سن رهبران و روسایجمهور جهان؛ جوانترین و پیرترین آنها چه کسانی هستند؟
در عرصه سیاست جهانی، سن رهبران و روسایجمهور یک کشور میتواند تأثیر زیادی بر روی مسیرهای سیاستگذاری، تصمیمات کلیدی و حتی فرهنگ سیاسی یک ملت داشته باشد. در این مطلب به بررسی سن این افراد و معرفی جوانترین و پیرترین رهبران کشورهای مختلف میپردازیم.
رهبری جوانان در دنیای سیاست
در سالهای اخیر، چندین کشور جهان شاهد ظهور رهبران جوانتری بودهاند که با رویکردهای نوین و دیدگاههای تازه به عرصه سیاسی وارد شدهاند. یکی از جوانترین روسایجمهور جهان، سباستین کورتس، رئیسجمهور اتریش است که در سن 31 سالگی در سال 2017 به این سمت منصوب شد. او با دستاوردهایش در زمینههای اقتصادی و اجتماعی، تأثیرگذارترین جوانان در تاریخ معاصر اروپا به شمار میآید. کورتس تا به امروز، شعارهایی انتقادی و اصلاحطلبانه به وسیله فعالیتهای ایجاد اشتغال و بهبود نظام آموزشی مطرح کرده است.
علاوه بر کورتس، امانوئل ماکرون، رئیسجمهور فرانسه نیز در لیست جوانترین رهبران جهان قرار دارد. او در سال 2017 و در سن 39 سالگی به مقام ریاستجمهوری رسید و در دوران ریاستجمهوریاش، تحولات زیادی در عرصه سیاست داخلی و خارجی کشورش ایجاد کرده است. ماکرون به عنوان یک چهره مدرن و پویا در صحنه بینالملل شناخته میشود و ارتباطات نزدیکش با سایر کشورها نشاندهنده رویکرد باز و بینالمللی او برای حل معضلات جهانی است.
رهبران بالغ وبا تجربه
در کنار جوانان، بعضی از کشورها نیز رهبرانی بالغ و با تجربه را دارند که عمدتاً در دوران طولانیتری به خدمت مشغول هستند. یک نمونه بارز از این رهبران، دولتمرد چینی شی جینپینگ است. او در سن 69 سالگی نسبت به دیگران از تجربه بالایی در سیاستگذاری برقراری ارتباط با دیگر کشورهای دنیا برخوردار است. شی جینپینگ در سال 2012 به عنوان دبیر کل حزب کمونیست چین و در سال 2013 به عنوان رئیسجمهور این کشور منصوب شد. تحت رهبری او، چین به عنوان یکی از قدرتهای بزرگ اقتصادی و سیاسی در سطح جهانی شناخته میشود.
همچنین، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه با سن 71 سال، در ردهی رهبران پیر دنیا قرار دارد. پوتین، که در سال 1999 به عنوان رئیسجمهور روسیه مشغول شد، در دوران ریاستجمهوریاش بارها با چالشهای داخلی و خارجی مواجه شده است. او به عنوان یکی از قدرتهای بزرگ جهانی در عرصه سیاست بینالملل محسوب میشود و تلاش کرده است تا نفوذ روسیه را در صحنه جهانی حفظ و گسترش دهد.
نمادهای پیری و کهنسالی در رهبری
رهبران پیرتر نیز به عنوان نمادهای کهنسالی در رهبری شناخته میشوند. یکی از این افراد، محمود عباس، رئیسجمهور تشکیلات خودگردان فلسطین است که در سن 87 سالگی قرار دارد. او از سال 2005 در این سمت مشغول به فعالیت است و در واقع یکی از طولانیترین رئیسانجمهور در تاریخ فلسطین به حساب میآید.
دیگر رهبر کهنسال، هند راجیو گاندی در سن 72 سالگی، رهبری را ادامه میدهد. او در شرایط پیچیده سیاسی و اقتصادی هند به دورانی بحرانی وارد شده و تلاش دارد تا وضعیت کشور را بهبود بخشد.
پیشرفتهای سنی
سیاستگذاران باید با توجه به سن و تجربه خود، تصمیماتی عاقلانه و مدبرانه اتخاذ کنند. به طوری که رهبران جوان میتوانند با دیدگاه نوین خود، تحولات مثبتی را در کشور های خود رقم بزنند، در حالی که رهبران کهنسال با تجربیات خود میتوانند به عنوان مشاوران توانمندی برای کشورهایشان عمل کنند.
پایانی بر سنگرایی در سیاست
این تنوع سنی در بین رهبران کشورها، نشاندهنده این واقعیت است که سن به تنهایی نمیتواند معیاری برای ارزیابی توانمندی یا کارآمدی یک رهبر باشد. بلکه ترکیبی از تجربه، دانش و تواناییهای مدیریتی است که میتواند به موفقیت یک کشور در عرصههای مختلف کمک کند. به همین خاطر، تنوع در سن، تجربه و رویکردهای سیاسی میتواند به تقویت دموکراسی و بهینهسازی فرایندهای سیاسی در سطوح مختلف جهانی منجر شود.
