نسبت بیمه‌پردازان به بازنشستگان در کشور ما، به یک نگرانی بزرگ تبدیل شده است. این نسبت نمایانگر یک بحران بالقوه در نظام تامین اجتماعی است و نشان‌دهنده چالش‌های جدی در آینده اقتصادی جامعه می‌باشد. با افزایش تعداد بازنشستگان و کاهش تعداد بیمه‌پردازان، فشار مالی بر روی سیستم تامین اجتماعی به شدت افزایش می‌یابد. این امر می‌تواند به شکل نامطلوبی بر روی خدمات اجتماعی، بیمه‌های درمانی و مستمری‌های بازنشستگان تاثیر بگذارد.
وضعیت فعلی به‌گونه‌ای است که تعداد افراد سالخورده‌ی نیازمند به حمایت بیشتر از تعداد کارگران شاغل افزایش می‌یابد. این مشکل می‌تواند چشم‌انداز نگران‌کننده‌ای را برای نسل‌های آینده نشان دهد. به همین خاطر، لازم است تدابیر مؤثری برای مدیریت و بهبود این وضعیت اتخاذ شود.
توجه: این وضعیت مستلزم اقدام فوری است!
بسیاری از کشورها از تجربیات خود در این زمینه بهره‌برداری کرده‌اند و می‌توانند به عنوان الگوهای مثالی برای ما عمل کنند. در این راستا، باید سیاست‌های مناسبی برای تشویق به فرزندآوری، رشد تعداد بیمه‌پردازان و حداقل‌سازی حقوق بازنشستگی اتخاذ گردد. این تحولات به نفع بازنشستگان و همچنین نسل جوان خواهد بود و می‌تواند به پایدار کردن سیستم اجتماعی کمک کند.
در نهایت، چالش‌های مربوط به تنظیم نظام تامین اجتماعی همچنان پابرجا خواهد ماند، مگر اینکه جامعه با جدیت به فکر حل این معضل باشد. امروز، وظیفه ما این است که به کارگران جوان و بازنشستگان اطمینان دهیم که سیستم تامین اجتماعی می‌تواند از آن‌ها حمایت کند و به آینده‌ای روشن بیندیشند.
