فینال جام حذفی فوتبال ایران در شرایطی قرار است که به عنوان یکی از مهم‌ترین رقابت‌های سالانه این ورزش در کشور مطرح می‌شود که مسئولان سازمان لیگ اعلام کرده‌اند این بازی در شهر اراک برگزار خواهد شد. این انتخاب به‌ویژه در مقایسه با شهر اصفهان و ورزشگاه نقش جهان که به عنوان یکی از بهترین و مدرن‌ترین ورزشگاه‌های ایران شناخته می‌شود، سوالاتی را در ذهن علاقه‌مندان و تحلیلگران فوتبال ایجاد کرده است.
پیش از این، فینال جام حذفی معمولاً در ورزشگاه‌هایی با ظرفیت بالا و امکانات مناسب برگزار می‌شد که توانایی میزبانی از حجم بالای تماشاگران را داشته باشند. ورزشگاه نقش جهان با ظرفیت بیش از ۷۰ هزار نفر و امکانات مدرن خود، یکی از بهترین گزینه‌ها برای برگزاری چنین رویدادهای مهمی به شمار می‌رفت. با این حال، تصمیم سازمان لیگ برای برگزاری فینال در شهر اراک، باعث شکل‌گیری انتقادات و ابهامات زیادی شده است.
یکی از دلایل مطرح‌شده برای این انتخاب، مشکلات زیرساختی و مدیریتی در اصفهان است. به نظر می‌رسد که سازمان لیگ به دلیل چالش‌های موجود در شهر اصفهان و شرایط کنونی آن، ترجیح داده است تا فینال را در اراک برگزار کند. شهرستان اراک از نظر امکانات ورزشی در سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل توجهی داشته و مدیران محلی این شهر نیز با استقبال از این تصمیم، تلاش دارند تا میزبانی خوبی از این رویداد انجام دهند.
نکته دیگر اینکه، برگزاری فینال در اراک می‌تواند به توسعه فوتبال در استان مرکزی کمک کند. این انتخاب به نوعی فرصتی است برای حمایت از تیم‌های محلی و ارتقاء سطح فوتبال در این منطقه. از سوی دیگر، اراک به عنوان یک شهر صنعتی و با سابقه فرهنگی غنی، همچنین می‌تواند بستر مناسبی برای جذب تماشاگران از مناطق مختلف کشور باشد.
انتخاب اراک برای فینال جام حذفی علاوه بر تسهیل در دسترسی برای ساکنان استان مرکزی، می‌تواند به شکل‌گیری یک رقابت سالم و جذاب منجر شود. برگزاری این بازی در شهرهای مختلف، به علاقه‌مندان فوتبال در تمامی نقاط کشور این امکان را می‌دهد تا از نزدیک شاهد رقابت‌های بزرگ فوتبال ایران باشند.
با این حال، چنین تصمیمی بدون انتقادات جامعه ورزشی نمانده است. بسیاری از کارشناسان و تماشاگران به این نکته اشاره دارند که انتخاب اراک بر اساس چه معیارهایی انجام شده و آیا واقعاً این شهر می‌تواند نیازهای یک رویداد ملی به این بزرگی را برآورده سازد یا خیر. برخی بر این باورند که انتخاب ورزشگاه‌های با ظرفیت بالا و امکانات کامل، باید به عنوان یک اولویت برای سازمان لیگ قرار گیرد.
در نهایت، برگزاری فینال جام حذفی در اراک می‌تواند به نوعی یک آزمایش برای سازمان لیگ باشد. این رویداد نه تنها می‌تواند به بهبود زیرساخت‌های ورزشی در استان مرکزی کمک کند بلکه چالشی برای سازمان لیگ خواهد بود تا در آینده تصمیمات بهتری در زمینه انتخاب محل برگزاری مسابقات مهم اتخاذ کند. از سوی دیگر، انتظار می‌رود مسئولان مربوطه ضمن توجه به نظرات و انتقادات منتقدان، زمینه‌ساز برگزاری هر چه بهتر این فینال شده و نقاط قوت و ضعف این انتخاب را به دقت مورد بررسی قرار دهند.
در نهایت، با نزدیک شدن به زمان برگزاری مسابقه، باید دید که آیا این انتخاب خواهد توانست انتظارات طرفداران فوتبال را برآورده کند یا اینکه انتقادات به حق جامعه ورزش، نشان از یک ناکامی در برنامه‌ریزی‌های سازمان لیگ خواهد بود. به هرحال، فینال جام حذفی ۱۴۰۲ به عنوان یک رویداد پرهیجان در پیش روی فوتبال ایران قرار دارد و می‌تواند تاثیرات عمیقی بر آینده فوتبال در کشور بگذارد.
