پیدا شدن اجساد دو نفر مفقود شده در حادثه سقوط بهمن در کردستان؛ چه بر سرشان آمد؟
در خبری تلخ و دلسوز، اجساد دو نفر مفقود شده در پی حادثه سقوط بهمن در استان کردستان پیدا شد. این حادثه در یکی از مناطق کوهستانی این استان، که به خاطر منظرههای خیره کننده و طبیعت بکرش شهرت دارد، اتفاق افتاد و موجی از غم و ناراحتی را در میان اهالی منطقه و خانوادههای آن دو نفر مفقود شده به وجود آورد.
بر اساس گزارشات محلی، این حادثه در روز دوشنبه، نهم آبانماه ۱۴۰۲، رخ داد. دو کوهنورد که هویت آنها «علی رستمی» و «امید احمدی» اعلام شده است، به علت عدم مدیریت صحیح در مواجهه با شرایط جوی و بهمن، در این حادثه جان خود را از دست دادند. مقامات محلی و منابع خبری همچنین اشاره کردند که این دو فرد با هدف گشتوگذار در طبیعت و استفاده از فرصتهای ورزشی به این منطقه آمده بودند.
به گفته شاهدان عینی، برف سنگین و بارشهای بیوقفه در روزهای اخیر باعث ایجاد وضعیت خطرناکی در کوههای کردستان شده بود. با وجود هشدارها و توصیههای کارشناسان بر اساس شرایط جوی، این دو کوهنورد به برنامه خود ادامه دادند که نهایتاً به سقوط بهمن منجر شد. پس از وقوع حادثه، تلاشهای گستردهای از سوی تیمهای امداد و نجات برای یافتن آنها آغاز شد.
شانس با تیمهای جستجو یار نبود و تلاشها در روزهای اول به دلیل شرایط سخت جوی و وجود برف و یخ به نتیجه خاصی نرسید. اما پیگیری مداوم و همکاریهای بینادارهای موجب شد که نهایتاً در روز چهارشنبه، یازدهم آبانماه، اجساد این دو نفر در یکی از درههای اطراف منطقه پیدا شود. بلافاصله پس از یافتن اجساد، اقدامات لازم برای انتقال آنها به مراکز پزشکی آغاز شد تا خانوادههای آنها به خبر تلخ درگذشت عزیزانشان مطلع شوند.
حادثه سقوط بهمن در این منطقه، نه تنها جان این دو کوهنورد را گرفت، بلکه نگرانیهای جدیدی را در مورد ایمنی کوهنوردی در شرایط جوی نامساعد و پیشبینی نشده بهوجود آورد. بسیاری از فعالان و متخصصان حوزه کوهنوردی به این نکته تأکید کردند که همواره باید به هشدارهای جوی توجه داشته باشند و از انجام فعالیتهای خطرناک در زمانهای بحرانی پرهیز کنند.
اکنون که این ماجرا به پایان رسیده است، جامعه کوهنوردان و گردشگران در کردستان و بهویژه در مناطق کوهستانی کشور میبایست به عنوان یک درس عبرت به این حادثه نگاه کنند. ایمنی در اولویت باید قرار گیرد و هرگونه بیتوجهی به شرایط محیطی میتواند عواقب مرگباری داشته باشد.
خانوادههای قربانیان به شدت تحت تأثیر قرار گرفتهاند و در حالی که برای از دست دادن عزیزانشان عزاداری میکنند، نهادهای محلی و اجتماعی نیز در تلاش هستند تا از این پس برنامههای آموزشی و آگاهیبخشی را در راستای ایمنی کوهنوردان و گردشگران برگزار کنند. این اقدامها میتواند مانع از تکرار چنین حوادث ناگواری شود.
در نهایت، باید اشاره کرد که فقدان این دو کوهنورد به عنوان یک تلنگر جدی برای مسئولین و متولیان حوزه گردشگری و کوهنوردی در کشور ما به شمار میآید. ضرورت ایجاد یک شبکه مشاورهای مؤثر بهمنظور راهنمایی کوهنوردان و علاقهمندان به طبیعت در خصوص شرایط جوی، تجهیزات و ایمنی، نیاز است که به سرعت جداً مورد توجه قرار گیرد. تنها از این طریق میتوان ضریب ایمنی در فعالیتهای کوهنوردی را افزایش داد و از وقوع حوادث اینچنینی در آینده جلوگیری کرد. امید است که با همت همگان، این قبیل حوادث دردناک دیگر تکرار نشوند و تمامی کوهنوردان در کنار لذت از طبیعت، از ایمنی و سلامت خود نیز اطمینان حاصل کنند.