وقتی قانون، زندگی بچه‌ها را تغییر می‌دهد: حکم جدید دادگاه عالی چه آینده‌ای برای سلامت ترنس‌ها رقم می‌زند؟
رأی اخیر دادگاه عالی ایالات متحده در مورد ممنوعیت ارائه خدمات درمانی تأیید جنسیت برای افراد زیر سن قانونی در ایالت تنسی، نگرانی‌های زیادی را در مورد آینده سلامت افراد ترنسجندر برانگیخته است. در این مقاله به بررسی ابعاد مختلف این حکم و تأثیرات آن بر زندگی کودکان و نوجوانان ترنس می‌پردازیم.
دیوان عالی ایالات متحده، قانون ایالتی تنسی مبنی بر ممنوعیت مراقبت‌های تأیید جنسیت برای افراد زیر سن قانونی را در پرونده «ایالات متحده علیه اسکرِمِتی» (U.S. v. Skrmetti) تأیید کرد. این تصمیم که با رأی ۶ به ۳ اکثریت محافظه‌کار دادگاه اتخاذ شد، اعلام می‌دارد که «لایحه سنای شماره ۱» (Senate Bill 1 – SB1) با ممنوع کردن درمان‌های پزشکی خاص برای جوانان بر اساس جنسیت انتسابی هنگام تولد، اصل برابری حمایت قانون اساسی را نقض نمی‌کند. این در حالی است که بسیاری از متخصصان و مدافعان حقوق افراد ترنسجندر معتقدند این قانون تبعیض‌آمیز است.
چرا این موضوع اهمیت دارد؟
این حکم ضربه بزرگی به حقوق و حمایت از آمریکایی‌های ترنسجندر است که در سطوح ایالتی و فدرال مورد حمله قرار گرفته‌اند. چالش علیه «لایحه سنای شماره ۱» تنسی توسط سه نوجوان ترنسجندر، خانواده‌هایشان و یک پزشک مطرح شده بود. یکی از شاکیان، پسری ۱۲ ساله ترنسجندر، در اظهارنامه‌ای که به دادگاه منطقه ارائه شد، نوشت: «شاید این موضوع برای دیگران کوچک به نظر برسد، اما تمام دنیای من را تحت تأثیر قرار می‌دهد. من سختی‌های زیادی کشیده‌ام تا بالاخره به این جایگاه شاد و سالم برسم و از صمیم قلب امیدوارم که همه چیز از من گرفته نشود.»
«لایحه سنای شماره ۱» برای هر فرد زیر ۱۸ سال، درمان‌های پزشکی با هدف کاهش علائم دیسفوریای جنسیتی (احساس ناهمخوانی بین جنسیت درک شده فرد و جنسیت انتسابی او در هنگام تولد) را ممنوع می‌کند. این قانون شامل داروهای مسدودکننده بلوغ و هورمون‌درمانی می‌شود. در حالی که هیچ مدرکی مبنی بر اثرات منفی جدی این داروها وجود ندارد، استفاده طولانی مدت از مسدودکننده‌های بلوغ ممکن است تراکم مواد معدنی استخوان را محدود کند.
این داروها همچنین مدت‌هاست که توسط نوجوانان و کودکانی که ترنسجندر نیستند برای درمان انواع بیماری‌ها استفاده می‌شوند. استفاده از آن‌ها برای دیسفوریای جنسیتی در حال حاضر توسط انجمن پزشکی آمریکا (American Medical Association)، آکادمی اطفال آمریکا (American Association of Pediatrics)، انجمن روانشناسی آمریکا (American Psychological Association) و سایر موسسات مهم پزشکی پشتیبانی می‌شود.
تحقیقات نشان داده است که جوانانی که دیسفوریای جنسیتی را تجربه می‌کنند، در معرض خطر بالای افسردگی و خودکشی قرار دارند. مطالعات متعدد نشان داده است کسانی که مراقبت دریافت می‌کنند، سلامت روانی بهتری دارند، از جمله کاهش فکر خودکشی. در مقابل، بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲، زمانی که ایالت‌ها قوانین ضد ترنسجندر را تصویب کردند، اقدام به خودکشی در میان جوانان ترنسجندر تا ۷۲ درصد افزایش یافت. در بریتانیا، ممنوعیت مسدودکننده‌های بلوغ برای جوانان ترنسجندر منجر به کاهش شدید سلامت روان در میان این گروه، از جمله افزایش افسردگی، انزوای اجتماعی و فکر خودکشی شد.
تصمیم دادگاه عالی
در تصمیم اکثریت دادگاه عالی، رئیس دیوان عالی کشور، جان رابرتز (John Roberts)، به “بحث‌های شدید علمی و سیاست‌گذاری در مورد ایمنی، اثربخشی و مناسب بودن” این درمان‌ها اشاره کرد. با این حال، بسیاری از این بحث‌ها عمدتاً سیاسی بوده‌اند و نه علمی.
