چرا سپاهان کنترل بازی را از دست داد؟
تیم فوتبال سپاهان اصفهان، یکی از باشگاه‌های معتبر و پرآوازه فوتبال ایران، در چند بازی اخیر خود نتوانسته است عملکرد مطلوبی از خود ارائه دهد و نگرانی‌هایی در میان هواداران و تحلیلگران فوتبال ایجاد کرده است. یکی از مهم‌ترین سوالاتی که مطرح شده، این است که چرا سپاهان در جریان بازی‌ها کنترل خود را از دست می‌دهد و نتوانسته است تاکتیک‌های خود را به‌خوبی پیاده‌سازی کند.
برای بررسی این موضوع می‌توان به چند عامل کلیدی اشاره کرد که تأثیر بسزایی در عملکرد سپاهان در میدان رقابت دارند.
۱. عدم هماهنگی در خط میانی
یکی از دلایل اصلی افت عملکرد سپاهان، عدم هماهنگی و انسجام در خط میانی این تیم است. در بازی‌های اخیر، بازیکنان این خط نتوانسته‌اند به خوبی وظایف خود را به انجام برسانند و این مسئله باعث بروز فقدان کنترل در میانه میدان شده است. به عنوان مثال، در دیدار اخیر سپاهان مقابل تیم پرسپولیس، بازیکنان خط میانی نتوانستند در برافراشتن توپ و ارسال‌های دقیق به مهاجمان همکاری مناسبی داشته باشند. این امر باعث شد تا حریف به راحتی از این نقطه ضعف سوءاستفاده کند و بر نتیجه بازی تسلط یابد.
۲. فشار روانی و عدم اعتماد به نفس
این روزها، بازیکنان سپاهان تحت فشار روانی زیادی قرار دارند. اوج‌گیری انتقادات از عملکرد آنها، و همچنین انتظارات بالای هواداران از تیمی که همیشه در صدر جدول بوده، باعث کاهش اعتماد به نفس بازیکنان شده است. این وضعیت به وضوح در بازی‌های اخیر سپاهان به چشم می‌خورد. به عنوان مثال، در بازی با تراکتور، بازیکنان در حفظ توپ و ایجاد موقعیت‌های گلزنی دچار اشتباهات مکرر شدند که ناشی از استرس و فشار سنگین رقابت بود.
۳. آسیب‌های مؤثر و کمبود نفرات کلیدی
مصدومیت‌های مکرر بازیکنان کلیدی تیم سپاهان هم عاملی دیگر در افت عملکرد آنها محسوب می‌شود. از جمله بازیکنانی که در بازی‌های اخیر غیبت آنها احساس شده، می‌توان به مهدی تیکدری و مسعود ریگی اشاره کرد. عدم حضور این بازیکنان باعث کاهش اثرگذاری ترکیب اصلی تیم و در نتیجه، اختلال در پیاده‌سازی تاکتیک‌های مربی شد.
۴. تغییرات تاکتیکی و ناهمخوانی با شیوه بازی بازیکنان
تغییرات مکرر در ترکیب و سیستم تاکتیکی توسط کادرفنی، به‌ویژه در میانه فصل، تأثیر منفی بر روی عملکرد کلی تیم گذاشته است. مربی تیم، محرم نویدکیا، با هدف ایجاد تنوع در بازی، چند بار سیستم ۱-۳-۲-۴ و ۱-۴-۲-۳ را امتحان کرده است، اما این تغییرات هنوز نتوانسته با توانایی‌ها و قابلیت‌های بازیکنان هماهنگ شود. بلاتکلیفی در به کارگیری بازیکنان در پست‌های مختلف، به سردرگمی آنها و از دست رفتن تمرکز در حین بازی انجامیده است.
نتیجه‌گیری
بنابراین، می‌توان گفت که سپاهان در مجموع به دلیل عوامل مختلفی از جمله عدم هماهنگی خط میانی، فشار روانی بر بازیکنان، آسیب‌های مؤثر و تغییرات تاکتیکی که با آن روبه‌رو بوده، کنترل بازی را از دست داده است. باید امیدوار بود که با بازگشت به شرایط ایده‌آل و اصلاحات لازم در سیستم بازی، سپاهان بتواند دوباره به فرم مطلوب خود بازگردد و نتیجه‌گیری‌های بهتری را در رقابت‌های آتی به دست آورد. هواداران این تیم در انتظار روزهای روشن‌تری برای سپاهان هستند و امیدوارند که این باشگاه تاریخ‌ساز بتواند بار دیگر به صدر جدول لیگ برتر برگردد.
