در تاریخ فوتبال ایران، یکی از جذاب‌ترین و پرپیچ و خم‌ترین رقابت‌ها میان دو تیم بزرگ و پرطرفدار، یعنی پرسپولیس و استقلال، شکل گرفته است. این مسابقه که به داربی معروف است، همواره با تنش‌ها و هیجانات خاص خود همراه بوده و بر تلاش و عزم هر دو تیم برای پیروزی تأثیر گذاشته است. حوادث و روایت‌های این رقابت در هواداران دو تیم تأثیر عمیق و ویژه‌ای داشته است و اکنون تاریخ فوتبال ایران به نقطه عطفی جدید دست یافته است؛ درست در زمانی که پرسپولیسی‌ها توانستند طلسم استقلالی‌ها را بشکنند.
پرسپولیس، به عنوان یکی از موفق‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران، همواره با یک تیم قدرتمند و سرسخت در برابر رقبایش قرار گرفته است. این تیم در سال‌های اخیر با کسب عناوین مختلف و همچنین داشتن بازیکنان با کیفیت، موفق به افزایش تعداد هواداران خود شده است. در مقابل، استقلال نیز با تاریخی پربار و دستاوردهای فراوان، همواره یکی از رقبای جدی پرسپولیس به حساب می‌آید.
میتوان به یکی از بازی‌های سرنوشت‌ساز اخیر اشاره کرد، جایی که در روز ۱۲ آذر ۱۴۰۲، پرسپولیس در دیداری حساس و تعیین‌کننده، موفق شد با نتیجه ۲ بر ۱ استقلال را شکست دهد. این پیروزی نه تنها به ارتقای جایگاه پرسپولیس در جدول رده‌بندی کمک کرد بلکه به نوعی باخت‌های گذشته در برابر استقلال را نیز جبران نمود.
در این دیدار، پرسپولیس با ارائه یک بازی تاکتیکی و هوشمندانه، به خوبی توانست بر نقاط ضعف استقلال مسلط شود. سرمربی پرسپولیس، یحیی گل‌محمدی، با تحلیل دقیق حریف و برنامه‌ریزی هوشمندانه، بازیکنان خود را به گونه‌ای آماده کرده بود که هم در دفاع و هم در حمله عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته باشند.
بازی با فشارهای روانی زیادی همراه بود و هر دو تیم با انگیزه شدید وارد میدان شدند. در نیمه اول، استقلال با ایجاد چند موقعیت مناسب، به دنبال گلزنی بود، اما خط دفاع مستحکم پرسپولیس به رهبری محمدحسین کنعانی‌زادگان توانست مانع از نفوذ مهاجمین استقلال شود. در عوض، در دقیقه ۳۰، پرسپولیس با یک ضدحمله سریع و هوشمندانه، توسط نیکولای کادری، به گل اول بازی دست یافت. این گل به شکستن روحیه استقلال کمک کرد و آبی‌پوشان در تلاش بودند تا به سرعت به بازی برگردند.
در نیمه دوم، استقلال با اضافه کردن بازیکنان هجومی به میدان، فشار خود را بر روی پرسپولیس افزایش داد. اما این بار درخشش گلر جوان پرسپولیس، علیرضا بیرانوند، کلیدی بود، چرا که او چندین موقعیت خطرناک را به زیبایی دفع کرد و مانع از بازگشت استقلال به بازی شد.
در نهایت، زمانی که استقلال سرانجام توانست گل تساوی را در دقایق پایانی با گلزنی موتوموری وارد دروازه پرسپولیس کند، آتش رقابت به شدت شعله‌ور شد. اما پرسپولیس با اراده و قدرت جانانه، یک بار دیگر توانست در دقیقه ۸۷ با گلزنی مهدی عبدی، به پیروزی دست یابد و طلسم استقلالی‌ها را که در چند بازی اخیر نتوانسته بودند شکست دهند، بشکند.
این پیروزی برای پرسپولیس نه تنها به معنای کسب سه امتیاز مهم بود، بلکه به عنوان یک تحول روانی برای بازیکنان و هواداران این تیم به شمار می‌رفت. در واقع، این پیروزی به آنها نشان داد که می‌توانند بر حریف سنتی خود غلبه کنند و اطمینان حاصل کنند که در مسابقات آتی نیز می‌توانند با قدرت بیشتری به میدان بروند.
در پایان، میتوان گفت که داربی تهران، همواره نمادی از رقابت و تلاش است و نتیجه هر یک از این بازی‌ها می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روی تاریخچه‌ی دو باشگاه و همچنین فرهنگ فوتبالی کشور بگذارد. پرسپولیسی‌ها با شکستن طلسم استقلالی‌ها اکنون بیش از هر زمان دیگری برای دستیابی به قهرمانی و موفقیت‌های بیشتر آماده هستند.
