بازخوانی پیش‌بینی‌های لیگ برتر انگلیس: از ناکامی لیورپول تا درخشش احتمالی تیم‌های تازه صعود کرده
فصل لیگ برتر انگلیس به پایان رسید و این بدان معناست که وقت آن رسیده تا پیش‌بینی‌های پیش فصل خود را مرور کنیم و به اشتباهات خنده‌دار و با اعتماد به نفس بیش از حد خود بخندیم. مرور این اشتباهات مکرر و خنده‌دار به ما نشان می‌دهد که چرا شما در بخش نظرات اینقدر از این کار لذت می‌برید.
به هر حال، بیایید شروع کنیم. از نکات برجسته می‌توان به پیش‌بینی «لیورپول به مشکل می‌خورد»، «ایپسویچ به راحتی در لیگ می‌ماند»، سقوط ناتینگهام فارست و اخراج نونو به عنوان اولین مربی اشاره کرد. بله، سال پرباری بوده است!
خب، برویم سراغ اصل مطلب.
چه کسی قهرمان لیگ می‌شود؟
اکثریت قریب به اتفاق کارشناسان، قهرمانی منچسترسیتی را پیش‌بینی کرده بودند. سارا وینتربرن، سردبیر ارشد، حتی گفته بود: «فکر می‌کنم فاصله بیشتر خواهد شد.» دیو تیکنر هم با اطمینان گفته بود: «با اختلاف ۱۲ امتیاز قهرمان می‌شوند.»
مت استد و جیسون سوتار از آرسنال نام برده بودند، اما هیچ صحبتی از لیورپول نبود. البته در آن زمان جای خجالت نداشت، چون اوضاع لیورپول خوب نبود. اما خجالت اصلی در سوال بعدی از راه می‌رسد…
رتبه‌های دوم تا چهارم؛ پیش‌بینی‌ای که هیچ‌کس درست در نمی‌آورد
طبق سنت، هیچ‌کس این پیش‌بینی را درست انجام نداد. اما برخی اشتباهات فاحشی مرتکب شدند.
در این بخش، جان نیکلسون به خاطر اینکه حداقل توانست چهار تیم صحیح را نام ببرد، شایسته تقدیر است. او پس از پیش‌بینی قهرمانی سیتی، گفته بود: «آرسنال با فاصله‌ای زیاد دوم می‌شود. چلسی، با وجود اینکه یک شوخی است، سوم می‌شود. لیورپول، با وجود از دست دادن مربی‌اش، چهارم می‌شود.»
تیکنر و جیسون سوتار حداقل هر چهار تیم خود را به درستی به لیگ قهرمانان فرستادند، زیرا نیوکاسل را در بین انتخاب‌های خود قرار دادند و از همه مهم‌تر، لیورپول را حذف نکردند. سوتار همچنین به خاطر گفتن اینکه استون ویلا به خوبی فصل قبل نخواهد بود و تاتنهام جام‌ها را در اولویت قرار می‌دهد، شایسته امتیاز اضافی است.
چه کسی لیورپول را حذف کرد؟ ایان واتسون مستحق سیب‌زمینی گندیده است، زیرا نه تنها لیورپول را خارج از چهار تیم برتر قرار داد، بلکه منچستریونایتد را در آن قرار داد و با این جمله سرنوشت خود را پیش‌بینی کرد: «چرا این کار را می‌کنم؟» سوال خوبی است، واتو! سوال بسیار خوبی است.
اما برجسته‌ترین پاسخ در اینجا، بدون شک متعلق به ویل فورد است که به طرز عمیقی پیش‌بینی کرد: «لیورپول به مشکل می‌خورد.» این جمله برای همیشه در تاریخ ثبت خواهد شد و فقط تا حدی با جمله بلافاصله پس از آن جبران شد: «منچستریونایتد بدتر خواهد بود.» تاتنهام در رتبه سوم هم چندان درست از آب درنیامد.
وینتربرن هم به خاطر قرار دادن یونایتد در بین چهار تیم برتر و استد به خاطر قرار دادن تاتنهام، شایسته توبیخ هستند.
لوئیس اولدهام نیز تاتنهام را انتخاب کرد و در عین حال گفت: «سبک آرنه اسلات، لیورپول را به آرسنال نزدیک‌تر می‌کند.» این پیش‌بینی آنقدر درست بود که اشتباه از آب درآمد. اما او همچنین اضافه کرد که آرسنال یک جام خواهد برد، که آنقدر اشتباه بود که همچنان اشتباه باقی ماند.
