سن رهبران و رئیس‌جمهورهای جهان؛ جوان‌ترین و پیرترین آنان چه کسانی هستند؟
در دنیای امروز، سیاستمداران و رهبران کشورهای مختلف نقشی بی‌بدیل در سرنوشت جامعه و ملت‌های خود ایفا می‌کنند. سن و سال رهبران، می‌تواند در نحوه مدیریت آنها و رویکردهایشان در قبال مسائل کشور تاثیرگذار باشد. در این مقاله قصد داریم به بررسی سن رئیس‌جمهورهای کشورهای مختلف بپردازیم و جوان‌ترین و پیرترین آنان را معرفی کنیم.
جوان‌ترین رئیس‌جمهورها
یکی از جوان‌ترین رهبران حال حاضر جهان، «گابری엘 بوریچ» رئیس‌جمهور شیلی است که در تاریخ ۱۱ فوریه ۲۰۲۲ به این مقام دست یافت. گابریل بوریچ در زمان رسیدن به ریاست‌جمهوری، تنها ۳۶ سال داشت و به عنوان نمادی از نسل جوان در سیاست شناخته می‌شود. او به‌واسطه جنبش‌های دانشجویی و اجتماعی در شیلی به شهرت رسید و مبارزات او برای تغییرات اجتماعی و اقتصادی، پایه‌گذار انتخاب او به ریاست‌جمهوری شد.
خاورمیانه نیز دارای جوان‌ترین رهبران خود است. «ابراهیم رئیسی»، رئیس‌جمهور ایران، در سال ۲۰۲۱ به مقام ریاست‌جمهوری کشور رسید. اگرچه او یکی از جوان‌ترین رئیس‌جمهورهای منطقه نیست، اما با حدود ۶۰ سال سن، به عنوان یکی از چهره‌های جوان و متعهد در سیاست ایران به حساب می‌آید.
در قاره آفریقا، رهبران جوانی نیز وجود دارند. «رکشا میشرا» که در دوران صدارت خود در کشور بوتسوانا به سن ۴۱ سال رسید، به عنوان یکی از جوان‌ترین رؤسای‌جمهور در این قاره مطرح می‌شود.
پیرترین رئیس‌جمهورها
در طرف دیگر طیف سنی، پیرترین رئیس‌جمهور جهان «فیدی رائو» است که در سن ۸۹ سالگی به ریاست‌جمهوری کشورهای قاره آفریقا یعنی «ساحل عاج» رسید. او در طول دوران ریاست‌جمهوری خود، تجارب و نظراتش را بر اساس سال‌ها فعالیت در عرصه سیاست و دولت ارائه داده است.
در ایالات متحده، «جو بایدن» رئیس‌جمهور فعلی که در سال ۲۰۲۱ به این مقام رسید، با سن ۷۸ سال، به عنوان پیرترین رئیس‌جمهور تاریخ این کشور شناخته می‌شود. جو بایدن همواره بر اهمیت تجربه و دانش در سیاست تأکید کرده و با توجه به سن و تجاربش، به مسائل پیچیده جهانی مانند تغییرات اقلیمی، سلامت عمومی و نمایندگی‌های بین‌المللی توجه خاصی دارد.
سایر کشورها نظیر مکزیک نیز دارای رئیس‌جمهورانی هستند که در دوران جوانی خود به قدرت رسیدند، اما با توجه به اینکه سن آنان فراتر از مرزهای معمول می‌رود، می‌توان آنها را در زمره ریش‌سفیدان سیاسی قرار داد. یکی از این شخصیت‌ها «آندرس مانوئل لوپز اوبرادور» است که در سن ۶۶ سالگی به مقام ریاست‌جمهوری مکزیک دست یافت.
تأثیر سن بر سیاستمداران
سن رهبران و رئیس‌جمهورها تأثیر قابل توجهی بر استراتژی‌ها و تصمیم‌گیری‌های آنان دارد. رهبران جوان به‌طور معمول با دیدگاه‌های نوین و انقلابی‌تر به مسائل می‌نگرند و به تغییرات سریع اجتماعی و اقتصادی تاکید دارند. از سوی دیگر، رئیس‌جمهورهای پیرتر با تجارب و دانش بیشتری که در طول سال‌ها کسب کرده‌اند، ممکن است به‌طور محتاطانه‌تری عمل کنند و بر اصول و ارزش‌های ثابت‌تر اصرار بورزند.
این تفاوت‌ها در شیوه‌های مدیریتی و سیاست‌گذاری می‌تواند موجب شکل‌گیری فضای سیاسی و اجتماعی بسیار متفاوتی در کشورها شود. به عنوان مثال، جوانان به‌خاطر آشنایی بیشتر با فناوری‌های نوین، ممکن است برنامه‌های جدیدی را برای تسهیل زندگی شهروندان ارائه دهند. از سویی دیگر، میانسالان و پیرمردان با نگاه‌های عملی و پختگی خاص خود می‌توانند ثبات بیشتری در سیاست داخلی و خارجی کشورها ایجاد کنند.
تأثیر جهانی سن رؤسا بر روی سیاست
توجه به سن رؤسای‌جمهور و رهبران جهان می‌تواند به شهروندان این امکان را بدهد که دیدگاه‌های مختلفی از رهبری و مدیریت یک کشور کسب کنند. این تنوع سنی در رهبری، همچنین نشان‌دهنده نحوه تطبیق ملت‌ها با تغییرات اجتماعی و سیاسی است. با توجه به تغییرات سریع در دنیای مدرن، وجود رهبران جوان می‌تواند نویدبخش تغییرات مثبت و تجدیدنظرهای ضروری باشد.
در نهایت، رهبران و رئیس‌جمهورهای جوان و پیر با رویکردها و سیاست‌های متفاوت خود می‌توانند به‌طور همزمان بر آینده کشورها تأثیر بگذارند و به بررسی تنوع سنی در رهبری، می‌توان درک بهتری از دنیای پیچیده سیاست و نحوه شکل‌گیری آن را به‌دست آورد.
