ویروس مرموز چیکونگونیا: علائم، راههای انتقال و پیشگیری
شیوع ویروس چیکونگونیا در چین و هشدار مقامات بهداشتی
مقامات بهداشتی آمریکا اخیراً به دلیل شیوع ویروس چیکونگونیا در چین، دستورالعملهای جدیدی برای مسافران به این کشور منتشر کردهاند. این ویروس که از طریق نیش پشههای آلوده منتقل میشود، باعث علائم شدیدی در مبتلایان میگردد.
منشأ و راههای انتقال ویروس
ویروس چیکونگونیا عمدتاً از طریق پشههای آئدس (معروف به پشه ببر آسیایی یا پشه جنگلی روززی) منتقل میشود. این همان پشههایی هستند که بیماری تب دنگی را نیز منتقل میکنند. پشه آئدس مصری که عامل انتقال دنگی، تب زرد و زیکا نیز هست، میتواند ناقل این ویروس باشد.
گزارشها نشان میدهد در روزهای ابتدایی پس از ابتلا، میزان ویروس در خون فرد به اندازهای بالاست که اگر پشههای او را نیش بزنند، میتواند آلوده شود و بیماری را منتقل کند. احتمال انتقال از طریق خون آلوده (مانند انتقال خون یا نمونهگیری آزمایشگاهی) هم وجود دارد.
علائم و نشانههای بیماری
همه مبتلایان علائم نشان نمیدهند، اما در صورت بروز علائم، آنها معمولاً ۳ تا ۷ روز بعد از آلودگی ظاهر میشوند. مهمترین علائم این بیماری عبارتاند از:
- تب ناگهانی
- درد شدید مفاصل که میتواند ماهها یا حتی سالها ادامه پیدا کند.
- سردرد
- خستگی و ضعف
واژه «چیکونگونیا» از یک زبان بومی آفریقایی آمده و به معنای «خمیده راه رفتن» است که به دلیل شدت درد مفاصل در بیماران به کار میرود.
عوارض احتمالی و درمان
درمان اختصاصی برای چیکونگونیا وجود ندارد و مراقبتها بر کاهش علائم متمرکز است. بهترین راه، پیشگیری از گزش پشه است:
- پوشیدن لباسهایی که پوست را تا حد ممکن بپوشانند
- استفاده از توری روی در و پنجره
- استفاده از مواد دافع حشرات
دو واکسن تأیید شده وجود دارد: واکسن ضعیفشده IXCHIQ و واکسن ویروسمانند VIMKUNYA که در آمریکا عرضه میشوند.
وضعیت فعلی شیوع در چین
در شهر فوشان بیش از ۱۰۰۰ مورد از این بیماری ثبت شده و سطح واکنس اضطراری به درجه ۳ (از ۴ درجه) افزایش یافته است. با این حال، نام چین در فهرست رسمی مناطق شیوع یا خطر بالا دیده نمیشود.
یک مطالعه اخیر در چین نشان داده که با تغییرات اقلیمی، مناطق پرخطر این ویروس احتمالاً به سمت شمال گسترش پیدا خواهند کرد و استانهای خارج از گوانگدونگ نیز ممکن است با این تهدید بهداشتی مواجه شوند.