سه گزینه برای سقوط
پاسخ واضح، واضح است، اما بسیاری از این وضوح دوری کردند، بنابراین به وینتربرن، استد و فورد که تا حدی جبران کرده است، به خاطر امتناع از پیچیده‌تر کردن موضوع، جایزه بدهید. وینتی در انتخاب سه تیمی که دوباره سقوط می‌کنند، گفت: «گاهی اوقات ممکن است سعی کنید خیلی باهوش باشید.» این نصیحتی بود که تقریباً همه پیروانش با خوشحالی آن را نادیده گرفتند.
تعداد واقعاً خنده‌داری از این احمق‌های خیلی باهوش، فارست را انتخاب کردند. تیکنر، واتسون و اولدهام همگی در این دام افتادند. نیکلسون هم در حین انجام این کار اعلام کرد: «باز هم قانون پیش‌بینی‌پذیری حاکم است.» این فصل واقعاً دیوانه‌وار بوده است.
با این حال، حتی کسانی که اشتباهات خنده‌داری مرتکب شدند، حداقل موفق شدند دو تیم صعود کرده را مستقیماً به دسته پایین‌تر بفرستند. سوتار هم مطمئناً از پاسخ‌های اشتباه‌تر دیگران سپاسگزار است که به او اجازه می‌دهد شرط‌بندی‌اش روی برنتفورد تقریباً بدون توجه عبور کند.
کدام باشگاه یک سورپرایز خوشایند خواهد بود؟
مشکل همیشگی این سوال این است که نه تنها چیزهایی را شناسایی کنید که غافلگیرکننده هستند، بلکه چیزهایی را هم شناسایی کنید که خوشایند هستند.
پیش‌بینی وینتی مبنی بر اینکه اورتون «به آرامی… در میانه جدول قرار می‌گیرد» در نهایت درست از آب درآمد و بازگشت مویس تقریباً انتظارات را برآورده کرد.
استد در اینجا خوب عمل می‌کند:
چلسی خوب عمل خواهد کرد، اما در حالی که این موضوع برخی را غافلگیر می‌کند، به هیچ وجه خوشایند نخواهد بود. اگر برنتفورد بتواند از در دسترس نبودن نیمی از بازیکنانش جلوگیری کند، باید دوباره به بهترین سطح خود بازگردد.
فورد با پیشنهاد اینکه «بورنموث قبل از اینکه آندونی ایرائولا توسط یکی از تیم‌های بزرگ وسوسه شود، در کورس رقابت برای اروپا قرار می‌گیرد» به روند جبران اشتباه خود در مورد لیورپول ادامه می‌دهد. ممکن است ایرائولا نرفته باشد، اما فقط زمان نشان خواهد داد که آیا در نحوه سقوط آن‌ها در بهار، وسوسه‌ای در کار بوده است یا خیر.
تیکنر با پیش‌بینی کسب ۵۰ امتیاز برای پالاس، شروع خوبی دارد، اما سپس با ذکر وستهم، همه چیز را خراب می‌کند. اگرچه با توجه به تمایلات تاتنهامی‌اش، شاید افتضاح بودن وستهم از نظر او یک سورپرایز خوشایند بوده است. راستش را بخواهید، چه کسی می‌داند او نیمی از اوقات به چه فکر می‌کند.
نیکلسون گفت: «نه زنگ خطر، نه سورپرایز. همه چیز همانطور که تصور می‌کنید خواهد بود.» او حتی در آن زمان می‌دانست که منچستریونایتد و تاتنهام به سمت شش تیم پایین جدول حرکت می‌کنند.
واتسون و اولدهام در اینجا چند گزینه برای ایپسویچ دارند. لوئیس اعلام کرد که تراکتوربویز «بین رتبه‌های یازدهم و چهاردهم قرار خواهند گرفت.» بالاترین رتبه‌ای که آن‌ها در هر روز مسابقه در این فصل به دست آوردند، رتبه پانزدهم پس از شش بازی بود. «اورتون هم در جایگاه مشابهی قرار خواهد گرفت، زیرا آخرین سال خوبی را در گودیسون پارک سپری می‌کنند.» این پیش‌بینی بسیار دقیق‌تر بود، زیرا تافی‌ها در رتبه سیزدهم به کار خود پایان دادند.
