فصلنامه هنرهای تجسمی به بررسی رسانه‌های هنری نوین پرداخت؛ نگاهی جدید به دنیای هنر!
فصلنامه هنرهای تجسمی به عنوان یک منبع معتبر و قابل اعتماد در عرصه هنر، در جدیدترین شماره خود به بررسی و تحلیل رسانه‌های هنری جدید پرداخته است. این فصلنامه که همواره به معرفی و بررسی روندهای نوین در هنرهای تجسمی می‌پردازد، در این شماره نگاهی تازه به تقاطع هنر و تکنولوژی داشته و به بررسی چگونگی تأثیر رسانه‌های جدید بر رویکردها و مفاهیم هنری پرداخته است.
در دنیای معاصر، هنر تحت تأثیر روزافزون فناوری‌های نوین قرار گرفته و رسانه‌های جدید به یک ابزار کلیدی در تشکیل و انتقال ایده‌های هنری تبدیل شده‌اند. از این رو، این فصلنامه موفق شده است با جمع‌آوری مقالات علمی و نظری از صاحب‌نظران و هنرمندان برجسته، بستر مناسبی برای بحث و تبادل نظر پیرامون این موضوع فراهم آورد.
یکی از مباحث اصلی مطرح شده در این شماره، بررسی سیر تحول رسانه‌های هنری از گذشته تا به امروز است. نویسندگان این مقالات به تحلیل چگونگی تأثیر رسانه‌های نوین مانند ویدئوهنری، هنر دیجیتال و هنرهای تعاملی پرداخته و نکات قابل توجهی را ارائه داده‌اند. این رسانه‌ها نه تنها شیوه‌های سنتی خلق و تجربه هنر را دگرگون کرده‌اند، بلکه امکان تعامل مستقیم و زنده میان هنرمند و مخاطب را نیز فراهم آورده‌اند.
از جمله مقالات برجسته این شماره می‌توان به مقاله‌ای از دکتر سحر سرمدی، پژوهشگر و هنرمند معاصر، اشاره کرد که به بررسی تأثیر هنر دیجیتال بر هویت فرهنگی می‌پردازد. دکتر سرمدی در مقاله خود به نکاتی اشاره می‌کند که چگونه این هنر می‌تواند به بازتعریف مفهوم هویت در جوامع متنوع فرهنگی کمک کند.
همچنین، گفتگویی با یکی از هنرمندان مطرح این حوزه، آقای امیرعلی زاویه، نیز در این شماره منتشر شده است. آقای زاویه در این گفت‌وگو ضمن بیان تجربیات خود در خلق آثار هنری با استفاده از تکنولوژی‌های نوین، به چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی هنرمندان امروز اشاره کرده و بر لزوم آگاهی هنرمندان از فناوری‌های روز تأکید نموده است.
فصلنامه هنرهای تجسمی در این شماره همچنین به بررسی تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر روندهای هنری پرداخته است. امروزه بسیاری از هنرمندان آثار خود را از طریق پلتفرم‌هایی نظیر اینستاگرام و تیک‌تاک به نمایش می‌گذارند که این موضوع به برکت این رسانه‌های جدید، امکان دیده شدن آثار هنری برای گروه‌های بزرگ‌تری از مخاطبین را فراهم آورده است. بنابراین، این مسئله نیز یکی از موضوعات مهم مورد بحث در این فصلنامه به شمار می‌آید.
علاوه بر این، در این شماره گزارشی از هنرمندان جوان و نوظهور ایرانی که با استفاده از رسانه‌های جدید در حال کسب شهرت و معرفی خود هستند، نیز ارائه شده است. این هنرمندان با خلق آثار مبتکرانه و چشم‌اندازهای جدید، گویای این واقعیت هستند که دنیای هنر هرگز به پایان نرسیده و همواره در حال تحول است.
از دیگر جوانب قابل توجه این شماره، بررسی چالش‌های استخدام و ترویج هنرهای تجسمی جدید در ایران است. نویسندگان این مقالات، به بررسی اهمیت حمایت‌های دولتی و خصوصی از هنرمندان نوآور پرداخته و تأکید دارند که بدون حمایت‌های لازم، تحقق ظرفیت‌های کامل این رسانه‌ها امکان‌پذیر نخواهد بود.
نکات مطرح شده در این فصلنامه، نه‌تنها برای هنرمندان و پژوهشگران، بلکه برای عموم علاقه‌مندان به هنر نیز جذاب و مفید است. با توجه به اهمیت روزافزون رسانه‌های هنری جدید، مطالعه این مقاله‌ها و تحلیل‌ها می‌تواند به درک بهتر روندهای بهم پیوسته هنر و تکنولوژی کمک کند.
در نهایت، فصلنامه هنرهای تجسمی با این بررسی‌ها، قدمی نو و مؤثر در راستای تبیین و جهت‌دهی به فضای هنری کشور برداشته و نشان داده است که هنر، در هر زمان و مکان، همواره در حال تحول است و رسانه‌های جدید به عنوان ابزاری قدرتمند، نقش مهمی در این تحول ایفا می‌کنند.
