عباس عبدی، تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی، اخیراً در گفت‌وگویی جذاب و تحلیلی به بررسی وضعیت کنونی جامعه و سیاست‌های حاکم بر ایران پرداخته است. وی به وضوح اظهار داشت که تندروها با توجه به نتایج انتخابات پیش روی ۱۴۰۳، به دنبال انتقام‌گیری و ایجاد فضایی سنگین در جامعه هستند. این گفتار با تکیه بر واقعیت‌های اجتماعی و سیاسی موجود، زوایای پنهان رفتارهای تندروها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
عبدی توضیح می‌دهد که بی‌تردید، حجاب به عنوان یکی از محوری‌ترین نشانه‌های فرهنگی و سیاسی در ایران، به شدت از سوی تندروها به کار گرفته می‌شود. براساس نظرات او، این گروه از حجاب نه تنها به عنوان یک مسأله اجتماعی بلکه به‌عنوان ابزاری برای عرصه سیاسی و جنگ‌های قدرت بهره‌برداری می‌کند. نویسنده به این نکته تأکید می‌کند که این‌گونه رفتارها بیشتر از اینکه ناشی از اعتقادات راستین باشد، نتیجه فشارهای سیاسی و اجتماعی است که تندروها به دنبال آن هستند تا با استفاده از این ابزار، احساس نارضایتی عمومی را به سمت خواسته‌های خود هدایت کنند.
عبدی همچنین به نگرانی‌های خود درباره فریادهای موسوم به «تنها حکم از آن خداست» اشاره کرد. این شعار که در برخی از محافل و مجامع بی اعتنا به مستندات قانونی و حقوق بشر شنیده می‌شود، به‌نوعی نمایانگر اعتراض تندروها به قوانین مدنی و اجتماعی جاری کشور است. به اعتقاد او، این شعار نه تنها نشان‌دهنده تنش‌های فزاینده در جامعه است، بلکه می‌تواند نقطه آغازکننده نارضایتی‌های جدید و بالاتر از آن، تشدید برخوردهای اجتماعی باشد.
از طرف دیگر، عباس عبدی به این نکته نیز اشاره دارد که در شرایط کنونی، تندروها تلاش دارند با استفاده از ابزارهایی چون حجاب و شعارهای دینی، تا حدودی آرامش جامعه را برهم زنند و با ایجاد فضایی تنش‌زا، افکار عمومی را به سمت مقاصد سیاسی خود سوق دهند. این رفتارها نشان‌دهنده یک استراتژی است که هدف آن، محدود کردن آزادی‌های اجتماعی و ایجاد جو کنترل‌شده بر اساس اصول خودساخته‌ای است که برای تندروها مطلوب محسوب می‌شود.
بدون شک، این دست از رویکردها نه‌تنها برای جامعه زیان‌بار است، بلکه می‌تواند به تضعیف بنیه اجتماعی و سیاسی دولت نیز منجر شود. در ادامه، این تحلیلگر با اشاره به چالش‌های پیش رو برای جامعه ایرانی، تأکید می‌کند که نشان دادن یک عکس‌العمل منطقی و متناسب از سوی نهادهای مدنی و فعالان اجتماعی می‌تواند نقش مؤثری در ایجاد توازن در شرایط کنونی ایفا کند. او به این نکته اشاره می‌کند که جامعه ایرانی همواره نشان داده است که با وجود چالش‌ها و موانع، می‌تواند با همبستگی و بصیرت اجتماعی به پیش رود و اخلاقیات انسانی را در میدان عمل به نمایش بگذارد.
عباس عبدی در انتها خاطرنشان می‌کند که مقابله با افراط‌گرایی و تندروی‌ها، نیازمند یک تأمل جدی و مشارکت عمومی در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی است. به اعتقاد او، هدف نباید صرفاً بازگشت به الگوهای سنتی باشد، بلکه باید به سمت مدرنیته و توسعه فرهنگی پیش برویم؛ موضوعی که نیازمند همفکری، گفتگو و احترام به تفاوت‌هاست. این تحلیلگر با دعوت به آرامش و بصیرت اجتماعی، اعلام می‌کند که وقت آن رسیده است که جامعه با قدرت و هوشیاری بیشتری به آینده خود بنگرد و به دور از تنش‌های سیاسی، به مقاصد انسانی خود در ایجاد یک جامعه بهتر و سالم‌تر فکر کند.
در نتیجه، بسته به اصلاحات و واکنش‌های معقول اجتماعی، می‌توان به سوی ایجاد آینده‌ای بهتر حرکت کرد که در آن حجاب و سایر نمادهای فرهنگی به تحولات طبیعی جامعه مرتبط شود، نه به عنوان ابزاری برای مقابله یا انتقام‌گیری.