چه کسی کفش طلا را می‌برد؟
همه اعتبار این بخش به سوتار می‌رسد. در دنیایی که همه می‌گویند «بعدی هالند است»، همیشه مردی باش که شجاعت این را داشته باشد که بگوید «در واقع محمد صلاح!»
او این حقیقت را به این شکل بیان می‌کند:
ارلینگ هالند… نمی‌برد. محمد صلاح می‌برد.
تیکنر هم به خاطر شناسایی الکساندر ایساک به عنوان «ارزش بالقوه» در پشت سر ارلینگ هالند، شایسته تقدیر است. اولدهام نیز از ستاره نیوکاسل نام برد.
کدام خرید جدید بیشترین تأثیر مثبت را خواهد داشت؟
پاسخ صحیح در اینجا مطمئناً نیکولا میلنکوویچ در فارست بود و اگر او نباشد، ممکن است در واقع الیوت اندرسون نیز در فارست باشد.
به هر حال، هیچ‌کس اینها را نگفت.
وینتربرن و واتسون هر دو مجذوب نیکلاس فولکروگ شدند. وینتی معتقد بود که او «خلاف روند مهاجمان وستهم عمل می‌کند»، در حالی که واتسون خاطرنشان کرد: «وستهم با یک مهاجم واقعی باید مفید باشد.» او سه گل در لیگ برتر به ثمر رساند. وستهم مفید نبود.
نیکلسون ماتیاس دی لیخت را انتخاب کرد که قطعاً پاسخ درستی نیست. همچنین امیل اسمیت رو (فورد)، ریکاردو کالافیوری (تیکنر) یا فابیو کاروالیو (اولدهام) هم انتخاب‌های درستی نبودند.
سوتار گفت: «آماریو کوزیر-دوبری اگر دقایق مناسبی از برایتون دریافت کند، می‌تواند بدرخشد.» به نظر شما ۷۱۳ دقیقه برای بلکبرن کافی است؟
کدام خرید، یک فاجعه تمام‌عیار خواهد بود؟
بسیاری ماتیاس دی لیخت را انتخاب کردند که احتمالاً تا حدودی منصفانه است. همچنین بسیاری دومینیک سولانکه را انتخاب کردند که پیش‌بینی دشوارتری است.
ما به ویژه مجذوب این مشارکت جانی نیک هستیم:
۹ گل سولانکه ثابت خواهد کرد که همه ما به آن مشکوک هستیم.
سولانکه دقیقاً ۹ گل در لیگ برتر برای تاتنهام به ثمر رساند. با این حال، ما احساس می‌کنیم که در مورد او هیچ چیز نمی‌دانیم. شاید به همین سادگی باشد که درک تاتنهام اساساً غیرممکن است.
اثبات بیشتر این موضوع در پاسخ تیکنر نهفته است. غیرقابل پیش‌بینی بودن سولانکه به غیرقابل پیش‌بینی بودن تیمی به نام تاتنهام گره خورده بود که می‌توانست «سوم یا نهم شود». این ایده که نهمی نمایانگر اوج تلاش‌های تاتنهام است، اکنون کاملاً دوست‌داشتنی به نظر می‌رسد، اینطور نیست؟
بردهای آسان‌تر در این بخش نصیب فورد و اولدهام می‌شود که جاشوا زیرکزی را انتخاب می‌کنند، در حالی که انتخاب واتو از یک مهاجم ۹ گله دیگر به نام ایلیمان اندیایه در اورتون، نه درست است و نه اشتباه.
بزرگ‌ترین خرید ارزان‌قیمت کدام خواهد بود؟
هیچ‌کس او را در دسته بهترین خرید انتخاب نکرد، اما امتیازهای زیادی به استد به خاطر انتخاب میلنکوویچ در اینجا می‌رسد.
ما فرض می‌کنیم که نه وینتربرن و نه سوتار روی این حساب نمی‌کردند که دایچی کامادا کارت قرمز بیشتری (۱) از مشارکت در گل‌ها (۰) داشته باشد، در حالی که فریاد دیگری برای کاروالیو – این بار نیکلسون – باید به عنوان یک ضربه ناموفق در نظر گرفته شود.