دادگاه موظف بود تصمیم بگیرد که آیا این قانون تبعیض جنسیتی تحت ماده حمایت برابر قانون اساسی است یا خیر و بنابراین باید مشمول سطح بالاتری از بررسی قضایی قرار گیرد. شاکیان استدلال کردند که «لایحه سنای شماره ۱» درمان‌های پزشکی تثبیت شده را برای برخی افراد ممنوع می‌کند و برای دیگران بر اساس جنسیت انتسابی افراد در هنگام تولد اجازه می‌دهد. به عنوان مثال، در تنسی، نوجوانی که در بدو تولد جنسیت زن به او اختصاص داده شده است، نمی‌تواند هورمون تستوسترون دریافت کند، اما نوجوانی که در بدو تولد جنسیت مرد به او اختصاص داده شده است، می‌تواند.
رابرتز در رای اکثریت نوشت: “ماده حمایت برابر این اختلافات را حل نمی‌کند. همچنین به ما این مجوز را نمی‌دهد که آن‌ها را آنطور که صلاح می‌دانیم، قضاوت کنیم. نقش ما این نیست که ‘در مورد خرد، انصاف یا منطق’ قانون پیش رو قضاوت کنیم… بلکه تنها اطمینان حاصل کنیم که قانون اساسی ضمانت حمایت برابر متمم چهاردهم را نقض نمی‌کند. با این نتیجه که این کار را نمی‌کند، ما سوالات مربوط به سیاست آن را به مردم، نمایندگان منتخب آن‌ها و روند دموکراتیک واگذار می‌کنیم.”
در مخالفت، قاضی سونیا سوتومایور (Sonia Sotomayor) نوشت: “قانون تنسی به صراحت بر اساس جنسیت و وضعیت ترنسجندر طبقه‌بندی می‌کند… اکثریت منطق و رویه را تحریف می‌کنند تا خلاف آن را بگویند، و به طور غیرقابل توضیحی اعلام می‌کنند که باید ممنوعیت قاطع تنسی برای درمان پزشکی نجات‌بخش را تأیید کنند… دادگاه با عقب‌نشینی از بررسی قضایی معنادار دقیقاً در جایی که بیشترین اهمیت را دارد، کودکان ترنسجندر و خانواده‌هایشان را به هوس‌های سیاسی واگذار می‌کند. با اندوه، مخالفت می‌کنم.”
نظر کارشناسان چیست؟
تصمیم دادگاه به این معنی است که «لایحه سنای شماره ۱» تنسی و هر قانون مشابه ایالتی، شایسته بررسی دقیق توسط سیستم قضایی برای اطمینان از مناسب بودن آن‌ها نیستند. النا ردفیلد (Elana Redfield)، کارشناس سیاست‌های LGBTQ+ در موسسه ویلیامز (Williams Institute) در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس می‌گوید: “این مایه تاسف است زیرا شواهد در مورد مراقبت‌های تأیید جنسیت به طور قاطع از دسترسی به این مراقبت‌ها حمایت می‌کند. با این حال، قوه مقننه این شواهد را نادیده گرفت و در عوض، هنگام تصویب قانون، به اطلاعات نادرست و گمانه‌زنی‌ها تکیه کرد و می‌توان استدلال کرد که تعصب علیه افراد ترنسجندر نیز در این امر دخیل بوده است.”
ردفیلد خاطرنشان می‌کند که نتیجه این پرونده مانع از آن نمی‌شود که ایالت‌ها قوانینی را برای حمایت از دسترسی به مراقبت‌های تأیید جنسیت تصویب کنند – همانطور که ۱۴ ایالت و واشنگتن دی سی این کار را انجام داده‌اند. او اضافه می‌کند که این حکم مانع از طرح چالش‌های آتی علیه قوانین ضد ترنسجندر در دادگاه به دلایل دیگر نمی‌شود.
لارنس گوستین (Lawrence Gostin)، یکی از مدیران دانشکده موسسه اونیل (O’Neill Institute) برای حقوق ملی و جهانی بهداشت در مرکز حقوق دانشگاه جورج تاون (Georgetown University Law Center)، تصمیم دادگاه را محکوم کرده است. گوستین در بیانیه مطبوعاتی اخیر گفت: “دیدن اینکه اکثریت قضات دادگاه عالی چشم خود را می‌بندند در حالی که نوجوانان ترنسجندر به طور کامل از دسترسی به خدمات بهداشتی در مشورت با پزشکان خود محروم می‌شوند، تکان‌دهنده است. دادگاه در حال چراغ سبز نشان دادن به قوانین ایالت‌های جمهوری‌خواه است که به شدت بر زندگی افراد به حاشیه رانده شده و قربانی‌شده که به دنبال مراقبت‌های بهداشتی، پذیرش اجتماعی و کرامت هستند، تأثیر می‌گذارد. این تصمیم راه را برای محدودیت‌های بیشتر در سایر خدمات ضروری اما از نظر سیاسی پرمخاطره، به‌ویژه در بهداشت جنسی و باروری هموار می‌کند.”
برای اطلاعات بیشتر در مورد این پرونده و مراقبت‌های تأییدکننده افراد ترنسجندر مطالعه کنید.
در صورت نیاز به کمک
اگر شما یا کسی که می‌شناسید در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلات یا افکار خودکشی هستید، کمک در دسترس است. با «خط تلفن بحران و خودکشی ۹۸۸» با شماره ۹۸۸ تماس بگیرید یا از چت آنلاین «لایف‌لاین» (Lifeline Chat) استفاده کنید.
این مقاله توسط آلیسون پارشال (Allison Parshall) نوشته شده و توسط دین ویسِر (Dean Visser) ویرایش شده است.
