⏳ سرقت نامحسوس زمان: سارقان وقت در کمین کارمندان! ⏱️
در دنیای پرشتاب امروز، که بازار کار با رقابتی تنگاتنگ روبروست، بسیاری از کارمندان در معرض خطر “فرسودگی شغلی” قرار دارند. پژوهشهای متعددی در آمریکا نشان میدهد که عوامل پنهانی، زمان و انرژی کارمندان را به سرقت میبرند؛ عواملی که متخصصان آنها را “فقر زمانی” مینامند.
فقر زمانی چیست و چگونه کارمندان را تهدید میکند؟
فقر زمانی، به زبان ساده، کمبود مزمن زمان مورد نیاز افراد برای انجام وظایف و فعالیتهای روزمره است. به عبارت دیگر، احساس دائمی عجله و کمبود وقت برای انجام کارها و رسیدگی به امور شخصی.
بر اساس یک نظرسنجی جدید از شرکت سلامتمحور Wondr Health، حدود 82 درصد از کارمندان آمریکایی به دلایل فشارهای کاری، از تمام ظرفیتهای سلامتی خود استفاده نمیکنند و نزدیک به یکسوم از روزهای کاریشان را به دلیل استرس و فرسودگی از دست میدهند.
دکتر تیم چرچ، مدیر ارشد پزشکی Wondr Health، در اینباره میگوید: «هیچکس بهاندازهای که خودش از ما انتظار دارد، سختگیر نیست و همین باعث فقر زمانی میشود. شرایطی که در آن، زمان کافی برای تعادل واقعی میان کار و زندگی وجود ندارد. این وضعیت باید زنگ خطری برای کارمندان و کارفرمایان باشد؛ وقت آن رسیده که فرهنگ محیط کار بازنگری شود.»
⚖️ چگونه محیط کار ناسالم، فقر زمانی را تشدید میکند؟
دیوید بالارد، نایبرئیس شرکت One Mind at Work (متمرکز بر سلامت روان در محیطهای کاری) توضیح میدهد: «در برخی فرهنگهای سازمانی، مرخصی گرفتن نوعی بیتعهدی تلقی میشود و کارِ بیشازحد پاداش دارد. در چنین محیطهایی، کارمندان احساس گناه یا ترس از قضاوت منفی دارند و از مرخصی صرفنظر میکنند.»
رون گوتزل، روانشناس ارشد دانشگاه جانز هاپکینز، تأکید میکند که فقر زمانی نهتنها برای افراد، بلکه برای شرکتها و کل جامعه پیامدهای زیانباری دارد. او میگوید: «همه ما روزانه 24 ساعت در اختیار داریم، اما بسیاری سعی میکنند تا حد امکان، فعالیتهای بیشتری را در آن بگنجانند؛ بیآنکه بپرسند آیا این فعالیتها واقعاً کیفیت زندگی، شادی و احساس موفقیتشان را افزایش میدهد یا نه.»
📉 پیامدهای فقر زمانی برای کارمندان و سازمانها
کارشناسان هشدار میدهند که این مسئله نهتنها برای کارمندان، بلکه برای شرکتها نیز زیانبار است. فقر زمانی میتواند به کاهش بهرهوری، افزایش غیبت از کار، و در نهایت، افزایش نرخ ترک کار منجر شود.
فقر زمانی با سلامت روان، کاهش بهرهوری، افزایش غیبت (حضور فیزیکی بدون تمرکز و عملکرد مطلوب) و در نهایت، فرسایش نیروی کار گره خورده است.
💡 راههای مقابله با فقر زمانی در محیط کار
یکی از روانشناسان متخصص در مدیریت استرس میگوید: «کارمندانی که مرتباً در معرض فرسودگی شغلی قرار دارند، وضعیتی را تجربه میکنند که هم برای خودشان و هم برای شرکت، زیانآور است. این افراد به مرور نسبت به کار بیانگیزه میشوند و بازدهیشان کاهش مییابد.»
فرسودگی شغلی نتیجهی قرار گرفتن طولانیمدت در معرض استرس کاری است و بدون فرصتی برای بازیابی انرژی. این وضعیت، بهتدریج منجر به خستگی ذهنی و عاطفی، فاصلهگرفتن از کار و کاهش عملکرد میشود.
یاسمین بسن-کاسینو، جامعهشناس دانشگاه مونتکلر، وضعیت فعلی بازار کار آمریکا را “فرهنگ اضافهکاری” توصیف میکند و گفت: «فناوریهای جدید باعث شدهاند کارمندان حتی در روزهای مرخصی هم با ایمیل یا تماسهای کاری درگیر باشند.»
به گفتهی او، بسیاری از کارمندان ناچارند ساعات بیشتری را صرف چککردن ایمیلها کنند و در نتیجه، فرصتی برای استراحت و بازیابی واقعی نداشته باشند.
کارشناسان برای مقابله با این بحران، راهکارهایی را پیشنهاد میکنند: از سیاستهای مرخصی اجباری گرفته تا ایجاد فرهنگ قدردانی از تلاشهای کارکنان، و سرمایهگذاری در برنامههای رفاه کارمندان. برخی بر لزوم تغییر فرهنگ محیط کار تأکید دارند.
بسن-کاسینو میگوید: «باید فرهنگی ایجاد شود که در آن، مرخصی گرفتن امری عادی و تشویقکننده باشد تا کارمندان بتوانند انرژی خود را بازیابند. چنین تغییری، هم سلامت کارمندان را تأمین میکند و هم بهرهوری شرکتها را بالا میبرد.»
چرچ هشدار میدهد که اگر فرهنگ سازمانی از استراحت و سلامت حمایت نکند، شرکتها خطر از دستدادن بهترین نیروهای خود را به جان میخرند. کارمندان به دنبال محیطهایی میگردند که برای رفاهشان ارزش قائل شود.
در نهایت، برای رهایی از چنگال فقر زمانی، تغییر نگرش و رویکرد در محیط کار ضروری است.