تلاش‌های تحسین‌برانگیز و نجیبانه اولدهام و تیکنر برای تحقق موفقیت رایان سسنیون تقریباً در نیمه دوم فصل به نتیجه رسید. دیو همچنین تقریباً در مورد مبلغ ۸ میلیون پوند برای لوکاس برگوال، درست گفت و پیش‌بینی کرد که «به طرز احمقانه‌ای ارزان به نظر می‌رسد.»
فورد همچنین در مورد ۲۱ میلیون پوند برای ساوینیو و همچنین در مورد اینکه چرا آن‌ها توانستند او را با ۲۱ میلیون پوند به دست آورند، درست گفت. واتو در مورد آرچی گری بازی طولانی را انجام داد و تقریباً مطمئناً آخرین خنده را خواهد زد، حتی با ۳۵ میلیون پوند.
چه کسی به عنوان بازیکن سال PFA انتخاب می‌شود؟
هنوز به طور رسمی مشخص نیست، اما هیچ‌کس این پیش‌بینی را درست انجام نداده است، زیرا هیچ‌کس محمد صلاح را نگفت.
انواع مختلفی از اشتباهات در اینجا وجود دارد. البته شما همیشه گروگان شانس مصدومیت هستید و این موضوع وینتربرن (رودری) و استد (ساکا) را در اوایل کار حذف کرد.
جالب است که این سؤال باعث شد همه هشت نفر از پیشگویان نترس ما پاسخ‌های متفاوت (و اشتباه) بدهند و دی لیخت، مارتین اودگارد، دکلان رایس، کوین دی بروین و کول پالمر همگی انتخاب شدند.
در یک دور ناامیدکننده برای همه، احتمالاً تیکنر با گفتن ایساک، کمترین اعتبار را کسب می‌کند. هنوز هم اشتباه است، اما قطعاً کمترین اشتباه را دارد.
اولین مربی که شغل خود را در لیگ برتر از دست می‌دهد؟
تیکنر در اینجا از کمترین اشتباه به بیشترین اشتباه می‌رسد، زیرا او به نفع نونو اسپیریتو سانتو، قهرمان ناتینگهام فارست، رای می‌دهد. چه کسی؟
او حداقل در شرمندگی خود تنها نیست و وینتربرن و اولدهام نیز مرتکب همین اشتباه شدند.
پیش‌بینی مارکو سیلوا توسط استد چندان بهتر نیست و عجله سوتار برای قضاوت در مورد فابیان هورزلر در برایتون نیز بهتر از آن نیست.
راسل مارتین (نیکلسون) و استیو کوپر (واتسون) انتخاب‌های بسیار بهتری هستند، زیرا حداقل تا سال جدید دوام نیاوردند. اما تاج مسابقات اخراج به اریک تن هاخ رسید، همانطور که فورد به درستی و با نگاهی به گذشته پیش‌بینی کرده بود. اگر تلاش جاودانه «لیورپول به مشکل می‌خورد» وجود نداشت، او می‌توانست در اینجا بسیار خوب عمل کند.
قهرمان لیگ قهرمانان را انتخاب کنید
شش گزینه برای رئال مادرید و یک گزینه برای بایرن مونیخ پس از اخراج ونسان کمپانی وجود دارد، به این معنی که تنها کسی که حتی تا نیمه راه شانس کسب اعتبار را دارد، باز هم فورد است که پاری سن ژرمن را برای شکست دادن رئال مادرید در فینال انتخاب کرد. اگر او با دادن نایب قهرمان به ما زیاده‌روی نکرده بود، اکنون در موقعیت بسیار خوبی قرار داشت.
در پنج کلمه، بگویید بیشترین هیجان شما برای این فصل چیست؟
وینتربرن بدون شک درست می‌گفت – اینکه آیا به همان شکلی که او در نظر داشت یا نه، بستگی به شما دارد – با جمله «لیورپول زیر نظر هر کسی غیر از کلوپ.» در حالی که واتسون («منچسترسیتی قبل از قاضی») و فورد («یکصد و پانزده اتهام») همچنان منتظر هستند.
تیکنر از بحث‌های مربوط به فرمت مسابقات لذت می‌برد و منصفانه بگویم، نمی‌توانست بداند که «بحث‌های مزخرف در مورد فرمت لیگ قهرمانان» در نهایت تحت‌الشعاع «آیا برندگان لیگ اروپا واقعاً باید یک جایگاه در لیگ قهرمانان به دست آورند، اگر در واقع بسیار مزخرف هستند» قرار می‌گیرد.
به هر حال، این بیشتر از پنج کلمه است.
