شیوا ارسطویی، یکی از شخصیتهای برجسته و تأثیرگذار عرصه فرهنگ و هنر ایران، از میان ما رفت. او که به عنوان نویسنده، پژوهشگر و فرهنگدوست شناخته میشد، در طول حیات خود آثار و دستاوردهای بسیاری را از خود به جا گذاشت. خاموشی او نهتنها خلأی بزرگ در دنیای ادبیات و هنر ایران به وجود آورد، بلکه یاد و خاطرهاش در قلب دوستدارانش باقی خواهد ماند.
شیوا ارسطویی در سال ۱۳۴۵ در تهران به دنیا آمد. او در یک خانواده فرهنگی بزرگ شد که به تربیت فرزندان مستعد ارزش زیادی مینهادند. از همان کودکی نشان داد که به ادبیات و هنر علاقهمند است و در روزهای نوجوانی تصمیم خود را برای پیگیری این مسیر مهم و حساس اتخاذ کرد. در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران تحصیل کرد و در کنار تحصیلات آکادمیک خود به نویسندگی و پژوهش نیز پرداخت.
وی در دهه ۷۰ شمسی به عرصه ادب وارد شد و با آثارش توانست محبوبیت و توجه زیادی را به سوی خود جلب کند. شیوا ارسطویی تا سال ۱۳۸۰ آثار متعددی در زمینه داستاننویسی و نقد ادبی منتشر کرد. داستانهای او همواره با نگاهی عمیق به جامعه، فرهنگ و تاریخ ایران همراه بود. از جمله آثار بارز او میتوان به رمانها و مجموعه داستانهایی اشاره کرد که بسیاری از آنها در فهرست بهترینهای ادبیات معاصر ایران قرار دارند.
شیوا ارسطویی به عنوان یک پژوهشگر نیز در زمینه تاریخ ادبیات ایران فعالیت داشت. او مقالات و پژوهشهای ارزشمندی درباره چهرههای برجسته ادبی و تاریخ ادبی ایران منتشر کرد که مورد توجه دانشجویان و علاقهمندان قرار گرفت. شیوا با توانایی خاص خود در تجزیه و تحلیل متون ادبی، همواره به جستجو و کشف زوایای پنهان آثار ادبی پرداخت و طیف وسیعی از مخاطبان را به سوی خود جذب نمود.
نکتهای که در مورد زندگی و آثار شیوا ارسطویی قابل ذکر است، توانایی او در به تصویر کشیدن واقعیتهای اجتماعی و دغدغههای انسانی در قالب ادبیات است. آثار او همواره به نقد مسایل اجتماعی مربوط به زندگی شهری، هویت زنانه و چالشهای نسل جوان پرداخته است. این ویژگیها باعث شده بود که بسیاری از خوانندگان و منتقدان، او را به عنوان صدای نسل خود معرفی کنند.
شیوا ارسطویی همچنین در زمینه ترویج فرهنگ و هنر ایران در خارج از کشور نیز فعال بود. او در چندین سمینار و کارگاه ادبی در اروپا و آمریکا شرکت کرد و در هر کدام از این رویدادها توانست دیدگاههای خود را درباره ادبیات ایران و جایگاه آن در دنیای معاصر به اشتراک بگذارد. شیوا همیشه بر اهمیت معرفی فرهنگ غنی ایران تأکید میکرد و تلاشهایش برای گسترش آگاهی نسبت به این فرهنگ، ستودنی بود.
با کمال تأسف، خبر درگذشت شیوا ارسطویی در تاریخ ۲۵ مهر ۱۴۰۲، در فضای ادبی و فرهنگی کشور بهسرعت منتشر شد و بسیاری از هنرمندان، نویسندگان و علاقمندان به ادبیات را در شوک و اندوه فرو برد. فقدان او نهتنها حسرتی بزرگ برای خانواده و نزدیکانش، بلکه داغی عمیق برای همه فرهنگیان و هنردوستان ایران به همراه دارد.
شیوا ارسطویی با آثارش و تأثیرات عمیقش بر ادبیات معاصر ایران، همواره در یاد و خاطر ما باقی خواهد ماند. داستان زندگی او، که روایتگر عزم و ارادهای آهنین برای پیشبرد هنر و فرهنگ ایران بود، نماد تلاش و پایداری یک زن ایرانی در دنیای ادبی است. شاگردان و دوستدارانش به پاس زحماتش میتوانند با ادامه دادن راه او، یادش را زنده نگه دارند و پیامهای انسانی موجود در آثار او را روایت کنند. برای ما، شیوا ارسطویی فراموشنشدنی است و یاد او با آثارش همواره در قلبهایمان زنده خواهد ماند.