در عصر حاضر، فناوری‌هایی که ممکن است روزگاری به فراموشی سپرده شده بودند، به یکی از مهم‌ترین محورهای توجه متخصصان و فعالان حوزه‌های مختلف تبدیل شده‌اند. این بازگشت به فناوری‌های پیشین، نه تنها به دلیل ناکارآمدی برخی از فناوری‌های جدید، بلکه به واسطه تولید ایده‌های نوین در زمینهٔ به‌کارگیری این تکنولوژی‌ها صورت می‌گیرد.
تاریخ فناوری همواره نشان داده است که بسیاری از اختراعات و ابداعات، به دلیل عدم توجه و عدم شناخت کامل از ظرفیت‌های خود، در زمان خود چندان مورد استقبال قرار نگرفته‌اند، اما با گذشت زمان و تغییر نیازهای بشر، دوباره به دست فراموشی سپرده نمی‌شوند.
از جمله فناوری‌هایی که این روزها در کانون توجه قرار گرفته، می‌توان به تکنیک‌های هوش مصنوعی، ماشین‌های یادگیرنده، و همچنین فناوری‌های سبز اشاره کرد. این فناوری‌ها که با هدف رفع نیازهای روزمره و بهبود کیفیت زندگی انسان طراحی شده‌اند، اکنون به عنوان ابزارهای مؤثر در بسیاری از حوزه‌ها از جمله صنعت، بهداشت، و آموزش شناخته می‌شوند.
با ورود فناوری‌های مدرن، بسیاری از کارگاه‌ها و صنایع به سمت خودتکامل رفتند و به‌جای استفاده از فرآیندهای قدیمی، بر روی روش‌های نوین و فناوری‌های خودکار تمرکز کردند. با این حال، حالا شاهد گرایش مجدد به فرایندها و تکنیک‌های سابق هستیم، که بنا به نیازهای جدید و بحران‌هایی که جهان امروزه با آن روبروست، دوباره مورد توجه قرار گرفته‌اند.
از جمله محورهای جذاب این بازگشت، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر است. با توجه به چالش‌های جدی مانند تغییرات اقلیمی و افزایش تقاضا برای انرژی، کشورهای دنیا به دنبال راهکارهای پایدار و روزآمد هستند. در این زمینه، فناوری‌هایی چون انرژی خورشیدی و بادی دوباره در کانون توجه قرار گرفته‌اند و با توجه به قیمت پایین و بازده مناسب، پتانسیل بالایی برای آینده دارند.
همچنین در زمینه‌های بهداشتی، فناوری‌هایی که روزگاری به دلیل عدم توجه کنار گذاشته شده بودند، حالا با راهکارهای به‌روزتر و استراتژی‌های نوین، به یافتن حل‌های مؤثر در حوزهٔ بهداشت عمومی و درمان‌های نوین پرداخته‌اند. مثلاً تکنیک‌های دورۀ پزشکی سنتی با استفاده از اطلاعات علمی جدیدتر، به بهبود کیفی خدمات بهداشتی کمک شایانی کرده‌اند.
از سویی دیگر، در فضای تجاری و صنعتی، بسیاری از شرکت‌ها به دنبال احیای مدل‌های قدیمی و حفظ هویت فرهنگی خود هستند. ایجاد رابطهٔ تنگاتنگ میان فناوری‌های مدرن و سنتی می‌تواند منجر به توسعهٔ صنعت گردشگری و به ویژه حفظ آثار باستانی و سنتی گردد. این موضوع در کشورهایی مثل ایران که دارای تاریخ و فرهنگ غنی هستند، بسیار حائز اهمیت می‌باشد.
بازگشت به فناوری‌های فراموش شده، نه تنها یک ضرورت به شمار می‌رود، بلکه به نوعی یک فرصت مناسب نیز به حساب می‌آید. در دنیای بشر امروز، که مملو از چالش‌ها و معضلات گوناگون است، یادآوری و استفاده از تجربیات گذشته می‌تواند کلید حل مشکلات اکنون باشد.
از این رو، دنیای دیجیتال امروزی به کارآفرینانی احتیاج دارد که بتوانند از رویکردهای جدید بهره‌برداری کنند و امن‌ترین، کارآمدترین و پایدارترین سیستم‌ها را توسعه دهند. همچنین، آموزش و پرورش می‌تواند نقش کلیدی را در این روند ایفا کند. به‌کارگیری هنر و علم در کنار هم و ارتقای آگاهی عموم، می‌تواند باعث شود که نسل جوان به درک بهتری از تکنولوژی‌ها و چالش‌های آینده دست یابد.
به طور خلاصه، فناوری که روزگاری فراموش شده بود، اکنون دوباره در کانون توجه قرار گرفته است. با توجه به تحولات روزافزون، این موضوع نویدبخش دوره‌ای تازه در تاریخ بشریت و همکاری‌های میان رشته‌ای مختلف می‌باشد. این بازگشت نه تنها به بهبود زندگی انسان‌ها کمک می‌کند، بلکه نشانه‌ای از ظرفیت‌های بی‌پایان خلاقیت بشری نیز به شمار می‌رود.