شده‌ی دی‌سی باشه.

1. جین دیوانه (Crazy Jane):

جین دیوانه (Crazy Jane) شخصیتیه که توسط گرانت موریسون و ریچارد کیس در سال ۱۹۸۹ و در شماره ۱۹ کمیک Doom Patrol خلق شد. او قهرمانی است با ۶۴ شخصیت متفاوت (یا هویت ذهنی)، که هر کدام قدرت و ویژ‌گی‌های خاص خودشون رو دارن. روان آشفته‌ی او، در کنار گفت‌وگوهای طعنه‌آمیز و کنایه‌دارش، حالتی سورئال به داستان‌ها می‌بخشه. هرچند که جین دیوانه قبلاً در سریال Doom Patrol شبکه Max حضور داشته، اما جای خالی اون در لایو اکشن‌های دنیای دی‌سی (DCU) حس میشه. ساخت یک پروژه مستقل با محوریت این شخصیت، چه به صورت لایو اکشن و چه انیمیشن، می‌تونه فرصتی مناسب برای پرداخت عمیق‌تر به روان پیچیده و جنبه‌های جهان‌بینی خاص این شخصیت باشه.

1. جی‌نورت (G’nort):

جی‌نورت (G’nort) شخصیتی هست که توسط کیت گیفن و جی. ام. دمیتیس در سال ۱۹۸۸ و در شمارهٔ ۱۰ کمیک Justice League International خلق شد. اون عضو ارتش Green Lantern هست، اما بیشتر اوقات دست و پا چلفتی و ناکارآمده. این ناکارآمدی و شوخ طبعی که گاهی با جدیت و خشونت دیگر اعضای Green Lantern مثل گای گاردنر (Guy Gardner) در تضاده، به تیم‌های کیهانی دنیای DC جذابیت خاصی می‌بخشه.

گنجاندن جی‌نورت در دنیای DC می‌تونه باعث ایجاد نوعی تنوع در بخش کیهانی این فرنچایز بشه که معمولاً جدی و پر تنش‌ه. او همون شخصیت عجیبی و بامزه‌ایه که معمولاً جدی و با پرستیژ نیست.

1. مرد حیوانی (Animal Man):

مرد حیوانی (Animal Man) شخصیتیه که در سال ۱۹۶۵ توسط دیو وود و کارمین اینفانتینو خلق شد، اما شهرت واقعی خودش رو در دوران ۱۹۸۰ و به ویژه در دوران نویسندگی گرانت موریسون به دست آورد. طنز و مشکلات این شخصیت، مانند آنچه در شمارهٔ ۲۶ کمیک Animal Man دیده‌ میشه، ترکیبی از احساس صمیمیت و نقد ژانر کمیک‌بوکی هست. اگر اقتباسی درست صورت بگیره، مرد حیوانی می‌تونه تبدیل به یکی از قدرت‌مندترین و تاثیرگذارترین دنیاهای DC شود.

1. مرد پلاستیکی (Plastic Man):

مرد پلاستیکی (Plastic Man) اثر جک کول در سال ۱۹۴۱، یک خلافکار بود که به قهرمانی جذاب تبدیل شد. کمدی اسلپ‌استیک (طنز شامل فعالیت‌های بدنی اغراق‌آمیز) و شوخی‌های این شخصیت بسیار برجسته است. شخصیت رها و بی‌خیال مرد پلاستیکی او را به قهرمانی متفاوت تبدیل می‌کند. با توجه به اینکه CGI اکنون قادر به نمایش انعطاف‌پذیری طنزآمیز اوست، یک فیلم در مورد مرد پلاستیکی پاسخی خوب از سمت DC نسبت به فقدان شخصیتی مانند ددپول خواهد بود. همچنین در ساخت عنوانی از این شخصیت، انتخاب یک بازیگر نقش اول قوی و توجه به ریشه‌های داستانی می‌تواند نتیجه بسیار خوبی را در بر داشته باشد.