فاجعهای دلخراش در کوهدشت؛ فداکاری ۶ نفر برای نجات کودکی در چاه
در یک حادثه دلخراش که توجه و تأثر مردم را در سطح کشور به خود جلب کرد، شش نفر از اهالی منطقه کوهدشت در استان لرستان جان خود را برای نجات کودکی که در چاه افتاده بود، از دست دادند. این حادثه دلخراش در روز شنبه، ۲۹ مهر ۱۴۰۲ در حالی رخ داد که یک کودک ۵ ساله سهشنبه به نام «علی» در حال بازی در محلهای از شهر کوهدشت، به طور ناگهانی به درون چاهی عمیق سقوط کرد.
به محض وقوع این حادثه، هراسانی در میان اهالی محله ایجاد شد و به سرعت گروهی از مردان محلی به سمت چاه رفتند تا کودک را نجات دهند. مادر علی به شدت نگران و نالان، به فریاد و خواهش از اهالی میپرداخت و آنها را به کمک فرا میخواند. به دنبال این فراخوان، چندین نفر از جوانان محلی با تمام وجود برای نجات کودک به سمت چاه رفتند.
هر چند که تلاشها برای نجات علی بسیار دلیرانه و فداکارانه بود، اما شرایط به گونهای پیش رفت که متأسفانه، عمق چاه و تاریکی آن باعث شد که شش نفر از این فداکاران جان خود را از دست بدهند. هر یک از این افراد، در تلاش برای نجات کودک، بیمحابا به اعماق چاه رفتند. با وجود اینکه تلاشهای اولیه نجات با شدت ادامه داشت، زمان گذشت و پیوسته اضطراب و ترس بیشتر میشد.
سرانجام، ساعتها تلاشهای بیوقفه برای نجات کودک و فداکاریهای این شش عزیز به یک تراژدی تلخ منجر شد. در حین و پس از این حادثه، تعداد زیادی از اهالی و امدادگران به محل حادثه آمدند تا ضمن تلاش برای بیرون آوردن اجساد فدای جان علی، حمایتهای روحی و عاطفی را نیز برای خانوادههای این فداکاران فراهم کنند.
سازمانهای امدادی حضور پیدا کردند و عملیات نجات به طور جدیتر پیگیری شد. قرار بود به سبب وجود خطراتی مانند ریزش دیوارههای چاه و کمبود اکسیژن، عملیات به صورتی انجام شود که جان امدادگران و فداکاران دیگری به خطر نیفتد؛ اما در کمال تأسف، شش نفر از آنها به دلیل جستجوی بیپروا، جانشان را قربانی کردند.
به دنبال این فاجعه، مقامات محلی و ملی نیز واکنش نشان دادند. استاندار لرستان و مسئولین دولتی با ابراز همدردی عمیق با خانوادههای قربانیان و خانواده علی، از تلاشهای امدادگران تقدیر کردند. آنها بر لزوم تأمین امنیت چاههای رهاشده و نظارت بیشتر بر این گونه مکانها تأکید کردند تا از بروز چنین حوادث تلخی جلوگیری شود. همچنین، آنها بر ضرورت آموزشهای لازم به کودکان و خانوادهها تأکید کردند تا آگاهی جامعه نسبت به خطرات موجود در پیرامونشان افزایش یابد.
این فاجعه انسانی بار دیگر نشان داد که فرهنگ فداکاری و ایثار در میان مردم ایران زنده و پویا است. شش نفری که جان خود را فدای نجات علی کردند، با رفتار انساندوستانه خود، ارزشهای اخلاقی و اجتماعی را به یاد ما آوردند و در دلها جاودانه خواهند ماند.
این حادثه تلخ یادآور اهمیت بررسی و نظارت بر زیرساختهای شهری و روستایی به ویژه نقاط خطرناک است که میتواند جان افرادی را به خطر بیندازد و زندگیها را تحت تأثیر قرار دهد. امیدواریم که با توجه به این وقایع غمانگیز، مسؤولان اقدامات موثری را برای پیشگیری از حوادث مشابه در آینده انجام دهند و جامعه به سمت ارتقاء ایمنی زیستی خویش گام بردارد.