شوک دیرینه‌شناسی: فسیلی که در انبار موزه خاک می‌خورد، تاریخچه دایناسورها را زیر و رو کرد!

شوک دیرینه‌شناسی: فسیلی که در انبار موزه خاک می‌خورد، تاریخچه دایناسورها را زیر و رو کرد!

فهرست محتوا

شوک دیرینه‌شناسی: فسیل ۲۲۵ میلیون ساله در موزه لندن، تاریخ دایناسورها را متحول کرد!

اگر به دنبال فهمیدن سرآغاز دایناسورها و تغییرات بنیادی در درک ما از این موجودات عظیم‌الجثه هستید، این مقاله را از دست ندهید. یک فسیل فراموش‌شده، تاریخچه تکامل دایناسورها را از نو نوشته است!

کشف دوباره یک فسیل از یاد رفته

یک فسیل ۲۲۵ میلیون ساله که در آفریقا کشف شده، داستان ظهور دایناسورها را دگرگون می‌کند. این استخوان پای فسیل‌شده، متعلق به گروهی از خزندگان ناشناخته به نام سیلِسورها (silesaurs)، باورهای دیرینه در مورد اندازه و تکامل نخستین دایناسورها و نزدیک‌ترین خویشاوندان آن‌ها را به چالش می‌کشد.

این فسیل برای اولین بار در سال ۱۹۶۳ میلادی در زامبیا امروزی توسط دانشمندان بریتانیایی کشف شد. در آن زمان، تمرکز آن‌ها بر خزندگان پستاندارمانند بود، بنابراین این کشف توجه چندانی را به خود جلب نکرد و در نهایت نادیده گرفته شد. برای بیش از ۵۰ سال، این استخوان در موزه تاریخ طبیعی لندن (Natural History Museum in London)، در میان انبوهی از نمونه‌های دیگر، در معرض دید همگان اما پنهان باقی ماند.

تا اینکه در دهه ۲۰۱۰ میلادی، محققان دوباره این فسیل را بررسی کردند و به اهمیت واقعی آن پی بردند. آن‌ها آن را به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سیلسورهای شناخته‌شده شناسایی کردند – گروهی از خزندگان شبیه به دایناسورها که بین ۲۴۰ تا ۲۰۰ میلیون سال پیش زندگی می‌کردند اما تنها در سال ۲۰۱۰ میلادی به عنوان یک گروه متمایز شناخته شدند. این طبقه‌بندی مجدد، نقطه عطفی در درک چگونگی ظاهر خویشاوندان اولیه دایناسورها بود.

به چالش کشیدن باورهای قدیمی در مورد اندازه دایناسورها

این کشف پیامدهای گسترده‌ای دارد. جک لاوگرو (Jack Lovegrove)، دانشجوی دکترا و نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح داد که اندازه این استخوان ران با دیدگاه سنتی مبنی بر اینکه اولین دایناسورها موجودات کوچکی بودند، مغایرت دارد. در عوض، این فسیل نشان می‌دهد که برخی از اولین دایناسورها یا خویشاوندان نزدیک آن‌ها ممکن است بسیار بزرگتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، بوده‌اند.

این دیدگاه این احتمال را باز می‌کند که دایناسورهای اولیه بزرگتر شروع به تکامل کرده‌اند و برخی از دودمان‌ها در طول زمان کوچکتر شده‌اند. اگر کاوش‌های آینده فسیل‌های بیشتری با اندازه مشابه را نشان دهد، می‌تواند به طور اساسی درک ما از چگونگی تکامل و سازگاری دایناسورها در طول دوره تریاس (Triassic period) را تغییر دهد.

از اعماق اقیانوس تا زمین ماقبل تاریخ

سیلِسورها همچنان یک موضوع مورد بحث در میان دیرینه‌شناسان هستند. در حالی که برخی از محققان آن‌ها را خویشاوندان نزدیک دایناسورها می‌دانند، برخی دیگر معتقدند که آن‌ها می‌توانند دایناسورهای واقعی در نظر گرفته شوند. این کشف، پیچیدگی جدیدی به این بحث اضافه می‌کند، زیرا نشان می‌دهد که مسیر تکاملی از خزندگان اولیه به اولین دایناسورها ممکن است بسیار کمتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، خطی بوده باشد.

تجزیه و تحلیل مجدد این فسیل فراموش‌شده نه تنها دیدگاه جدیدی در مورد منشاء دایناسورها ارائه می‌دهد، بلکه نشان می‌دهد که چه مقدار در مجموعه‌های موزه پنهان باقی مانده است. همانطور که لاوگرو (Lovegrove) خاطرنشان کرد، این استخوان منفرد، “بیش از ۵۰ سال در انبار نگهداری می‌شد”، اما آنچه را که دانشمندان در مورد طلوع دایناسورها می‌دانند، تغییر داده است، و تأکید می‌کند که چگونه حتی نمونه‌های نادیده گرفته شده می‌توانند منجر به کشف‌های اساسی شوند.

سرنخ‌های جدید درباره زندگی ماقبل تاریخ

این یافته به دنبال تحقیقات اخیر دیگری است که نشان می‌دهد برخی از دایناسورها ممکن است توانایی تنظیم دمای بدن خود را توسعه داده باشند، که به طور بالقوه آن‌ها را به اولین خزندگان خونگرم خشکی تبدیل می‌کند. در مجموع، این اکتشافات به تاریخچه تکاملی پویاتر و پیچیده‌تر از آنچه دانشمندان قبلاً تصور می‌کردند، اشاره دارد.

با هر فسیل جدیدی که کشف یا دوباره کشف می‌شود، داستان تکامل دایناسورها غنی‌تر می‌شود. استخوان ۲۲۵ میلیون ساله زامبیا یادآوری می‌کند که گذشته سیاره ما هنوز شگفتی‌های بسیاری را در خود جای داده است که منتظرند با یک مطالعه دقیق آشکار شوند.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *